SHIA-NEWS شيعه نيوز:
به گزارش «شيعه نيوز» ، واشنگتن و پاريس مي گويند شليک به طرف
مردم سوريه براي بازداشتن آنان از حمله به سفارتخانههاي دو کشور در دمشق
و ورود غيرقانوني به آنها بوده است. هر دو دولت سوريه را متهم کردند که
مردم را به حمله به سفارتخانه هايشان تشويق کرده است.
تجمع مردم سوريه مقابل سفارتخانههاي امريکا و فرانسه به سبب مسافرت
سفيران اين دو دولت به شهر حماه در پنجشنبه و جمعه گذشته بوده است که دولت
سوريه آن را مداخله آشکار در امور داخلي خود برشمرد و هر دو را به وزارت
امور خارجه فراخواند.
امريکا به نحو فزايندهاي درپي سلب مشروعيت از بشار اسد، رئيس جمهوري
سوريه است. هيلاري کلينتون در تازهترين اظهار نظر بعد از حادثه مقابل
سفارتخانه امريکا در دمشق گفته است که بشار اسد کسي نيست که نتوان از او
بينياز نبود و وي مشروعيت خود را از دست داده است.
شهر حماه در هفتههاي اخير مرکز تظاهرات گسترده در مخالفت با بشار اسد
بوده است. منابع مخالف تعداد شرکت کنندگان در تظاهرات روز هاي جمعه در اين
شهر را نزديک به نيم ميليون نفر برآورد ميکنند. به علت اينکه خبرنگاران
خارجي اجازه فعاليت در سوريه ندارند اين آمار تنها به نقل از مخالفان در
شبکه اينترنت اعلام مي شود، ولي برخي از ناظران معتقدند که تعداد تظاهر
کنندگان در حماه به بيش از 70 هزار نفر نرسيده است. حماه 800 هزار نفر
جمعيت دارد.
ورود سفيران امريکا و فرانسه و يک ديپلمات آلماني به صورت جداگانه به
اين شهر پرسشهاي چندي را دامن زده است. به گفته منابع مخالفان اين شهر در
محاصره ارتش سوريه قرار داشته است. در اين صورت، چگونه سفيران غربي به
راحتي توانستهاند از پستهاي بازرسي عبور کنند و خود را به شهر برسانند؟
دو پاسخ بيشتر نميتوان يافت. يا اين شهر در محاصره ارتش سوريه نيست و
خبرهاي موجود مبالغهآميز بوده است و يا اين که سفيران امريکا و فرانسه با
رضايت يا چشم پوشي دولت سوريه وارد شهر حماه شدهاند؟ اگر چنين باشد، آيا
ورود با توافق دو جانبه بوده که نشان از توافقات ديگري ميدهد و يا اينکه
سفيران امريکا و فرانسه به دامي افتادند که سوريه براي آنها پهن کرده
بود؟
واقعيت اين است که امريکا به سبب حمايت همه جانبه از اسرائيل در اشغال
سرزمينهاي عربي و کشتن فلسطينيان جايگاه مطلوبي در ميان ملتهاي عرب
ندارد. ورود سفير امريکا به حماه و چسباندن گل تزييني به روي خودروي حامل
وي موجب ترديد در ميان برخي از تظاهر کنندگان و مخالفان بشار اسد در داخل
و خارج ميشود.
اين ترديد همچنين پس از همايشي به آن دامن زده شد که برنارد لوي،
نويسنده فرانسوي معروف به حمايت بيشائبه از عملکرد اسرائيل در فلسطين و
کوشنر، وزير سابق امور خارجه فرانسه، و تعدادي ديگر از يهوديان طرفدار
صهيونيسم در پاريس براي حمايت از مردم سوريه برگزار کردند. شرکت
نمايندهاي از اخوانالمسلمين سوريه در اين همايش موجب بروز اختلافات جديد
در ميان رهبران اين سازمان شد تا جايي که ممکن است رياض شقفه از رهبري آن
ساقط شود و حسن طيفور جاي وي را بگيرد.
ترديدي نميتوان داشت که "هجوم ديپلماتيک" امريکا و فرانسه به شهر
حماه، مرکز سنتي اخوان المسلمين سوريه، براي تأثير گذاري بر همايش گفتگوي
ملي است که دو روز بعد از اين هجوم در دمشق آغاز به کار کرد.
امريکا تا کنون خواستار سرنگوني بشار اسد نشده است و برخي منابع
ديپلماتيک عرب معتقدند که واشنگتن با ديده رضايت به مخالفت روسيه در شوراي
امنيت براي صدور قطعنامه برضد سوريه مي نگرد. حتي يکي از روزنامههاي چاپ
لندن مدعي شد که امريکا و سوريه در مورد "نقشه راه" 3 هزار کلمهاي و
تغيير بافت و شکل سياسي در سوريه به توافق رسيدهاند.
اين گونه خبرها را نميتوان تأييد کرد، ولي به نظر ميرسد که امريکا و
فرانسه درصدد اقدامي هماهنگ در خارج از چارچوب شوراي امنيت ملل متحد براي
اعمال فشار بيشتر بر بشار اسد باشند. اين اقدام ممکن است همپاي تباني
واشنگتن و پاريس در ليبي نباشد، ولي هدفش به تنگنا انداختن بيشتر رژيم
سوريه است.
آيا امريکا ميتواند ظرف شش ماه از شروع تحولات در کشورهاي عربي لباس
طرفداري از انقلاب را به تن کند و خود را مدافع اصلي حقوق ملتهاي
خاورميانه نشان دهد؟ ممکن است در هياهوي بيداري عربي نقش امريکا در
تظاهرات خياباني و برخي حرکات پوپوليستي ناديده انگاشته شود، ولي موضوع
فلسطين هيچگاه در ذهن مردم عرب و حمايت امريکا از اسرائيل فراموش
نميشود.
امريکا اگر حمايت خود از خيزش مردم عرب را به مداخله آشکار تبديل کند،
نتيجهاي جز آن چه در يمن روي ميدهد نخواهد ديد. تظاهر کنندگان در صنعا
شعارهايي ميدهند و پلاکاردهايي حمل ميکنند که آشکارا حمايت امريکا از
علي عبدالله صالح را محکوم ميکند. اين مداخله در ديدار نماينده رئيس
جمهور امر يکا در مبارزه با تروريسم با علي عبدالله صالح در رياض و پسر وي
(رئيس گارد رياست جمهوري) در صنعا به اوج خود ميرسد.
امريکا به گونهاي عمل ميکند که گويا يکي از طرفهاي بحران در يمن
است. اين نقش به بحران سوريه نيز سرايت مي کند. شايد بشار اسد در کمين اين
نقش نشسته باشد تا از آن براي متقاعد کردن مخالفان به گفتگوي ملي استفاده
کند.
منبع : پرس تي وي