به گزارش «شیعه نیوز»، شتاب دهنده ها و مراکز رشد، با ارائه فرصت های مناسب به بنیان گذاران یک استارتاپ کمک می کنند تا در کمترین زمان و با بهترین ویژگی ها کسب و کار خود را شروع کرده و رشد دهند؛ تا جایی که شانس جذب یک سرمایه گذار مناسب را جهت گسترش فعالیت ها در آینده افزایش دهند. در واقع شتاب دهنده ها و مراکز رشد هر دو برای شروع یک استارتاپ مفید هستند اما باید زمان ورود به آنها به درستی انتخاب شود.
حتما اصطلاحاتی از قبیل شتاب دهنده و یا مرکز رشد به گوش تان خورده است. اما به چه اندازه دربارهی آنها میدانید؟ کدام یک بیشتر به درد شما و استارتآپتان میخورد؟ از مزایا و معایب هر یک خبر دارید؟ اینها سوالاتی هستند که در پایان این مقاله خواهید توانست پاسخی برایشان پیدا کنید.
مراکز رشد و شتاب دهندهها به صاحبان مشاغل و کسب و کارها کمک میکنند تا شرکت هایشان را گسترش دهند و به سودآوری برسند. این شرکتها خدمات ویژهای را برای شرکتهای در حال رشد ارائه میدهند و از آنها حمایت میکنند. مراکز رشد و شتاب دهندهها هر دو با ارائه ایدههای مناسب و یا با تکمیل ایدههای خود کارآفرینان، آنها را برای رسیدن به اهداف کسب و کار خود کمک میکنند. با این حال، میان این دو تفاوتها و شباهتهای بسیاری وجود دارد.
در ابتدا باید مزایا و معایب هر کدام را دانست. برای درک تفاوت میان شتاب دهنده ها و مراکز رشد، بررسی ساختار برنامههای پیاده شده بهترین راه است. برنامههای شتاب دهنده ها، بر اساس یک دورهی زمانی مشخص از هفتهها تا ماهها شروع میشود و گروهی از مربیان متخصص و کاربلد در صورت وقوع اتفاقات غیرمنتظره، کارآفرینان را هدایت و راهنمایی میکنند. شتاب دهندهها به نحوی از مراکز رشد ساختار یافتهتراند.
ابتدا، اهداف کسب و کار خود را ارزیابی کرده و زمان بندی خاصی را برای رسیدن به آنها تنظیم کنید. اگر در شرایط فعلی استارت آپتان به راهحلی کوتاه مدت از چند هفته تا ۵-۶ ماه نیاز دارد، پس دربارهی شتاب دهنده ها بیشتر جستجو کنید. شتابدهندهها فقط از استارت آپهای نو پا و تازه وارد در عرصهی کسب و کار حمایت میکنند. اکنون پس از ارزیابی دقیق اهداف، تعیین مرحلهی فعلی استارتآپ و تصمیم گیری در مورد شرایطشان، میتوانید به یک برنامه شتاب دهنده بپیوندید و از منابع و راهنمایی مربیانشان بهره ببرید. شما تنها به تجزیه و تحلیل استارت آپتان از دیدگاهی درست نیاز دارید.
مراکز رشد
استارت آپها یا کارآفرینان میتوانند با پیوستن به مراکز رشد کسب و کار خود را با پیشنهاداتی که آنها ارائه میدهند، گسترش دهند. گیاهان نمیتوانند بدون خاکی حاصلخیز و دانههایی با کیفیت رشد کنند، کسب و کارها هم بدون سرمایهی کافی و هدایتی صحیح نمیتوانند به اهدافشان برسند. برنامههایی که در مراکز رشد ارائه میشوند، هم میتوانند مستقل باشند و هم تحت حمایت افراد و یا موسسات. سرمایه گذاران فرشته یا موسسات دولتی اغلب از برنامههای مراکز رشد که مزایایی را برای خود آنها نیز به همراه دارد، حمایت میکنند. مدت زمان دورههای مراکز رشد میتواند از ۶ ماه تا یک سال و نیم ادامه داشته باشد، برنامههای مراکز رشد برای رشد سریع پایه ریزی نشده اند. استارت آپهایی که تمایل به رشد سریعی دارند به شتاب دهندهها ملحق میشوند.
اقدامات مراکز رشد
هنگامی که یک استارتآپ به مرکز رشد پیوست، باید با تیم حاضر در مرکز رشد همکاری کند و به بهترین شکل ممکن به قوانین احترام بگذارد. استارت آپها ابتدا باید به جایی که سایر شرکتهای مرکز رشد در آن قرار دارند، نقل مکان کنند؛ بنابراین استارت آپ میتواند به سرعت اهداف، ایدهی اصلی استارتآپ و سایر موارد را باز تعریف کند. در طی این مرحله، استارت آپها طرح کسب و کار خود را پایهریزی میکنند و میتوانند تحقیقات بازار خود را در این جا تکمیل کنند.
در اکثر موارد، مراکز رشد یک فضای کار اشتراکی را در اختیار استارتآپها قرار میدهند که به بهینهسازی ایده و نظارت بر پیشرفت استارتآپها کمک میکند. وقتی صحبت از ارتباطات، همکاری و شبکهسازی میشود، مراکز رشد بهترین گزینه هستند؛ زیرا آنها این فرصت را در استارت آپها قرار میدهند تا ایدههای خود را در مراحل اولیه در بهترین مسیر گسترش دهند.
باز هم باید توجه داشته باشید که پیوستن به یک مرکز رشد، به طور قطع موفقیت یک استارتآپ را تضمین نمیکند. استارت آپ همچنین باید در جزئیات قسمتهای دیگر نیز زمان زیادی را صرف کند که این هیچ ربطی به برنامهی مرکز رشد ندارد. ارزش گذاری یک استارت آپ، هدف اصلی بنیان گذاران و از برنامههای مرکز رشد است.
مزیت پیوستن به شتاب دهندهها و مراکز رشد
مهم نیست که یک استارت آپ چه تصمیمی میگیرد، در هر حال پیوستن به یک مرکز رشد یا شتاب دهنده هیچ گاه گزینهی بدی نخواهد بود. البته، همانند هر چیز دیگری، معایبی هم دارند که آنها را نیز باید بشناسید. برخی از برنامههای این مراکز شامل تامین فضای کاری اشتراکی و سرمایه است. به عنوان فردی که به تازگی وارد کار شده است، باید شبکه سازی کنید و با افراد زیادی آشنا شوید. مراکز رشد و یا شتاب دهندهها میتوانند کمکتان کنند.
معایب پیوستن به شتاب دهندهها و مراکز رشد
معایب هم باید در نظر گرفته شوند. وقتی با تیمی متشکل از افرادی که برگزیده اید و کسانی که به آنها اعتماد دارید کار میکنید، تصمیماتی که در طی این سالها میگیرید، متعلق به شما و تیمتان است. دیدگاه و روال معمولتان هنگامی که عضوی از یک شتابدهنده یا مرکز رشد میشوید، تغییر میکند. آنها نظرات خود را تحمیل میکنند و ایدههایتان را در جهت مشخصی پیش میبرند.
به علاوه، دورههایی که برگزار میکنند و مربیانی که استارتآپها خواهند داشت زمان میبرد؛ بنابراین حضور در جلسات و مستند سازی بخشی از روزمرهی شما خواهد شد. توسعه محصول و یا خدمات ممکن است تا اتمام این دوره به تعویق بیفتد. اساسا تصمیمات و برنامههای کسب و کارتان تقریبا به طور کامل به شخص دیگری بستگی دارد و شما باید به برنامههای روزانه شخص دیگری بپیوندید.
مقایسه شتاب دهندهها و مراکز رشد
بعد زمان: وقتی صحبت از مدت زمان طول کشیدن برنامهها میشود، مراکز رشد تغییر پذیر و آزاد هستند. بدین معنا که بسته به اهداف استارتآپ میتوان آنها را تغییر داد. تمرکز مراکز رشد بر رشد سریع یک شرکت نیست، بلکه بر روی طول عمر و ارزش آن تمرکز کردهاند. مراکز رشد میتوانند برای بیش از یک سال استارتآپها را هدایت کنند.
از سویی دیگر، شتاب دهندهها بر اساس جدول زمانیای که پیشتر تنظیم کرده اند، عمل میکنند. این جدول زمانی از چند هفته تا چند ماه میتواند از شرکتی به شرکت دیگر کاملا متفاوت باشد. این دوره به طور کامل به جذب سرمایه و حمایت و آموزش برای ساخت یک کسب و کار اختصاص داده شده است. در پایان برنامه ی شتاب دهنده، استارت آپ باید بتواند سرمایهگذاران را متقاعد کند که از ایدههای آنان حمایت و پشتیبانی کنند.
بعد کاربرد: مراکز رشد بیشتر بر روی استارت آپهای محلی متمرکز شدهاند که همین ملحق شدن به آنها را دشوار کرده است. استارت آپهایی که مایل به پیوستن به برنامههای مراکز رشد هستند، خواستار رشدی سریع نیستند. در عوض شتاب دهندهها بیشتر به دنبال رقابت هستند و معمولا به دنبال استارت آپ هایی اند که میتوانند رشد بسیار سریعی داشته باشند.
بعد محیطی: میان مراکز رشد و شتاب دهندهها از نظر محیط تفاوت قابل ملاحظهای وجود ندارد. هر دو برنامه همکاری و راهنمایی، فضای کار اشتراکی و دسترسی به منابع و را ارائه میدهند.
بعد مالی: مراکز رشد هیچ گونه سرمایه و سرمایهگذاری را پیشنهاد نمیکنند؛ آنها پیشتر توسط موسسات یا سازمانهایی تامین مالی شده اند. شتاب دهندهها همیشه در قبال درصدی از سهام یک استارت آپ، سرمایه گذاری میکنند. درصد آنها در برنامههای مختلف شتاب دهنده شان متفاوت است. اما این درصد تعیین کننده آن است که شتاب دهنده تا چه حد باید از توسعهی استارت آپ حمایت کند. درصد میان ۳ تا ۱۰% متغیر است، اما اغلب آن را ۷درصد میگیرند.
به یاد داشته باشید که شتاب دهندهها و مراکز رشد بسیاری وجود دارد که قطعا یک کدام آنها متناسب با شما و کسب و کارتان خواهد بود. با این حال اگر تصمیم به پیوستن به برنامهی mentorship را دارید، تعیین کنید که آیا تمایل به رشد سریع دارید یا پایدار. شما تنها کسی هستید که میدانید کدام یک برای استارتآپتان مناسب است.