به گزارش «شیعه نیوز» سيد مرتضي نجفي در المستدرک ، در ادامه ی این روایت می نویسد: پس از نماز با حالت عرق ريزان، نزد شيخ نشست و عرض کرد شما با اين عمل خود، مرا کشتيد، شيخ به او فرمود، بلند شو و نماز عصر را نيز اقامه کن.
شخص تاجر عرض کرد: مرا چه به امام جماعت. شيخ فرمود: بايد نماز عصر را بخواني. اما او با تضرع مي گفت: مرا از اين کار معاف کنيد من قدرت اين کار را ندارم.
شيخ فرمود: يا بايد نماز عصر را بخواني، يا دويست شامي (پول رايج آن زمان) براي فقرا بدهي، تاجر مؤمن نيز اين پيشنهاد را پذيرفت و پول تقديم کرد و شيخ نيز با فراخواندن فقرا، همه پولها را بين فقرا تقسيم نمود، سپس نماز عصر را اقامه کرد.
