شیعه نیوز:
پرسش
در شبکه‌هاى اجتماعى از پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) نقل شده است: «اکرام کنید خوبان ذریّه مرا از براى خدا و بدان ایشان را براى من». آیا این مطلب در منابع روایی معتبر نیز آمده است؟
پاسخ اجمالی
روایتی از پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) درباره احترام به سادات در برخی از منابع، این‌گونه آمده است: «[أَکْرِمُوا] أَوْلَادِی، الصَّالِحُونَ لِلَّهِ وَ الطَّالِحُونَ لِی».[1]
بنابر تحقیق و جست‌وجو؛ کهن‌ترین و اولین کتابی که این حدیث را در آن یافتیم، کتاب «جامع الاخبار» شعیری (قرن ششم هجری)، است که چنین سخنی را از پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) به صورت مرسل نقل کرده است.
در برخی از کتاب‌های نسبتاً متأخر، در ابتدای روایت، کلمه «احبّوا»(دوست داشته باشید) به چشم می‌خورد که در منابع قبل از آن که در دسترس ما بود، وجود نداشت:
«أَحِبُّوا أَوْلَادِی الصَّالِحُونَ لِلَّهِ وَ الطَّالِحُونَ لِی».[2]
به هر حال؛ این احترام یک امر طبیعی است و نشانه محبت به پیامبر خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) است؛ یعنی اگر کسی شخصی را دوست داشته باشد منتسبین به او را هم دوست خواهد داشت و مورد احترام قرار می‌دهد.[3] بر اساس این روایت، سادات - گرچه احیاناً مرتکب گناهانی شوند - باید احترامشان را نگه‌داشت، اما نمی‌توان از این روایت مرسل نتیجه گرفت که هر فرد فاسق، دائم الخمر، قمارباز، قاتل و... را تنها با عنوان سید بودن مورد احترام ویژه قرار داد و به عنوان نمونه از مجازات او در دادگاه صالحه چشم‌پوشی کنیم، اما در هر حال، برخورد ما با آنان باید به گونه‌ای باشد که بی‌احترامی به پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) ارزیابی نشود.
[1]. شعیری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص 140، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بی‌تا؛ نراقی، ملا محمد مهدی، جامع السعادات، ج 2، ص 224 – 225، بیروت، اعلمی، چاپ چهارم، بی‌تا؛ حسینی کشفی، محمد صالح، مناقب مرتضوى، ص 226، تهران، روزنه، چاپ اول، 1380ش؛ ادهم عزلتى خلخالى، رسایل فارسى، ص 767، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ اول، 1381.
[2]. محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 12، ص 376، قم، مؤسسه آل البیت( علیه السلام )، چاپ اول، 1408ق.
[3]. ر. ک: «احترام به سادات»، 9159.
آیات مرتبط
سوره البقرة (124) : وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ
سوره الأنفال (41) : وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
سوره الفرقان (74) : وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا
سوره الصافات (113) : وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِينٌ
سوره غافر (8) : رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدْتَهُمْ وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
T
