شیعه نیوز:
پرسش
افراد حاضر در کشتی نوح چند نفر بودند؟ ایا بقیه هلاک شدند و هیچ کس باقی نماند؟
پاسخ اجمالی
در مورد این‌که ایمان‌آورندگان به حضرت نوح( علیه السلام ) که در کشتی او حاضر شدند، تعدادشان چند نفر بود، بین مورّخان اختلاف نظر وجود دارد. البته تعداد اعلام شده تقریباً نزدیک به هم هستند. مشهور محدّثان و مورّخان اسلامی می‌گویند؛ هشتاد 80 سوار بر کشتی شدند.[1]
امام رضا( علیه السلام ) می‌فرماید: «وقتى کشتى نوح( علیه السلام ) به زمین نشست، خود و فرزندانش و مؤمنانی که با او در کشتى بودند جمعاً هشتاد نفر بودند، و در همان محلى که از کشتى پیاده شد روستایی بنا کرد و نام آن‌را روستای ثمانین(هشتاد) گذاشت».[2]
در منابع اهل سنت نیز همین مطلب بیان شده است:
ابن طاهر مقدسی(م 507ق) می‌گوید: در اخبار آمده است که نخستین روستایی که پس از طوفان بر روى زمین بنیاد شد «سوق ثمانین» در ناحیه قرذی (قردی) بود. و آن، چنان بود که نوح( علیه السلام ) وقتی از کشتى خارج شدند، هشتاد نفر بودند و بر طبق روایت چهل مرد و چهل زن. نوح این دهکده را براى ایشان بنیاد نهاد و آن‌را «سوق ثمانین»(بازار هشتاد تن) خواندند.[3]
ابن اثیر(م 630ق)، می‌گوید: حضرت نوح تا هنگام فرو نشستن آب و خشک شدن زمین، در کشتى ماند. و وقتى که از کشتى بیرون آمد، در ناحیه‌اى از قردى، در سرزمین جزیره، موضعى را برگزید و در آن‌جا روستایی ساخت و آن‌را «ثمانین»(هشتاد) نامید. آن‌جا هم‌اکنون بازار ثمانین نامیده می‌شود؛ زیرا هر کس که همراه نوح بود در آن‌جا خانه‌اى براى خود ساخت. و همراهان نوح نیز هشتاد تن بودند.[4]
در ترجمه تفسیر طبرى آمده است: بر فراز کوه جودى هشتاد تن زن و مرد، مسافران کشتى نوح بیرون آمدند که تنها انسان‌هاى باقیمانده بودند. اینان از فراز کوه فرودآمدند و در دامنه کوه دهى بنا کردند و در آن هشتاد خانه ساختند. و آن‌را ده هشتاد خانه نام نهادند.[5]
البته روایتی می‌گوید تنها هفتاد نفر بودند که با نوح( علیه السلام ) سوار کشتی شدند.[6]
برای بخش دوم پرسش، نمایه‌های زیر را مطالعه کنید:
«حدود و مرز طوفان حضرت نوح( علیه السلام )»، سؤال 30682
«نجات یافتن نسل حضرت نوح( علیه السلام )»، سؤال 34834
[1]. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق، موسوی جزائری، سید طیب، ج 1، ص 327، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، 1404ق؛ شیخ صدوق، محمد بن على، علل الشرائع، ج 1، ص 30، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ق؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب( علیه السلام )، ج 4، ص 331، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق؛ تمیمی سمعانی، أبو سعید عبد الکریم بن محمد، الأنساب، ج 3، ص 149، حیدر آباد، مجلس دائرة المعارف العثمانیة، چاپ اول، 1962م؛ طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 1، ص 187، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق.
[2]. علل الشرائع، ج 1، ص 30.
[3]. مقدسی، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 4، ص 98، بور سعید، مکتبة الثقافة الدینیة، بی‌تا.
[4]. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 73، بیروت، دار صادر، 1385ق.
[5]. مترجمان، ترجمه تفسیر طبری، تحقیق، یغمایی، حبیب، ج 7، ص 1938، تهران، توس، چاپ دوم، 1356ش.
[6]. تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 1، ص 188؛ ابن کثیر دمشقی، أبو الفداء اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 1، ص 112، بیروت، دار الفکر، 1407ق.
آیات مرتبط
سوره الأعراف (64) : فَكَذَّبُوهُ فَأَنْجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا عَمِينَ
سوره يونس (73) : فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلَائِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ
سوره هود (36) : وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ إِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
سوره هود (37) : وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ
سوره هود (38) : وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ ۚ قَالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ
T
