شیعه نیوز:
پرسش
آیا در تاریخ بخاری(تاریخ الاوسط یا تاریخ الکبیر یا تاریخ الصغیر) از انس بن مالک روایت شده است؛ «مهدی که اسم او احمد است، با هندیها خواهد جنگید». آیا این روایت درست است، و میتوان پذیرفت؟
پاسخ اجمالی
محمد بن اسماعیل بخاری، از علمای بزرگ اهل سنت است[1] که تألیفات متعددی دارد. کتابهای «تاریخ صغیر»، «تاریخ اوسط»، و «تاریخ کبیر» از جمله تألیفات او بهشمار میرود. کتاب «تاریخ صغیر» و «تاریخ اوسط» خلاصهای از شرح حال افراد به ترتیب تاریخ وفاتشان بوده و در برخی موارد به روایات آنان از پیامبر( صلی الله علیه و آله وسلم ) نیز اشارهای شده است. در این دو کتاب، چنین روایتی در ارتباط با حضرت مهدی( عجه الله تعالی فرجهم الشریف ) یافت نشد.
در «تاریخ کبیر» نیز تنها چند حدیث درباره امام مهدی( علیه السلام ) آورده شده است؛ مانند این روایت امام علی( علیه السلام ) که «مهدی از ما اهل بیت است».[2] مضمون دو روایت دیگر نیز این است که مهدی از فرزندان حضرت فاطمه(س) است.[3]
اما درباره جنگ با هند، روایتی در «تاریخ کبیر» وجود دارد که با قطع نظر از بررسی سندی؛ ممکن است اشاره به جنگ امام مهدی( علیه السلام ) با آنان باشد؛ هرچند صراحتی در این مسئله وجود ندارد:
از پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله وسلم ) نقل شده است: «خداوند دو گروه از امتم را از آتش حفظ کرده است؛ گروهی که با هند میجنگند و گروهی که در کنار عیسی بن مریم( علیه السلام ) میجنگند».[4] ذکر این گروه در کنار افرادی که در کنار حضرت عیسی( علیه السلام ) به جنگ میپردازند، میتواند قرینهای بر این باشد که این افراد، همان یاران امام مهدی( علیه السلام ) هستند که در آخر الزمان ایشان را یاری میکنند.
اما در برخی منابع شیعه، جنگ امام با هندیان به طور صریح نقل شده است؛ امام صادق( علیه السلام ) فرمود: «گروهی از مخلوقات هستند که... آهن بر آنان اثر ندارد و شمشیرشان از آهنی غیر از این آهن متعارف است؛ به گونهای که اگر با این شمشیر به کوه بزنند، آنرا تکه میکند، امام مهدی( عجه الله تعالی فرجهم الشریف ) با یاری آنها به جنگ هند و دیلم و ... میرود».[5] در این روایت تصریح شده است که حضرت مهدی( علیه السلام ) با دشمنان خدا از هر قبیله و هر نژاد و هر سرزمینی میجنگد که سرزمین هند نیز یکی از این مناطق است.
[1]. ر. ک: زندگی نامه بخاری و نقد الجامع الصحیح -622.
[2]. «الْمَهْدِیُّ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ»؛ بخاری، محمد بن اسماعیل، تاریخ الکبیر، محمد عبدالمعید خان، ج 1، ص 317، حیدر آباد دکن، دارالمعارف العثمانیه.
[3]. همان، ج 3، ص 346 و 406.
[4]. تاریخ کبیر، ج 6، ص 72.
[5]. صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد، محقق: کوچه باغی، محسن بن عباسعلی، ج 1، ص 492، قم، مکبته آیة المرعشی النجفی، چاپ دوم، 1404ق.
T