اسماء و القاب امام زمان(عج) در قرآن کريم

خليفه الله
«و اذ قال ربک للملئکه اني جاعل في الارض خليفه قالوا اتجعل فيها من يفسد ... اني اعلم ما لا تعلمون» سوره بقره، آيه 30
و هنگامي که گفت پروردگار تو به فرشتگان که قرار خواهم داد در زمين جانشيني گفتند آيا قرار مي دهي در زمين آن را که فساد مي کند در آن و خون مي ريزد؟ در حالي که ما ستايش و سپاس تو مي گوييم و تو را تقديس مي کنيم. گفت :من مي دانم آنچه را که شما نمي دانيد.

امام صادق مي فرمايند : اين آيه درباره حضرت قائم و اصحاب او نازل گشته است.

يعسوب الدين
«و لکل وجهه هو موليها فاستبقوا الخيرات اين ما تکونوا يات بکم الله جميعا ان الله علي کل شيء قدير» سوره بقره، آيه 148
و هر کدام را سويي است که به آن روي مي آورند پس بشتابيد به سوي نيکي ها هر جا که باشيد مي آورد شما را خدا همگي زيرا خدا بر همه چيز تواناست.

در غيبت شيخ طوسي روايت شده از امام صادق (ع) که اميرالمومنين مي فرمود: پيوسته مردم در نقصانند تا آنکه گفته نمي شود الله يعني نام خداي تعالي برده نمي‌شود. پس هر گاه چنين شد ثابت مي ماند يعسوب دين با اتباعش. پس مبعوث مي فرمايد خداوند گروهي را از اطراف زمين که مي آيند مانند ابرهاي تنگ پاييز.

قسم به خدا که مي شناسم اسم هاي ايشان و قبيله هاي ايشان و اسم امير ايشان را و ايشان را بر مي دارد خداوند به نحوي که مي خواهد از قبيله يک مرد و دو مرد و شمرد تا رسيد به نه. پس جمع مي شود از آفاق سيصد و سيزده مرد به عدد اهل بدر و آن است قول خدا.

سيد فرموده که: يعسوب دين سيد عظيم مالک امور مردم است در آن روز و قزع پاره هاي ابري است که در او آب نيست. زمخشري مي گويد : يعسوب در اصل ملکه کندوي عسل است و ذنب کنايه از انصار آن حضرت است.

غيب
«ذلک الکتب لا ريب فيه هدي للمتقين . الذين يومنون بالغيب و يقيمون الصلوه و مما رزقنهم ينفقون» سوره بقره، آيات 2 و3
اين کتاب که ترديدي در آن نيست راهنماي پرهيزکاران است آنان که به غيب ايمان مي آورند و بر پا مي دارند نماز را و از آنچه به آنها روزي داده ايم مي بخشند.

در کمال الدين صدوق روايت شده از امام صادق که فرمود: در آيه شريفه فوق متقين شيعيان علي بن ابيطالب هستند، اما غيب پس او غايب است و شاهد بر اين قول خداوند تبارک و تعالي است که «و يقولون ... من المنتظرين» و مي گويند چرا فرو فرستاده نشده بر او آيتي از پروردگارش؟ پس بگو که نيست غيب مگر خداي را. پس منتظر باشيد. به درستي که من با شما از منتظرانم! يعني براي آمدن آن غيب از آيات خداوندي است.

رضوان الله
«افمن اتبع رضوان الله کمن باء بسخط من الله و ماواه جهنم و بئس المصير» سوره آل عمران، آيه 162
آيا کسي که در پي خشنودي خداست مانند کسي است که مي انگيزد خشم خدا را و جايش دوزخ است و چه بد بازگشتگاهي است.

زيد شحام گويد: در شب جمعه امام صادق به من فرمود: قدري قرآن بخوان . خواندم. حضرت فرمود: به خدا ما هستيم که خدا به ما ترحم کند و به خدا ما هستيم که خدا استثناء کرد، ولي ما فايده به حال آن دوستان خود داريم.

راسخ
«فيتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنه وابتغاء تاويله الاالله راسخون في العلم.» سوره آل عمران، آيه 7
پيروي کنند آنچه را از آن متشابه باشند براي فتنه جويي وجستجوي از تاويل آن و نمي‌داند تاويلش را جز خدا و راسخون در علم.

امام صادق(ع) فرمودند: راسخون امام علي و ائمه هستند و کساني که در دل کجي دارند . يعني پيروان فلان و فلان و نمي دانند تأويلش را جز خدا و راسخان در علم (خدا و امام علي و ائمه بعد از آن).

حسن
«و من يطع الله و الرسول فاولئک مع الذين انعم الله عليهم من النبيئن و الصديقين و الشهداء الصلحين و حسن اولئک رفيقا» سوره نساء، آيه 69
و آن کس که اطاعت کند خدا و پيامبر را پس آنان با کساني همراه اند که خدا نعمت به ايشان داده است از پيامبران و راستگويان و کشتگان راه خدا و شايستگان و چه نيکو ايشان رفيقانند.

امام صادق در ذيل آيه مي فرمايد: نبيين، رسول خدا(ص) است و الصديقين، علي(ع) است و الشهداء، حسن و حسين (ع) است. صالحين، ائمه (ع) مي باشند و حسن اولئک رفيقا، قائم آل محمد (ص) مي باشد.