به گزارش «شیعه نیوز»، شیخ محمدعلی الحاج العاملی، فعال سیاسی شیعه لبنان در واکنش به برخی از مخالفان حضور سیاسی شیعیان در لبنان به بیان، نقش شیعه در عرصه سیاسی کشور لبنان را تشریح کرده است.
شیخ محمد علی الحاج العاملی گفت: نمایندگان اهل سنت پارلمان لبنان در دوره های متعددی بیش از نمایندگان شیعیان بوده اند و فقط در انتخابات سال ۱۹۹۲ تعداد نمایندگاه شیعه و سنی با ۲۷ نماینده برای هر یک از دو مذهب، مساوی شد، اما با این حال، شیعه در عرصه سیاسی لبنان حضوری فعال داشته است. پس از جنگ داخلی لبنان و توافق طائف و خصوصا بعد از پایان دوران سیاسی مارونی، شیعه در لبنان دستاوردهای خوبی داشته است و نباید حضور شیعه در عرصه سیاسی لبنان را به تعداد نمایندگان و وزرای آنان منحصر کنیم.
وی افزود: اگر قائل به این باشیم که افزایش تعداد نمایندگان و وزرای شیعه تنها دلیل حضور فعال شیعه و جایگاه برجسته آن است، ارزیابی ما از حقیقت مشارکت سیاسی شیعه تا حدودی مثبت و صحیح است، اما برای فهم دقیق حقیقت حضور فعال شیعه در عرصه سیاسی باید نگاهی دقیقتر و فراگیرتر به مشارکت شیعه در حکومت لبنان قبل از جنگ داخلی سال ۱۹۷۵ داشته باشیم و ببینیم این جنگ چه حاصلی برای شیعه داشته و چگونه با آن رفتار کردند و افزون بر این، باید نگرشی آینده نگر به شیعه امروز لبنان و نقش آنان در عرصه های سیاسی داشته باشیم.
شیخ العاملی ضمن اشاره به عملکرد مسیحیان لبنان در تشکیل حکومت قوی در این کشور، گفت: عملکرد نیروهای مسیحی لبنان از زمان تأسیس لبنان تا سال ۱۹۷۵ اگر نگوییم بد بود باید بگوییم، موفق نبود. مسیحیان در لبنان آنگونه که شایسته بود نتوانستند دولتی قوی تأسیس کنند و حتی اگر اراده ای نامعلوم وجود داشت که مانع از تشکیل دولتی قوی توسط مسیحیان می شد، بازهم این دلیل چنین مسؤولیتی را از دوش مسیحیان ساقط نمی کند.
او در ادامه به مشکلات و چالش های پیش روی شیعیان لبنان در امر حکومت پرداخت و یادآور شد که نکته مهم این است که نقش بین المللی لبنان تأثیر زیادی در ساخت وضعیت داخلی لبنان داشت و علی رغم چالش هایی که پیش روی فرماندهان سیاسی شیعه بود، اما شیعه عزت، کرامت و احترام زیادی داشت. فرزندان شیعه همواره رو به پیشرفت بودند و میل به زندگی و نوآوری در محیط شیعی آشکار و مشهود بود.
شیخ العاملی افزود: نکته مهم تر این است که شیعه علی رغم نفوذ زیاد در لبنان، به نیروهای خارجی پیوند و ارتباطی نداشته و اجیر هیچ نیروی منطقه ای و بین المللی نبوده است.
از نگاه او، عملکرد طبقه سیاسی شیعه سرشار از جوانب مثبت است و بیشتر کسانی که مسؤولیت های عمومی شیعه را به عهده می گیرند دولتمردان ممتاز هستند و با وجود آنکه تعداد شرکت کنندگان شیعه کم است، اما حضور آنان قوی، مؤثر و چشمگیر است و به اخلاق والا و فضایل زیادی آراسته هستند و لبنان به آنان افتخار می کند و باید شیعه هم به آنان افتخار کند.
همچنین او اعلام کرد که با وجود اینکه شیعه در گذشته لبنان خوش درخشیده است، اما مخالفان، تصویر مردان سابق شیعه را زشت جلوه داده اند. این مخالفان شیعه را چنین سرزنش می کنند که در گذشته، رهبران شیعه، سیاست را موروثی کرده بودند. صرف نظر از این که موروثی بودن حکومت و سیاست در میان شما مخالفان همواره وجود داشته و دارد، پاسخ ما این است که همه طبقات در لبنان اینگونه بوده است و این وضعیت منحصر و محدود به شیعه نیست. اگر شما مخالف موروثی بودن سیاست هستید، چرا فقط علیه شیعه با آن مخالفت می کنید و این مسأله را در میان سایر فرقه ها از جمله مسیحیت، اهل سنت و دُروز می پذیرید؟ آیا این شعارها فقط برای دستیابی به سلطنت و حاکمیت است؟
