آياتى كه در قرآن كريم به قيام امام مهدي (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تأويل شده، بسيارند. (رجوع شود به
چاپ جديد به بحار‌الانوار، جلد 151 از صفحه 44 به بعد)، به عنوان نمونه: در قرآن
كريم مى‌خوانيم: «او خدائى است كه رسولش را با دلائل رهنمون‌بخش فرستاد تا آن را بر
تمام دين‌ها غالب گرداند هر چند اين موضوع خوش آيند مشركان نيست.»
اين آيه به
طور صريح نويد مى‌دهد؛ روزى خواهد آمد كه آئين اسلام همه اديان را تحت‌الشعاع خود
قرار مى‌دهد و سراسر جهان زير پرچم اسلام قرار مى‌گيرد. منظور از اين دوران، هنگامى
است كه حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در سراسر جهان حكومت واحد اسلامى را تشكيل مى‌دهد.
همچنين در آيه 105 سوره انبياء مى‌خوانيم: «يقيناً (بدانيد كه) ما در زبور
(كتاب حضرت داود) نوشتيم پس از آنكه اين مطلب را در ذكر (تورات) نيز نوشته بوديم كه
حتماً بندگان صالح وارث زمين مى شوند.»
اين آيه حاكى است كه در كتاب‌هاى آسمانى
زبور و تورات و قرآن موضوع حكومت انسان‌هاى شايسته بر سراسر زمين نوشته شده است.
البته و بدون شك وعده خدا حق است و روزى خواهد آمد كه بندگان صالح كه از نظر قرآن،
مسلمين راستين هستند، حكومت واحد صالحان را بر همه نقاط زمين برقرار مى‌سازند كه
اشاره به حكومت حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است.
در آيه 55 سوره نور مى‌خوانيم: «خداوند به
آنانكه ايمان آورده و كارهاى شايسته مى‌كنند؛ وعده داده كه آنان را نماينده (خود)
در زمين گرداند همانگونه كه گذشتگان آنان را خليفه كرد وعده داده كه دينشان را كه
براى آنها پسنديده، نيرومند گرداند و ترسشان را مبدل به امنيت و آرامش كند، و براى
من شريك نمى‌گيرند.»
اين آيه بيانگر حكومت واحد در سراسر زمين است به آنانكه
ايمان و عمل صلاح دارند ـ يعنى منتظر واقعى هستند و با ايمان نيك خود زمينه‌سازى
براى ايجاد آينده درخشان مى‌كنند ـ نويد مى‌دهد كه خداوند حكومت زمين را به دست
آنها مى‌سپرد، دين آنها نيرومند و قوى مى‌شود و در نتيجه آرامش و امنيت جانشين خوف
و ناآرامى مى‌شود.
در پايان آيه اشاره به اين مطلب مى‌كند كه حكومت آنها بر
سراسر زمين بر اساس توحيد و پرستش خداى يكتا و نفى هرگونه شرك است.
چنانكه
پيامبر اسلام (صلی الله علیه و اله و سلم) در مورد عقائد اين حكومت واحد سراسرى فرمود: «فلا بيقى على وجه
الارض احداً الا قال لا اله الا اللّه» يعني؛ هيچ فردى روى زمين نمى‌ماند مگر اينكه
معتقد است خدائى جز خداى يكتا وجود ندارد.
به اين ترتيب مى‌بينيم قرآن، اين
كتاب آسمانى نيز به حكومت درخشان و سراسر توحيد آينده كه همه مرم تحت پرچم توحيد
قرار گرفته و مردم صالح زمام امور را بدست مى‌گيرند، خبر مى‌دهد.
قرآن در آيه 5
سوره قصص مى‌فرمايد: «ما بر اين اراده كرديم كه به مستضعفان نعمت بخشيم و آنها را
پيشوايان و وارثين روى زمين قرار دهيم»
اين آيه اگر چه در ماجراى حضرت موسى (سلام الله علیه)
و فرعون نازل شده كه خداوند موسى (سلام الله علیه)را بر فرعون و فرعونيان پيروز كرد و مستضعفان
را به حكومت رسانيد، ولى اين آيه هرگز مربوط به يك زمان خاص نيست؛ بلكه يك بشارت
عمومى است در مورد پيروزى حق بر باطل كه سرانجام اين پيروزى به طور جامع و كامل و
جهانى به دست حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف)صورت مى‌گيرد، چنانكه در روايات به اين مطلب تصريح شده
و مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف)و پيروانش به موسى (سلام الله علیه)و پيروانش تشبيه شده‌اند.
امام سجاد (سلام الله علیه)در
اين باره فرموده است: «سوگند به كسى كه محمد (صلی الله علیه و اله و سلم) را به حق بشارت دهنده و بيم دهنده
قرار داد، نيكان ما همانند موسى (سلام الله علیه) و پيروانش و بدان ما همانند فرعون و پيروانش
هستند.»
همچنين امام على (سلام الله علیه) در تفسير اين آيه فرموده است: «خداوند مهدى آنها ـ
آل محمد (صلی الله علیه و اله و سلم) در آخرالزمان ـ را بعد از زحمت و فشارى كه بر آنان وارد مى‌شود،
برانگيزد و به آنان عزت مى‌دهد و دشمنان آنان را ذليل و خوار مى‌كند.»
منبع : فارس
