به گزارش «شیعه نیوز»، «علی محمدی» با اشاره به فرزندان طلاق گفت: رفتن یکی از والدین از خانه و یا اضافه شدن یک ناپدری یا نامادری صرف نظر از واکنشی که فرزندان به آن نشان می دهند مسئله ای است که فشار روانی و عاطفی فراوانی به همراه دارد. بعضی کودکان ناراحتی ها را از این بابت نشان می دهند و بعضی دیگر آن را پنهان کرده و بروز نمی دهند اما در هر حال آنها از این بابت ناراحت هستند و این شمایید که باید واکنش آنها به این مسئله را به بهترین و سازنده ترین وجه کنترل کنید.
این مشاور خانواده اظهار کرد: اگر از همسرتان جدا شده اید و به تنهایی از فرزندانتان نگهداری می کنید یا اگر پس از جدایی مجدد ازدواج کرده اید و در حال حاضر عضوی از یک خانواده مختلط هستید بدانید که اساس زندگی فرزندانتان دستخوش آشفتگی و تزلزل هست هرچند واکنش کودکان به مسایلی چون طلاق و جدایی و ازدواج مجدد متفاوت است اما این مسایل از نظر روانی برای آنها آسیب زا بوده و ممکن است سبب ترس و نگرانی شدید آنها باشد.
محمدی اظهار کرد: بر اساس آمار آکادمی طب اطفال آمریکا بیش از نیمی از کودکان تا یک سال پس از طلاق والدین شان، مشکلات روان شناختی و رفتاری مختلفی نظیر زودرنجی، گریه زیاد، ترس، افت تحصیلی، مصرف مواد، افسردگی، پرخاشگری و بزهکاری نشان می دهند. هر کودکی بیشتر ترجیح می دهد از یک خانواده از هم پاشیده باشد تا در یک خانواده نابسامان زندگی کند. پژوهش ها این نکته را نیز نشان می دهند که کودکان خانواده های تک والدی سازگار و موفق تر از کودکان خانواده های دو والدی ناسازگار و نابسامان هستند.
وی افزود: بهتر است والدین مسئله جدایی از یکدیگر را با صداقت کامل با کودک در میان بگذارند. البته لازم نیست همه حقیقت را با جزئیات کامل برای کودک تعریف کنند. والدین می‌توانند مسئله را به این صورت برای فرزندان بازگو کنند که برای من و پدرت مشکلی پیش آمده که فعلاً قادر به حل کردن آن نیستیم و ترجیح می‌دهیم از هم جدا شویم این مسئله کاملاً مربوط به پدر و مادر است و شما هیچ تقصیری در این جدایی ندارید و ما همیشه شما را دوست داریم".
این روان شناس گفت: بعد از جدا شدن والدین، بسته به اینکه حضانت فرزند با چه کسی باشد، یک روز در هفته ممکن است پدر فرزند را ملاقات کند یا برعکس. در این شرایط والدین سعی کنند هنگام تحویل گرفتن یا تحویل دادن فرزند، به دلیل خشمی که از یکدیگر دارند رفتار سرزنش‌آمیز یا دشنام‌هایشان را در حضور کودک بروز ندهند؛ چراکه به هر حال فرد غایب هنوز والد فرزند است و کماکان فرزند با او در ارتباط است و زمان‌هایی را با او می‌گذراند.
محمدی با اشاره به پدران و مادران مطلقه افزود: هدف شما پس از طلاق باید صرف نظر از وضعیت زندگی تان ایجاد چنین شرایطی در خانواده باشد. اگر رابطه زناشویی شما و همسر سابق تان پایان یافته است و زندگی جداگانه ای دارید اما هنوز می توانید یک رابطه حمایتی دوجانبه با هم داشته باشید و مشترکا تربیت و پرورش فرزندان تان ادامه دهید، اگر هر دوی شما برای تمایلات و نیازهای فرزندان تان اولویت قایل اید به راحتی می توانید با انجام اقدامات لازم پیامدهای روان شناختی منفی طلاق را برای آنها به حداقل برسانید.
وی در ادامه افزود: آنچه شما و همسر سابق تان باید انجام دهید این است که بپذیرید رابطه تان قطع نشده است بلکه شکل آن تغییر یافته و از رابطه زناشویی، صمیمانه و عاطفی به رابطه ای دوجانبه و مبتنی بر هدف مشترک که همانا پرورش فرزندان است، بدل شده است. پیوستن شما به همسر سابق تان فارغ از عذرخواهی و کنار گذاشتن تمامی احساسات جریحه دار شده، رنج ها و دردهای مربوط به دوران تلخ گذشته بهترین هدیه ای است که می توانید به فرزندان خود بدهید.
این مشاور خانواد افزود:با همسر سابقتان در مورد دیدن بچه ها، تعطیلات یا سایر رویدادها ی خانوادگی صحبت کنید و به توافق برسید اگر چه احتمالا دادگاه توجه به نیازهای کودکان پارامترهایی را در این زمینه مشخص می کند اما شما می توانید رفتاری پخته و به دور از خودخواهی در این زمینه داشته باشید و با توافق یکدیدگر در این زمینه تصمیم گیری کنید.
محمدی تصریح کرد: درباره حد و مرزها و اصول رفتاری مربوط به تربیت فرزندانتان به توافق برسید به طوری که نزد هر کدام شما که باشند شرایط زندگی یشان یکسان باشد و تغییری نکند در این زمینه مسایلی چون زمان خواب، میزان استفاده از تلویزیون و کامپیتور،معاشرت با سایرین و سایر موفقیت ها شرایط زندگی روزمره باید مد نظر قرار گیرد.
وی گفت: در مورد نقش بستگان درجه دوم در زندگی فرزندانتان و میزان ارتباطی که با آنها خواهند داشت صحبت کنید و به توافق برسید من معتقدم که بستگان درجه دوم نقش مهمی در زندگی کودکان بازی می کنند به ویژه پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها که باید نقشی بسیار فعال و موثر داشته باشند البته مادامی که معیارهای تربیتی مورد توافق والدین کودکان متعهد و پای بند باشند والدینتان نیز مثل خود شما نباید همسر سابقتان را در نظر فرزندانتان تحقیر کنند.
