براساس اطلاعات منتشر شده توسط سازمان برنامه و بودجه، ارزش افزوده بخش مسکن در اقتصاد ایران همچنان منفی است که با عنایت به بالا بودن حجم بخش ساختمان از مجموع اقتصاد ایران، پرداختن به این بخش اهمیتی بیش از پیش پیدا می‌کند. از عملکرد اهداف کمّی در بخش ساختمان، بررسی شاخص‌های کلیدی بخش مسکن در دو بخش عرضه و تقاضا در ایران حاکی از آن است که رکود بخش مسکن طی سال‌های گذشته باعث شده است تا این بخش چه به لحاظ تعداد معاملات و چه به لحاظ قیمت معاملاتی وضعیتی رو به کاهش را تجربه کند.
بنا بر این گزارش، ارزش افزوده بخش ساختمان در اقتصاد ایران همچنان منفی است که با عنایت به بالا بودن حجم بخش ساختمان از مجموع اقتصاد ایران پرداختن به این بخش اهمیتی بیش از پیش پیدا می‌کند.
این گزارش می‌افزاید در مجموع بررسی عملکرد شاخص‌های کلیدی بخش مسکن در برنامه ششم توسعه نشان می‌دهد که براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ تعداد خانوارها در کشور حدود ۲۴ میلیون و تعداد واحدهای در حال استفاده معادل ۲۲.۸ میلیون است، به عبارت دیگر، نیاز مسکن ناشی از تراکم بیش از یک خانوار در واحد مسکونی حدود ۱.۲ میلیون واحد است، از طرفی حدود ۲.۶ میلیون واحد مسکونی خالی در کشور وجود دارد که به دلیل منطبق نبودن با تقاضای واقعی در بازار بلااستفاده مانده است.
با احتساب خانه‌های خالی از سکنه، کل واحدهای مسکونی در کشور حدود ۲۵.۴ میلیون واحد است که با توجه به تعداد کل خانوارها حدود ۱.۴ میلیون واحد مسکونی در کشور اضافه بر نیاز مسکن وجود دارد، اما همانطور که اشاره شد مکانیزم بازار در این زمینه درست عمل نکرده و بخش عمده‌ای از واحدهای خالی به دلیل منطبق نبودن با نیاز مصرفی و استطاعت متقاضیان به صورت لوکس و با متراژ بالا ساخته شده است.
تعداد واحدهای مسکونی عرضه شده شهری در سال ۹۶ حدود ۳۳۴ هزار واحد مسکونی است که نسبت به هدف‌گذاری اولیه حدود ۵۰ درصد انحراف وجود دارد. تعداد واحدهای عرضه شده در سال ۹۶ نسبت به نیاز سالانه مسکن در کشور که سالانه حدود ۷۰۰ هزار واحد است، رقم بسیار پایینی است و یکی از دلایل افزایش قیمت از نیمه این سال نیز همین کاهش عرضه بوده است.
تعداد واحدهای مسکونی روستایی تکمیل شده در سال ۹۶ نیز حدود ۷۱ هزار واحد بوده که نسبت به هدف کمّی در نظر گرفته شده برای این هدف ۱۷۰ هزار واحد مسکونی است که عملکرد مناسبی نیست.
