به گزارش «شیعه نیوز»، بنا بر گزارش‌های اولیه دریافتی طرح دولت غنا برای ساخت کلیسای جامع ملی در این کشور، مراکز و شخصیت‌های دینی و فرهنگی و سیاسی را به چالش کشانده است. در همین راستا، یکی از رهبران حزب سیاسی غنا(NPP) ضمن انتقاد از دولت غنا به جهت تأیید و پذیرش ضمنی طرح ساخت کلیسای جامع ملی از سوی رهبران مسیحیت در این کشور آن را نوعی «ورشکستگی طبقه حاکم» دانسته است. این مقام حزب سیاسی در ادامه می‌گوید که بسیار جای تعجب دارد که چرا رهبران مذهبی به جای اینکه به فکر طراحی ساخت کتابخانه‌ای ملی یا بیمارستان برای کمک به فقر آموزشی و درمانی در کشور باشند به فکر انجام این کار غیرضروری هستند. چرا رهبران دینی باید به دنبال طرحی باشند، در حالی که مردم غنا از فرط بحران اقتصادی و سختی معیشت در بدهی‌های سنگین خود به دولت همچنان در عذاب هستند؟ وقتی آمبولانس و امکانات درمانی کمی داریم چه نیازی به ساخت چنین جایی در کشور است؟ البته ما حتی به دولت برای اعزام حجاج انتقاد داریم وقتی فقر در برخی نقاط غنا بیداد می‌کند و حداقل بسیاری از مسلمانان در تنگناهستند، آیا هزینه‌های هنگفت حج ضرورت دارد و این کار درست است؟
بنا بر گزارش رایزنی فرهنگی ایران در غنا؛ این مقام حزبی ادامه می‌دهد که بیاییم به طرز فکر رهبران بانی استقلال خود بازگردیم که وقتی دموکراسی در غنا کامل خواهد بود که عدالت شامل حال همه بوده و تبعیضی در میان نباشد. در عین حال برخی دیگر از رهبران احزاب سیاسی ضمن پشتیبانی از اجرای این طرح، از دولت خواسته‌اند حتی طرح بزرگ‌تری را در این زمینه مورد نظر قرار دهند تا بتواند تعداد بیشتری از مسیحیان را در کلیسای جامع پذیرا باشد.
در همین زمینه برخی نمایندگان مجلس غنا با این طرح موافق و برخی نیز مخالف هستند. هرچند برخی نیز جنجال درباره این مسأله را با مسائل سیاسی مربوط می‌دانند و آن را بی‌ارتباط با انتخابات آتی ریاست جمهوری غنا ندانسته‌اند. البته چنین طرح‌هایی آن هم در ارتباط با احزاب سیاسی با رویکرد دینی نمی‌تواند از اهداف سیاسی دور باشد.
این طرح که در مارس 2018 به مناسبت بزرگداشت شصتمین سال استقلال غنا مورد تأیید اولیه رئیس‌جمهور این کشور قرار گرفته دارای ظرفیت 5 هزار نفر و امکاناتی چون موزه انجیل و مرکز آموزش موسیقی کلیسایی خواهد بود.
در این میان برخی نیز دولت غنا را مورد انتقاد قرار داده و تأکید کرده‌‌اند وقتی حکومت داعیه سکولاری دارد چگونه از طرح فوق حمایت می‌کند.عده‌ای از شخصیت‌های دینی وفرهنگی نیز براین باورند که افزایش این گونه چالش‌های فکری و پوشش رسانه‌ای گسترده آن می‌تواند آسیب‌های دینی نیز داشته باشد.از جمله آن که برای بیشتر مردمی که به سختی از عهده تأمین ضروریات زندگی خود برمی‌آیند،این سؤال پیش می‌آید که آیا خداوند برای عبادت از سوی بندگانش نیاز به این همه بودجه برای ساخت کلیسای ملی دارد؟
سراسقف کلیسای آنگلیکن شهر «کوماسی» غنا ضمن انتقاد از موج اختلاف نظر در این موضوع و تأثیرات منفی آن در افکار عمومی به ویژه مسیحیان غنا می‌گوید قرار است دولت فقط زمینه‌های کمک به انجام این طرح را در دست داشته باشد و خود کلیساها هزینه‌های ساخت را تأمین کنند تا مسیحیان فرق مختلف از آن بهره ببرند و این طرح در عین حال توان دارد که موجب همبستگی بیشتر دینی و فرهنگی در کشور شود.
در عین حال برخی علمای مسیحی غنا اعتقاد دارند طبق متون انجیل، خداوند هیچ‌گاه نیاز به داشتن جایی برای عبادت نداشته و در قلب مردم جای دارد و البته تمام انجیل هرچه هست از گفتار الهی است ولاغیر(بنا به اعتقاد برخی علمای مسیحی). متونی که انتظار خدای متعال از بندگانش را نشان می‌دهد.
بناراین اگر دل ما از خدا به دور باشد و کارهایی هم که می‌کنیم به اسم خدا باشد برای خداوند چه ارزشی دارد؟ بنابراین اگر قرار باشد قلوب رهبران و مردم غنا از خدا به دور باشد، ساخت کلیسای جامع ملی معنایی نداشته و بیهوده است.لذا، بر همه ماست که ایمان قلبی مردم در نظرمان باشد و آن را از دست ندهیم که اگر خداوند در دل مردم این کشور جایگاه درستی نداشته باشد هیچ یک از این طرح‌ها نه تنها فایده ندارد، بلکه به زیان دین و فرهنگ و ... خواهد بود. پس فارغ از دو جناح درگیر این بحث باید دل‌ها را برای تقرب به پروردگار تزکیه کرد و سایر برنامه‌ها واجب نیست.اگر موفق به تزکیه قلوب شویم دیگر فقر و بدبختی جایی نخواهند داشت. ما باید بتوانیم دل خودمان را تبدیل به کلیسای جامع کنیم و بدانیم که در غنا، دل‌ها آن کلیسای جامعی است که خداوند در انتظارش است.
