به گزارش«شیعه نیوز»، البناء نوشت: پس از کشته شدن علی عبدالله صالح در یمن، ائتلاف سعودی عربی، میانجی که می توانست نقشی در آینده عمیات سیاسی در یمن ایفا کند را از دست داد. کشته شدن رئیس جمهور سابق یمن که در لحظه اخر به انصارالله پشت کرد و به سمت ائتلاف سعودی کشیده شد، برای ائتلاف تنها یک معنا داشت و آن یکه تازی ایران در یمن بود؛ از این رو تلاش کرد به دنبال جایگزینی برای این مساله باشد.
به گزارش «انتخاب»؛ این روزنامه لبنانی در ادامه آورده است: به نظر می رسد این امر دروازه هایی را به روی عربستان باز کرد که پیش از اینها تحقق آن را غیر ممکن می دانست. برای مثال، سعودیها درهای ائتلاف را به روی اخوان المسلمین گشودند، در حالی که می دانستند دولتهای خلیج فارس به سختی این تغییر را می پذیرند.
اما طبق محاسبات دولتهای خلیج فارس، پذیرش هر خسارت و دردی برای آنها، بهتر از دادن اجازه به ایران برای تنهایی و بی رقیب بودن در میدان یمن بود. بر همین اساس، ترتیب یک دیدار استثنایی بین ولی عهد سعودی و ولی عهد ابوظبی در یاض، با محمد عبدالله الیدومی، رئیس حزب تجمع یمن و عبدالوهاب احمد الانسی، دبیر کل این حزب، داده شد. این مساله تاویلهای زیادی را به دنبال داشت، بویژه انکه عربستان سعودی و امارات با مسئولان بلند پایه خود در این دیدار حاضر شدند.
اهتمام شدید سعودی اماراتی برای ایجاد شکافی در میدان یمن، پیش از آغاز عملیات سیاسی از یک سو، و با هدف ایجاد شکاف میدانی، از سوی دیگر، قابل ملاحظه است؛ بویژه آنکه انصارالله توانسته است تا کنون اراده خود را در میدان یمن پیاده کند.
این متغیّر جدید در واقع به معنای ورود به دورانی از افزایش تنشها در یمن، در راستای تلاش برای جبران خسارتهای ائتلاف سعودی، از طریق استفاده از عنصر اخوان المسلمین، پیش از گسترش حاشیه مذاکرات سیاسی برای نزدیک شدن به راه حلی در مورد پرونده سوریه است.
چنین شرایطی در لبنان نیز حاکم است، هیچ کس انتظار نداشت حریری و حزب الله در یک حکومت واحد با یکدیگر مشارکت کنند؛ این موضوع به مساله بی طرفی لبنان و استعفای حریری بر نمی گردد، بلکه این مشارکت در زمانی اتفاق افتاد که حریری هم پیمان قدرتمند سعودیها بود. هرگز انتظار نمی رفت که سعودیها با بازگشت حریری به لبنان و نخست وزیری دوباره او با وجود عون در منصب ریاست و پیشرفتهای حزب الله در سوریه، موافقت کنند، اما برای حمایت از نفوذشان در میدان لبنان، چاره ای جز این کار نداشتند.
سعودیها در هر میدانی قصد اعلام پیروزی و در اختیار گرفتن ابتکار عمل را داشتند، با پیشرفت حضور محور ایران و هم پیمانان آن مواجه شدند؛ از این رو، قبول اخوان المسلمین یمنی از سوی سعودیها، تلاشی تازه برای ایجاد توازنی است که اوضاع را به نقطه قابل قبولی بازگرداند، تا مذاکرات سیاسی جدیدی در مورد یمن انجام شود.
عربستان تمایل شدیدی برای ضروری نشان دادن گستردن زمینه ای برای حضور فرستاده سازمان ملل در یمن، برای ایجاد راه حل سیاسی دارد، اما تا زمانی که سعودیها اوراق خود در یمن را تضمین نکند، چنین امری واقع نمی شود.
مساله مهمتر آن است که تلاشها برای شکستن یکه تازی ایران در یمن در مسیر خود در حال حرکت است و ورود اخوان المسلمین تاثیر زیادی در سطح حوادث آینده منطقه دارد.
