به گزارش«شیعه نیوز»،رای الیوم نوشت: منطقه خاورمیانه این روزها تحت تاثیر تحولات سیاسی قرار دارد و مشیت خداوند بر آن شده است که این تشنجها و شکافهای سیاسی با زمین لرزه هایی در شمال و غرب عراق و (بخشهایی از ایران) همزمان شود.
با توجه به تنشهایی که منطقه را فراگرفته و با سرعتی هشدار دهنده رو به افزایش است، احتمال بروز مقابله های نظامی بین ایالات متحده آمریکا و ایران و هدف قرار گرفتن لبنان در مرحله معینی از شدت یافتن موضع گیریها بین این دو وجود دارد. همزمان، سعودیها مسئولیت حمله موشکی حوثی ها به ریاض را متوجه تهران کردند، حریری استعفا کرد و ریاض علت این استعفا را قرار داشتن نخست وزیر لبنان در معرض ترور ایران دانست! صرفنظر از حالت شکافی که در نتیجه عکس العملهای مختلف در مورد این استعفا ایجاد شد، در این شرایط تحلیلگران این سوال را مطرح می کنند:آیا این حوادث به معنای کوبیدن بر طبل جنگی قریب الوقوع است که لبنان را به نقطه تمرکزی برای جنگ سرد مقدماتی بین تهران و ریاض تبدیل نموده است؟
اما موضع آمریکا در این میان چه خواهد بود؟
گذشته از اتهام هایی که عربستان و ایران علیه یکدیگر رد و بدل می کنند، باید گفت نزاعی طولانی بین این دو دولت بر سر نفوذ در خاورمیانه وجود دارد؛ نزاعی که در صحنه دیگر دولتهای منطقه دایر شده است. برخی از این دولتها از حمایت عربستان برخوردارند و بعضی دیگر مورد حمایت ایران هستند. در موازات این درگیریها، در صورت ورود ایران و عربستان به مقابله ای مستقیم، ایالات متحده خود را در وسط این درگیری می یابد؛ در این شرایط، خطرناکترین اقدام آمریکا، وارد کردن صهیونیستها در این بحران است؛ گزینه ای که ایالات متحده در درگیریهای خاورمیانه ای خود بر سر نفت و نفوذ، از آن استفاده می کند.
در این میان، در صورتی که تهدیدات اسرائیل علیه لبنان عملی شود، بحران بزرگی را در پی دارد که می تواند به جنگی منطقه ای و حتی جهانی تبدیل شود.
به احتمال زیاد، ایالات متحده نمی تواند ایران را از حمایت از حزب الله و جنبش حماس منصرف کند. هجوم آمریکا به عراق در سال 2003 نشان داد که چگونه ممکن است برنامه ریزی ضعیف و فرضیه های اشتباه نتایجی خلاف انتظار داشته باشد. دولت بوش پسر پیش بینی می کرد که در آزادی عراق از سیطره صدام حسین می تواند نفوذ ایران را محدود کند؛ اما این مساله باعث شد آمریکا نفوذ خود در منطقه را به نحوی فرسایشی از دست بدهد.
به نظر نمی رسد که با وجود مواضع شدید اللحن ترامپ در قبال ایران و اقدامات وی در راستای نقض توافق هسته ای(با وجود مخالفت روسیه و اتحادیه اروپا)، و نواختن نوای جنگی تازه در منطقه، به ناگاه مزاج آمریکایی در مورد ایران تغییر کرده و آرام شود.
با این وصف، ترامپ به گونه ای سیاستمدارانه در خصوص ایران رفتار می کند و حتی اگر وزیر خارجه ایالات متحده، رکس تیلرسون بتواند قدری از جسارتها و شتابزدگی های ترامپ در رابطه با مقابله با ایران بکاهد، رئیس جمهور جدید قصد دارد از رژیم صهیونیستی برای مواجهه با ایران و حزب الله استفاده کند. این صحبتها در شرایطی است که شاخصهای فراوانی برای وقوع گرداب جنگی چند جانبه در منطقه وجود دارد و احتمالا این جنگ با وارد کردن ضربه ای به حزب الله، هم پیمان اصلی ایران آغاز می شود.رای الیوم نوشت: منطقه خاورمیانه این روزها تحت تاثیر تحولات سیاسی قرار دارد و مشیت خداوند بر آن شده است که این تشنجها و شکافهای سیاسی با زمین لرزه هایی در شمال و غرب عراق و (بخشهایی از ایران) همزمان شود.
با توجه به تنشهایی که منطقه را فراگرفته و با سرعتی هشدار دهنده رو به افزایش است، احتمال بروز مقابله های نظامی بین ایالات متحده آمریکا و ایران و هدف قرار گرفتن لبنان در مرحله معینی از شدت یافتن موضع گیریها بین این دو وجود دارد. همزمان، سعودیها مسئولیت حمله موشکی حوثی ها به ریاض را متوجه تهران کردند، حریری استعفا کرد و ریاض علت این استعفا را قرار داشتن نخست وزیر لبنان در معرض ترور ایران دانست! صرفنظر از حالت شکافی که در نتیجه عکس العملهای مختلف در مورد این استعفا ایجاد شد، در این شرایط تحلیلگران این سوال را مطرح می کنند:آیا این حوادث به معنای کوبیدن بر طبل جنگی قریب الوقوع است که لبنان را به نقطه تمرکزی برای جنگ سرد مقدماتی بین تهران و ریاض تبدیل نموده است؟
اما موضع آمریکا در این میان چه خواهد بود؟
گذشته از اتهام هایی که عربستان و ایران علیه یکدیگر رد و بدل می کنند، باید گفت نزاعی طولانی بین این دو دولت بر سر نفوذ در خاورمیانه وجود دارد؛ نزاعی که در صحنه دیگر دولتهای منطقه دایر شده است. برخی از این دولتها از حمایت عربستان برخوردارند و بعضی دیگر مورد حمایت ایران هستند. در موازات این درگیریها، در صورت ورود ایران و عربستان به مقابله ای مستقیم، ایالات متحده خود را در وسط این درگیری می یابد؛ در این شرایط، خطرناکترین اقدام آمریکا، وارد کردن صهیونیستها در این بحران است؛ گزینه ای که ایالات متحده در درگیریهای خاورمیانه ای خود بر سر نفت و نفوذ، از آن استفاده می کند.
در این میان، در صورتی که تهدیدات اسرائیل علیه لبنان عملی شود، بحران بزرگی را در پی دارد که می تواند به جنگی منطقه ای و حتی جهانی تبدیل شود.
به احتمال زیاد، ایالات متحده نمی تواند ایران را از حمایت از حزب الله و جنبش حماس منصرف کند. هجوم آمریکا به عراق در سال 2003 نشان داد که چگونه ممکن است برنامه ریزی ضعیف و فرضیه های اشتباه نتایجی خلاف انتظار داشته باشد. دولت بوش پسر پیش بینی می کرد که در آزادی عراق از سیطره صدام حسین می تواند نفوذ ایران را محدود کند؛ اما این مساله باعث شد آمریکا نفوذ خود در منطقه را به نحوی فرسایشی از دست بدهد.
به نظر نمی رسد که با وجود مواضع شدید اللحن ترامپ در قبال ایران و اقدامات وی در راستای نقض توافق هسته ای(با وجود مخالفت روسیه و اتحادیه اروپا)، و نواختن نوای جنگی تازه در منطقه، به ناگاه مزاج آمریکایی در مورد ایران تغییر کرده و آرام شود.
با این وصف، ترامپ به گونه ای سیاستمدارانه در خصوص ایران رفتار می کند و حتی اگر وزیر خارجه ایالات متحده، رکس تیلرسون بتواند قدری از جسارتها و شتابزدگی های ترامپ در رابطه با مقابله با ایران بکاهد، رئیس جمهور جدید قصد دارد از رژیم صهیونیستی برای مواجهه با ایران و حزب الله استفاده کند. این صحبتها در شرایطی است که شاخصهای فراوانی برای وقوع گرداب جنگی چند جانبه در منطقه وجود دارد و احتمالا این جنگ با وارد کردن ضربه ای به حزب الله، هم پیمان اصلی ایران آغاز می شود.
