تجاوز به عنف دارد رویه می‌شود و ما در تعطیلاتیم!

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از تابناک، در ميان عوامل تهديد كننده امنيت افراد، تعرض و تجاوز جنسي را مي‌توان يكي از دردآورترين و تلخ‌ترين نوع تهديدات برشمرد كه به واسطه آن عده‌اي كه شرح ويژگي‌هاي آنها خواهد گذشت، فرصت را براي انجام چنين جرم سنگيني، گاه به سادگي فراهم ديده‌اند. افرادي كه بنا بر برخي بررسي‌ها بيش از 95 درصدشان از سلامت رواني كامل برخوردارند و چنين جرمي از نظر خود آنها چندان غيرقابل بخشش و مستحق سخت‌ترين مجازات است كه به قول يكي از متهمان به تجاوز « اگر كسي با برادرم چنين كاري كرده بود، او را مي‌كشتم» پس بايد ديد چه عواملي سبب مي‌شود افرادي كه تاب تعدي غير به خود يا يكي از نزديكانشان را ندارند، چنين گستاخانه و بي‌باك، حيثيت و هستي افراد بي‌دفاع را هدف قرار داده و قربانيان را در اندوهي به درازاي عمرشان فرو مي‌برند.


شايد اگر دستگاه‌هاي اطلاع‌رساني ما به ويژه رسانه ملي با تأثيرگذاري پردامنه‌اش، در حالي كه متجاوزان براي اجراي نقشه‌هاي خود تعطيلات نمي‌شناسند، در موضوعات اجتماعي از اين دست به تعطيلات طولاني مدت نمي‌رفتند، اكنون سطح هشياري جامعه چندان بود كه بسياري از تعرضات به سادگي نمونه‌هايي كه نشان خواهم داد، رخ نمي‌داد.

نگاهي به جدول تهيه شده حدود 27 نمونه اعمال متجاوزين به نواميس مردم و كودكان بي‌دفاع در كنار شرح چگونگي وقوع آنها به بهانه‌هاي كاملا پيش پا افتاده و بعضا خنده‌دار! گوياي غفلت عميق در باب آگاهي‌بخشي به جامعه و اطلاع‌رساني مؤثر درباره روش‌هاي پيشگيري از افتادن در دام متجاوزان و نيز مجازات عاملان چنين تجاوزاتي است.

 

اندكي دقت در نمونه‌هاي فوق چندين نكته هشدار دهنده را آشكار مي‌كند:

1- متجاوزان به عنف هرچند اغلب، افرادي به ظاهر شرور، مجرم و تا حدودي قابل تشخيص هستند، اما برخي نيز بر چهره خود نقابي از شخصيت تحصيل‌كرده، داراي موقعيت اقتصادي و اجتماعي مناسب، متقاضي ازدواج و هر آنچه ظاهرپسند است، زده‌اند كه نشان مي‌دهد آنها كه با پيروي از نيات شيطاني خود، قصد تجاوز به حريم افراد را داشته باشند، هميشه داراي چهره‌هاي مخوف نيستند و آنچه بايد بدان توجه داشت، رعايت شروط عقل و احتياط در تمامي روابط و بررسي درستی ادعاهاي افراد و نيز جدي گرفتن نكات هشداردهنده‌اي است كه هم از سوي پليس اعلام و هم در متن حوادث بازتاب يافته در رسانه‌ها پنهان شده است.

2- نگاهي به اين فريبكاري‌هاي متجاوزان در نمونه‌هاي فوق نيز همچون جمع‌آوري لاستيك از بيابان، ‌پيدا كردن سنجاب،‌ باز كردن باب دوستي و اغفال ـ كه عدد بالايي را در تجاوزات شامل مي‌شود ـ شيوه خاص آدرس پرسيدن، نشان دادن محيط كار در ساعت خلوت و تعطيلي كارگاه، وعده خواستگاري، اغفال اينترنتي، عضوگيري در گروه‌هاي غيرمجاز ورزشي، فروختن رم موبايل،‌ ادعاي خرابي خودرو، قفل كردن درب خودرو، استفاده از شيشه‌هاي دودي ماشين، هيچ يك شيوه پيچيده‌اي براي اجراي نقشه شوم عاملان تجاوز نبوده و اگر اندكي سطح هشياري جامعه نسبت به اين ترفندها افزايش يابد، تعرضاتي از اين دست به سادگي امكان وقوع نمي‌يابند.

3- اما در كمال تأسف، بايد گفت كه همين ترفندهاي ساده و پيش پا افتاده، توانسته است 178 قرباني از جمله 39 كودك بي‌دفاع در همين 27 نمونه ذكر شده بر جاي بگذارد و اين در حالي است كه عدد واقعي اين قربانيان به علت آن كه در بسياري از پرونده‌هاي مورد بررسي در اين نمونه‌ها با عباراتي مثل «چندين فقره»، «تعدادي»، «دختران جوان»، «زنان تنها»، «كودكان» و امثال آن مورد اشاره قرار گرفته، پنهان مانده است كه براي هر يك از آنها دست كم يك نمونه تجاوز محاسبه شده است.

4- وقتي صحبت از علل وقوع يا تكرار وقوع تجاوز مي‌شود، به ميان آوردن بحثي همچون همراهي كردن و تاثيرگذاري ناآگاهانه قربانيان در وقوع برخي تجاوزات صرفا به دليل دوستي‌هاي خياباني و اينترنتي و ... كفايت نمي‌كند، چراكه كمتر قرباني حاضر مي‌شود با وجود آگاهي از سرانجام كار، پاي در اين ورطه بنهد. پس نگاه منصفانه مي‌طلبد كه تأثير خلأ اطلاع‌رساني كافي را دست كم نگيريم.

5- کوتاهی در آگاهي‌بخشي نسبت به ابعاد ترفند متجاوزان،‌ حتي راه را براي انتخاب محل تجاوز آنها به قربانيان هموارتر كرده است و در بسياري از نمونه‌هاي مذكور، مكان‌هايي مثل باغات و بيابان‌هاي متروك، باغ حوالي، ساختمان‌هاي نيمه‌كاره و امثال آن به عنوان محل وقوع جرم نام برده شده‌اند، در حالي كه ضعف اطلاع‌رساني به ساكنان اين نواحي با وجود چنين مكانهايي در نقاط آسيب‌پذيرتر شهر مثل حاشيه‌ها توجيهي ندارد و اين همان نكته‌اي است كه اتفاقا بايد مورد توجه رسانه‌ها در انتشار چنين اخباري قرار گيرد كه منظور از محل خلوت، دقيقا چه محلي، در چه نقطه‌اي و با چه مشخصاتي است كه در اغلب اعترافات، مورد اشاره متجاوزان قرار مي‌گيرد و چرا برخي از اين نقاط خلوت، متروكه باقي مانده‌اند؟

6- كمرنگ شدن ارزش‌هاي اخلاقي و انساني برگرفته از عوامل متعدد، ناآگاهي جامعه به دليل ضعف اطلاع‌رساني، عدم فضاسازي لازم درباره اعلان عقوبت سخت متجاوزان و فراموش شدن تدريجي ترس از مجازات تجاوز در ذهن متعرضان يا كساني كه انديشه تجاوز در سر دارند،‌ آزاد شدن مجرمان تجاوز به عنف پس از مدتي به دلايلي مانند انصراف قرباني از طرح شكايت و ترس او از آبروريزي، تزلزل موقعيت اجتماعي و خانوادگي قرباني و ترس او از انتقام و تهديدات متجاوزان، كم‌توجهي به جلب مشاركت عمومي در تأمين امنيت اجتماعي و شناسايي متجاوزان، عدم پاسخگويي نسبت به قصور در اطلاع‌رساني و پيشگيري و نيز نبود نظارت بر كار قاصران، نامعلوم ماندن سرانجام برخي پرونده‌ها براي اطلاع عموم و شايد بسياري عوامل ديگر است كه متجاوزي را جسورتر مي‌‌كند تا در كمال بي‌رحمي و قساوت، ضمن انجام جرم سنگين تجاوز به عنف، به وضعيت قرباني پس از اقدام مجرمانه خود نيز رحم نكرده و معلوم نيست با چه منظوري در مواردي قرباني را عريان در كنار اتوبان يا بيابان رها مي‌كنند و به سراغ طعمه بعدي مي‌روند؟!

اقدام به تهيه فيلم آزار و اذيت قرباني مي‌كنند،‌ باج مي‌گيرند، طعمه‌ها و حتي خانواده‌هايشان را تهديد مي‌كنند و از شكايت مي‌ترسانند، اموال قرباني را به يغما مي‌برند، سر از زندان درمي‌آورند و پس از آزادي به هر دليل،‌ باز هم انديشه تعرض در سر مي‌پرورانند!

7- در كنار اينها نقش فرهنگسازي رسانه‌ها در راستای قاطعيت‌بخشي به قربانيان براي برخورد قانون با متجاوزان را نمي‌توان دست كم گرفت. اين كه قربانيان با تحمل رنج تجاوز به عنف يك مجرم خطرناك، دچار خودسانسوري مي‌شوند، قطعا دلايل فرهنگي هم دارد؛ والا هيچ يك از آنها خواستار فرار متجاوز از مجازات سخت نيستند. بايد پرسيد آيا رنجي بيش از يك تعدي در انتظار آنان است كه از رنج نخست درمي‌گذرند؟!

8- به محض انتشار خبر وقوع يك تجاوز كه نمونه اخير آن تجاوز شش مرد به يك زن در داخل خودرو بوده و اتفاقا مورد مشاهده گشت انتظامي قيامدشت حين گشت‌زني در منطقه‌ استحفاظي‌اش قرار گرفته و خوشبختانه منجر به دستگيري متهمان شده، كساني،‌ تحت تأثير اين وقايع دلخراش و غيرانساني، پيغام «چشم حافظان امنيت خوش» مي‌‌دهند؛ در حالي كه بايد گفت هيچ جامعه‌اي منزه از وجود چنين افرادي نيست و هر چه قدر ما به جامعه آرماني بينديشيم، نمي‌توانيم ادعاي رسيدن آمار تجاوزات جنسي به صفر داشته باشيم، جامعه بايد به آن ميزان عقلانيت و بينش اجتماعي دست يابد كه تحقق امنيت را حاصل مثلثي به نام «آگاهي مردم، مشاركت همگان و نظارت پليس» بداند.

9- با همه ادله‌هاي ذكر شده درباره علل وقوع و تكرار تجاوزات به عنف توسط افراد شيطان‌صفت، قاعده و انتظار اين نيست كه مقابل درب هر خانه‌اي يا اطراف هر بيابان و باغ متروكه‌اي پليس بگماريم؛ اما چه اشكالي داشت در حالي كه عالي‌ترين مقام انتظامي كشور، تجاوز به عنف را براي امنيت جامعه بسيار خطرناك توصيف مي‌كند و از بدترين نوع جرايم در كشور مي‌داند و خواستار برخورد قاطع قضايي مي‌شود و اگر مي‌شنويم كه معاونت مبارزه با جرايم جنايي پليس آگاهي از تشكيل 280 پرونده تجاوز جنسي در چهار ماه نخست سال 88 خبر مي‌دهد، در هر جايگاهي از مسئوليت‌هاي مربوطه كه قرار داريم – اعم از پليسي، قضايي، رسانه‌اي و ...» از خود بپرسيم: براي تقويت جنبه‌هاي پيشگيرانه جرايم و قبل از مختومه شدن پرونده‌هاي تجاوزات، چه اقدامات آگاهي‌بخش بهتر و وسيعتري براي مخاطبان انجام داده‌ايم و عاقبت متجاوزان را چگونه براي آنان كه در فكر تجاوزند، ترسيم كرده‌ايم؟

آيا در صورت انجام همه اين کارها، اين تعداد بي‌دفاع، قرباني مسافركش‌نماهاي بي‌رحم شده بودند؟ آيا برخي دختران به اين راحتي تن به هوس‌هاي شوم خواستگارنماهاي اينترنتي و مردان شياد داده بودند؟ آيا اگر مدارس ما فعالتر و مسئوليت‌ پذيرتر وارد عمل مي‌شدند، دانش‌آموزان كم‌سن و بي‌تجربه، چنين اسير دام متجاوزان سركش از راه دوستي‌هاي خياباني در مسير خانه و مدرسه مي‌شدند؟ آيا اگر رسانه ملي در چنين موضوعاتي برنامه‌هاي خود را هر از گاهي تعطيل نمي‌كرد و اطلاع‌رساني مداوم در اين باب را با در نظر گرفتن همه ظرایف رسانه‌اي و جامعه‌شناسي، وظيفه خود كرده بود، مشكلات فرهنگي خانواده‌ها درباره شكايت از متجاوزان و ترس آنها از آبروريزي در موردي كه هيچ گناهي متوجه آنها نيست، در سطح كنوني باقي مي‌ماند يا جامعه مسير آگاهانه و واقع‌بينانه‌تري در پيش مي‌گرفت؟!

10- نكته پاياني اين كه با تأكيد بر ريشه‌يابي مستمر اين جرايم و حركت در مسير خشكاندن اين ريشه‌ها، متجاوزان به عنف در هر صورت افرادي هستند كه با چشم بستن به روي دين، وجدان و انسانيت، مرتكب «تعرض به خصوصي‌ترين حريم فرد» شده‌اند و مستحق مجازات «مرگ» هستند و مجازات آنها بايد به ويژه سبب عبرت دیگرانی باشد كه بعضا تجاوز به ديگري را وسيله‌اي براي پاسخ به يك وسوسه، تفريح يا سرگمي خود هم قرار مي‌دهند!