به گزارش «شيعه نيوز»، تظاهرات کنندگان با حمل پرچم ترکیه و پلاکاردهایی با مضمون «نسل کشی در میانمار را متوقف کنید»، «کشتن مسلمانان روهینگیا را متوقف کنید» و «از قتل عام جلوگیری کنید»، اعتراض خود را نسبت به این فاجعه انسانی ابراز داشتند.
در پایان این تظاهرات بیانیه ای به دو زبان ترکی و آلمانی قرائت شد. در این بیانیه با اشاره به تداوم نسل کشی وحشیانه مسلمانان در میانمار و کشتار دسته جمعی، تجاوز و پاکسازی قومی آنان آمده است: «کشوری را تصور کنید که یک گروه از نظامیان وارد آنجا شده و اشغال می کنند. بعد شما را به عنوان کارگران اجباری به جاهای دیگر می برند. اگر به این مساله اعتراض کنید در معرض حبس و شکنجه قرار می گیرید. کار در ادارات دولتی برای شما ممنوع است. اگر در مسجدی به صورت جماعت نماز خوانده شود، آنجا تخریب شده و به جای آن یک معبد بودایی ساخته می شود. نام هایی مانند محمد، احمد، عمر، عثمان، حسنو حسین ممنوع است. تنها راه گریز از این وضعیت برای آنان مهاجرت است. به این دلیل آنان مجبور می شوند راه بنگلادش را در پیش بگیرند. این کشور نیز به دلیل اینکه به اندازه یک چهارم ترکیه وسعت دارد و نزدیک به 150 میلیون نفر نیز در این کشور زندگی می کنند، ظرفیت پذیرش همه مهاجران را ندارد بنابراین مسلمانان سه راه بیشتر ندارند: به شهر خود برگشته و اعدام می شوند، در رودخانه مرز بنگلادش غرق می شوند یا به سوی جنگل های بنگلادش با امید به زنده ماندن حرکت می کنند.»
این تظاهرات به همت ترک های برلین و همچنین نهادهای مدنی این شهر برگزار شد.
مسلمانان روهینگیا که از حملات بودایی ها و ارتش میانمار به سمت مرزهای بنگلادش فرار کرده اند، در مناطق کوهستانی این منطقه در شرایط بسیار سختی برای زنده ماندن تلاش می کنند.
بخش اعظمی از این افراد را زنان و کودکان تشکیل می دهند. مسلمانان در اینجا به دلیل ممانعت دولت میانمار از ورود سازمان‌های بشردوستانه، از آب آشامیدنی، غذا، سرپناه و لوازم بهداشتی محرومند و تلاش می کنند زنده بمانند. مواد غذایی که آنها هنگام فرار همراه خود آورده اند درحال اتمام است. بسیاری از سالمندان و کودکان به علت عدم رسیدن کمک‌های بشردوستانه در خطر مرگ هستند.
باران‌های شدید موسمی نیز در آن منطقه ادامه دارد.همچنین مسلمانان روهینگیا برای فرار از کشتار سعی می کنند به خلیج بنگال رفته از طریق دریایی خود را به بنگلادش برسانند که این نیز سفر خطرناکی برای این غیرنظامیان است. قایق‌های این افراد که چندان خوب نیست طی سفر بار‌ها واژگون می شوند. آنها هنگام عبور زمینی و دریایی توسط نیروهای بنگلادش یا میانمار مورد هدف حمله قرار می گیرند.
