به گزارش «شيعه نيوز»، وبگاه یک مجله آمریکایی با ارائه آماری از فعالیت ۹۰۰ گروه نفرت‌پراکن در آمریکا نوشته که این کشور در آستانه جنگ داخلی قرار دارد.
نیویورکر می‌نویسد: «چند روز بعد از خشونت‌‌ها و کشتارهای جنجالی و نژادپرستانه در ویرجینیا، فرماندار تری مک‌‌آیلیف پرسید: "چطور به اینجا رسیدیم؟ "».
نشریه آمریکایی، در ادامه نوشته است: «اما مرتبط‌ترین سؤال بعد از حوادث شارلوتزویل و سایر رویدادهای مرگبار در فرگوسن، چارلستون، دالاس، بالتیمور و الکساندریا این است که؛ آمریکا به‌سمت کدام مسیر در حال حرکت است؟ ».
«نیویورکر» نوشته مخاطراتی که در حال حاضر پیشِ‌روی آمریکا قرار دارند، فراتر از وقوع دوره‌های خشونت در این کشور هستند. یک مرکز پژوهشی در آمریکا به‌نام Southern Poverty Law Center در گزارش ماه فوریه خود اعلام کرده که در حال حاضر بیش از ۹۰۰ گروه نفرت‌پراکن در آمریکا در حال فعالیت هستند، و این رقم رو به افزایش است.
در این تحلیل آمده است: «در گفتمان‌های سیاسی ثبات آمریکا موضوعی است که بیش از پیش در محافل پشت‌پرده مطرح می‌شود. چند وقت پیش، گفت‌وگویی با "کیث ماینس" درباره شورش‌ها در آمریکا داشتم. ماینس، در نیروهای ویژه ارتش آمریکا، سازمان ملل و وزارت خارجه آمریکا انجام وظیفه کرده و جنگ‌های داخلی در سایر کشورها اعم از افغانستان، کلمبیا، السالوادور، عراق، سومالی و سودان را به‌چشم دیده است. او بعد از ۱۶ سال به واشنگتن برگشت، و دید شرایطی که در کشورهای خارجی باعث ایجاد درگیری می‌شوند، اکنون در کشورش به‌عیان قابل رؤیت هستند».
تحلیلگر «نیویورکر» نوشته است: «در ماه مارس، ماینس یکی از چندین کارشناس امنیت ملی بود که در مصاحبه‌ای با فارن‌پالیسی به سؤالی درباره اینکه خطر جنگ داخلی را چند در صد می‌بیند، پاسخ داد. او در آن مصاحبه گفت که این احتمال را برای ۱۰ تا ۱۵ سال آینده ۶۰ درصد برآورد می‌کند».
ماینس بر اساس تجربیاتش در جنگ‌های داخلی در سه قاره مختلف به پنج شرط که از پیش‌بینی‌اش حمایت می‌کنند اشاره می‌کند: دوقطبی‌‌های ملی‌گرایانه بدون هیچ محمل خاص برای حل‌وفصل اختلاف؛ پوشش‌های رسانه‌ای تفرقه‌افکن؛ تضعیف نهادهای حاکمیتی به‌ویژه کنگره و قوه قضائیه؛ ضعف مسئولیت میان رهبران سیاسی و مشروعیت‌بخشی به خشونت.
او در مقاله‌ای پیشتر تصریح کرده که «ترامپ، در جریان کارزار انتخاباتی و بعد از آن خشونت را به‌عنوان مدلی برای پیشبرد اهداف سیاسی‌اش مطرح کرد».
