پانزده حديث گهربار از امام حسن مجتبي(علیه السلام)

* إ نَّ اللّهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْمارا لِخَلْقِهِ، فَيَسْتَبِقُونَ فيهِ بِطاعَتِهِ إِلي مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا

خداوند متعال ماه رمضان را براي بندگان خود ميدان مسابقه قرار داد.

پس عدّه اي در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خوشنودي الهي از يكديگر سبقت خواهند گرفت و گروهي از روي بي توجّهي و سهل انگاري خسارت و ضرر مي نمايند.

 تحف العقول : ص 234، س 14

*  مَنْ قَرَءَ الْقُرْآنَ كانَتْ لَهُ دَعْوَةٌ مُجابَةٌ، إ مّا مُعَجَّلةٌ وَإ مّا مُؤ جَلَّةٌ

كسي كه قرآن را - با دقّت - قرائت نمايد، در پايان آن - اگر مصلحت باشد - دعايش سريع مستجاب خواهد شد - و اگر مصلحت نباشد - در آينده مستجاب مي گردد.

 بحارالا نوار: ج 89، ص 204، ح 21

*  إ نّ هذَا الْقُرْآنَ فيهِ مَصابيحُ النُّورِ وَشِفاءُ الصُّدُورِ

همانا در اين قرآن چراغ هاي هدايت به سوي نور و سعادت موجود است و اين قرآن شفاي دل ها و سينه ها است .

 بحالا نوار: ج 75، ص 111، ضمن ح 6

*  مَنْ عَبَدَاللّهَ، عبَّدَاللّهُ لَهُ كُلَّ شَيْءٍ

هر كسي كه خداوند را عبادت و اطاعت كند، خداي متعال همه چيزها را مطيع او گرداند.

 بحار: ج 68، ص 184، ضمن ح 44

 *  وَ إ نّ حُبَّنا لَيُساقِطُ الذُّنُوبَ مِنْ بَني آدَم ، كَما يُساقِطُ الرّيحُ الْوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ

همانا محبّت و دوستي با ما (اهل بيت رسول اللّه صلي الله عليه و آله ) سبب ريزش گناهان - از نامه اعمال - مي شود، همان طوري كه وزش باد، برگ درختان را مي ريزد.

 بحارالا نوار: ج 44، ص 23، ح 7.

 *  وَسُئِلَ عَنِ الْمُرُوَّةِ؟ فَشُحُّ الرَّجُلِ عَلي دينِهِ، وَإ صْلاحُهُ مالَهُ، وَقِيامُهُ بِالْحُقُوقِ

از حضرت سلام اللّه عليه پيرامون مُروّت و جوانمردي سؤ ال شد، فرمود:

جوانمرد كسي است كه در نگهداري دين و عمل به آن تلاش نمايد، در اصلاح اموال و ثروت خود همّت گمارد، و در رعايت حقوق طبقات مختلف پا بر جا باشد.

 ارالا نوار: ج 73، ص 312، ح 3

 *  سُئِلَ عليه السلام : عَنِ الْبُخْلِ؟ فَقالَ: هُوَ اءنْ يَريَ الرَّجُلُ ما اءنْفَقَهُ تَلَفا، وَما اءمْسَكَهُ شَرَفا

از حضرت پيرامون بخل سؤ ال شد؟ در جواب فرمود:

معناي آن چنين است كه انسان آنچه را به ديگري كمك و انفاق كند فكر نمايد كه از دست داده و تلف شده است و آنچه را ذخيره كرده و نگه داشته است خيال كند برايش باقي مي ماند و موجب شخصيّت و شرافت او خواهد بود.

 بحارالا نوار: ج 75، ص 113، ح 7

 *  اءكْيَسُ الْكَيِّسِ التُّقي ، وَ اءحْمَقُ الْحُمْقِ الْفُجُورَ، الْكَريمُ هُوَ التَّبَرُّعُ قَبْلَ السُّؤ الِ

زيرك ترين و هوشيارترين افراد، شخص باتقوا و پرهيزكار مي باشد؛ اءحمق و نادان ترين افراد، كسي است كه تبه كار و اهل معصيت باشد؛ گرامي ترين و باشخصيّت ترين افراد، آن كسي است كه به نيازمندان پيش از اظهار نيازشان ، كمك نمايد.

 بحارالا نوار: ج 44، ص 30

  *  هَلاكُ الْمَرْءِ في ثَلاثٍ: اَلْكِبْرُ، وَالْحِرْصُ، وَالْحَسَدُ؛ فَالْكِبْرُ هَلاكُ الدّينِ،، وَبِهِ لُعِنَ إ بْليسُ. وَالْحِرْصُ عَدُوّ النَّفْسِ، وَبِهِ خَرَجَ آدَمُ مِنَ الْجَنَّةِ. وَالْحَسَدُ رائِدُ السُّوءِ، وَمِنْهُ قَتَلَ قابيلُ هابيلَ

هلاكت و نابودي دين و ايمان هر شخص در سه چيز است : تكبّر، حرص ، حسد.

تكبّر سبب نابودي دين و ايمان شخص مي باشد و به وسيله تكبّر شيطان - با آن همه عبادت ملعون گرديد.

حرص و طمع دشمن شخصيّت انسان است ، همان طوري كه حضرت آدم عليه السلام به وسيله آن از بهشت خارج شد.

حسد سبب همه خلاف ها و زشتي ها است و به همان جهت قابيل برادر خود هابيل را به قتل رساند.

 بحارالا نوار: ج 75، ص 111، ح 6

 *  إ نّ الْحِلْمَ زينَةٌ، وَالْوَفاءَ مُرُوَّةٌ، وَالْعَجَلةَ سَفَهٌ

صبر و شكيبائي زينت شخص ، وفاي به عهد علامت جوانمردي ، و عجله و شتابزدگي (در كارها بدون انديشه ) دليل بي خردي مي باشد.

 كل الا مام الحسن عليه السلام : ص 198

 *  بَيْنَ الْحَقِّ وَالْباطِلِ اءرْبَعُ اءصابِع ، ما رَاءَيْتَ بَعَيْنِكَ فَهُوَ الْحَقُّ وَقَدْ تَسْمَعُ بِاءُذُنَيْكَ باطِلاً كَثيرا

بين حقّ و باطل چهار انگشت فاصله است ، آنچه كه را با چشم خود ببيني حقّ است ؛ و آنچه را شنيدي يا آن كه برايت نقل كنند چه بسا باطل باشد.

 بحارالا نوار: ج 10، ص 130، ح 1

 *  إ نَّ مَنْ خَوَفَّكَ حَتّي تَبْلُغَ الاْ مْنَ، خَيْرٌ مِمَّنْ يُؤْمِنْكَ حَتّي تَلْتَقِي الْخَوْفَ

همانا كسي تو را - در برابر عيب ها و كم بودها - هشدار دهد تا آگاه و بيدار شوي ، بهتر است از آن كسي كه فقط تو را تعريف و تمجيد كند تا بر عيب هايت افزوده گردد.

 إحقاق الحقّ: ج 11، ص 242، س 2

*  حُسْنُ السُّؤ الِ نِصْفُ الْعِلْمِ

كسي كه عادت سؤال و حالت پرس و جو دارد مثل آن است كه نصف علم ها را فرا گرفته باشد.

 كلمة الا مام الحسن عليه السلام : ص 129

 *  اَلْخَيْرُ الَذّي لا شَرَّفيهِ: اءلشُّكْرُ مَعَ النِّعْمَةِ، وَالصّبْرُ عَلَي النّازِلَةِ

آن خوبي كه شرّ و آفتي در آن نباشد شكر در مقابل نعمت ها و صبر و شكيبائي در برابر سختي ها است .

 بحارالا نوار: ج 75، ص 105، ح 4

 *  يَابْنَ آدَمٍ، لَمْ تَزَلْ في هَدْمِ عُمْرِكَ مُنْذُ سَقَطْتَ مِنْ بَطْنِ اُمِّكَ، فَخُذْ مِمّا في يَدَيْكَ لِما بَيْنَ يَدَيْكَ