به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حج، شیعه یعني تابع و پیرو و اقتداكننده. شیعهي علي(علیهالسلام) كسي است كه از امام علي(علیهالسلام) هدایت ميیابد و همراه او و متمسك و دست به دامان اوست. شیعه حضرت فاطمه(علیهاالسلام) در اخبار عینا در ردیف شیعیان علي است. گاه پیامبر اكرم در مدح شیعیان امیرالمؤمنین سخن ميگوید، و گاه در منقبت شیعیان حضرت فاطمه(سلامالله علیها) و همین روش رسول خدا نشانگر این است كه حضرت زهرا(علیهاالسلام) خود استقلال دارد و داراي كرامات و مقام والا و صاحب ولایت كبري ميباشد.
جابر بن عبدالله از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) روایت ميكند كه فرمود:
«هنگامي كه روز قیامت فرارسد، دخترم فاطمه سوار بر ناقهاي از ناقههاي بهشتي وارد عرصه محشر ميشود، كه مهار آن ناقه از مروارید درخشان و چهارپاي آن از زمرد سبز، دنبالهاش از مشك بهشتي، چشمانش از یاقوت سرخ، و بر فراز آن، قبهاي(خیمهاي) از نور، كه بیرون آن از درونش و درون آن از بیرونش نمایان است. فضاي داخل آن قبه، انوار عفو الهي و خارج آن خیمه، پرتو رحمت خدایي است. و بر فرازش تاجي از نور كه داراي هفتاد پایه است از درّ و یاقوت كه همانند ستارگان درخشان در افق آسمان نورافشانند. از جانب راست آن مركب هفتاد هزار ملك، و از طرف چپ آن هفتاد هزار فرشته است - و جبرئیل در حالي كه مهار ناقه را گرفته است - با صداي بلندي ندا ميكند: نگاه خود را فراسوي خویش گیرید، و نظرها به پایین افكنید، این فاطمه دختر محمد است كه عبور ميكند. در آن هنگام، حتي انبیا و صدیقین و شهدا همگي از ادب، دیده فرو ميگیرند؛ تا این كه حضرت فاطمه(علیهاالسلام) عبور ميكند و در مقابل عرش پروردگارش قرار ميگیرد.
آنگاه از جانب خدا جل جلاله ندا ميشود: اي محبوبهي من، و اي دختر حبیب من، بخواه از من آنچه ميخواهي؛ تا عطایت كنم و شفاعت كن هر كه را مایلي تا قبول فرمایم. در جواب عرضه ميدارد: اي خداي من، و اي مولاي من، دریاب ذریهي مرا، شیعیان مرا، پیروان مرا، و دوستان ذریهي مرا.
بار دیگر از جانب حق خطاب ميرسد: كجا هستند ذریه فاطمه و پیروان او؟ كجایند دوستدارانش، و دوستداران ذریهي او؟ در آن هنگام جماعتي به پیش ميآیند و فرشتگان رحمت آنان را از هر سوي در میان ميگیرند. و حضرت فاطمه(علیهاالسلام) در حالي كه پیشگام آنهاست همگي را همراه خود به بهشت وارد ميفرماید.»(1)
در حدیث دیگري از حضرت رسول اكرم(صلي الله علیه و آله) منقول است كه فرمود:
«پس آنگاه جبرئیل عرض ميكند: اي فاطمه، هر چه ميخواهي از خداي خویش طلب كن. حضرت فاطمه(علیهاالسلام) عرض ميكند: خدایا، شیعیان مرا دریاب. خطاب ميرسد: همه شیعیان تو را آمرزیدم. عرضه ميدارد: پروردگارا، شیعه فرزندانم را نیز نجات بده. ندا ميآید: همه آنان را بخشیدم؛ یا فاطمه، اینك در میان اهل محشر برو و هر كسي كه به تو پناهنده شود، همراه تو به بهشت وارد خواهد شد. پیامبر اكرم(صلي الله علیه و آله) سپس به سخنان چنین ادامه داد: در آن هنگام همه مردم آرزو ميكنند كه اي كاش ما نیز فاطمي بودیم. یا فاطمه، در چنین روزي است كه شیعیان تو، پیروان اولاد تو، و شیعیان امیرالمؤمنین در پي تو به سلامت وارد بهشت ميشوند.»(2)
جناب جابر در یك حدیث مفصل از حضرت باقر(سلاماللهعلیه) نقل ميكند كه فرمود:
«به خدا قسم یا جابر، این است همان روزي كه مادرم زهرا شیعیان خود را از میان اهل محشر جدا ميكند چنان مرغي كه دانههاي خوب را از بد جدا ميسازد. و چون همراه فاطمه شیعیانش به در بهشت ميرسند، خدا در قلب آنان چنین القاء ميفرماید كه به پشت سر خویش نگاه كنند؛ آنگاه كه به عقب سر خود نظر افكنند، از جانب خداي تعالي خطاب ميشود: سبب چیست كه شما به پشت سرتان نگاه ميكنید؟ من كه شفاعت فاطمه دخترم حبیبم محمد را درباره شما پذیرفتم. عرض ميكنند: پروردگارا دوست ميداریم قدر و منزلت ما شیعیان فاطمه در چنین روزي شناخته شود. پس، از جانب خداي تعالي خطاب ميشود: اي دوستان من برگردید، برگردید (به صحنه محشر)، نظر افكنید (در میان آن جماعت و) هر كس را كه براي دوستي فاطمه شما را دوست داشته است هر كس را كه به خاطر زهرا به شما دوستداران فاطمه اطعام كرده؛ نیكي نموده، و با جرعه آبي سیرابتان كرده، و یا از غیبت افراد درباره شما مانع شده است: دست او را بگیرید و به بهشت واردش كنید، سپس حضرت ابوجعفر(امام باقر) علیهالسلام اضافه فرمود: به خدا سوگند از بركت محبت جدهام زهرا كسي بر جاي نميماند جز آن كسي كه نسبت به مقام والاي آل محمد تردید داشته و یا كافر و یا منافق باشد.» (3)
عاصمي در كتاب زین الفتي - در بخش «الشراط الساعة» - از سلمان چنین روایت ميكند كه پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) فرمود:
«اي سلمان، قسم به وجود مقدسي كه مرا به پیامبري مبعوث فرموده است، در روز قیامت، من دامان جبرئیل (نمایندهي خداي عز و جل را ميگیرم، و علي دامان مرا، و فاطمه دامان علي را، و حسن دامان فاطمه را، و حسین دامان حسن را، و شیعیانشان دست به دامان آنها هستند. یا سلمان، آیا گمان ميكني، خداي تعالي پیامبرش را (پناهندهي خود را) كجا ميبرد؟ و پیامبر، برادرش علي را؟ و علي همسرش زهرا را؟ و فاطمه دو فرزندش را؟ و آنها شیعیانشان را كجا خواهند برد؟ سپس پیامبر اكرم سه بار تكرار فرمودند: اي سلمان قسم به خداي كعبه به سوي بهشت ميبرند؛ و این پیماني است كه جبرئیل از جانب پروردگار جهانیان وعده داده است». اعتراف و ایقان به ولایت حضرت صدیقه سلاماللهعلیها، و اظهار تشیع و دوستي نسبت به او، در زیارت مخصوص آن حضرت نیز با این جملات بیان شده است: «خدایا شاهد باش كه من از شیعیان زهرا و از دوستان اویم و معتقد به ولایت آن حضرت هستم.» (4)
با توجه به اینكه حضرت فاطمه صدیقه(سلاماللهعلیها) در والاترین مناقب و برترین مقامات با پدر و همسر و فرزندانش مشترك است و با در نظر گرفتن مطالبي كه نسبت به مراتب عالي آن حضرت در روز قیامت بیان شد، و بشارتهایي كه درباره شیعیانش از پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) نقل شده است، هرگز معقول نیست كه صاحب این مقامات عالیه ولیةالله نباشد.
مطالبي را كه بیان شد، از اخباري كه در علت نامگذاري حضرت صدیقه(سلاماللهعلیها) به اسامي «فاطمه» و «بتول» وارد شده است ميتوان استفاده كرد. فاطمه اسمي است كه از اسماء حق تبارك و تعالي مشتق گردیده، و بر عرش و بهشت چنین نوشته شده است: «انا الفاطر و هذه فاطمه.»
پینوشتها:
1ـ امالي صدوق، ص 25، بحارالانوار، ج43/ 220- 219.
2ـ یعني: (چشمان خود فرو بندید تا فاطمه عبور نماید). این جمله در روایات متعدد با عبارات مختلفي ایراد گردیده است، كه از آن قبیل است:
«غضوا ابصاركم حتي تجوز فاطمه الصدیقه بنت محمد صلي اللَّه علیه و آله و سلم و من معها.»
«غضوا ابصاركم كم لتجوز فاطمه بنت محمد صلي اللَّه علیه و آله و سلم سیده نساءالعالمین علي الصراط».
«غضوا ابصاركم و نكسوا روسكم».
«غضوا ابصاركم تمر فاطمه بنت رسولالله صلي الله علیه و آله و سلم».
«غضوا ابصاركم حتي تعبر فاطمه بنت محمد صلي اللَّه علیه و آله و سلم».
«غضوا ابصاركم حتي تمر فاطمه بنت حبیب اللَّه صلي اللَّه علیه و آله و سلم».
«غضوا الابصار فان هذه فاطمه تسیر».
«غضوا ابصاركم فهذه فاطمه بنت محمد رسولاللَّه صلي اللَّه علیه و آله و سلم تمر علي الصراط».
«نكسوا روسكم و غضوا ابصاركم حتي تجوز فاطمه علي الصراط».
«طاطاوا الروس و غضوا الابصار، فان هذه فاطمه تسیر الي الجنه».
حاكم نیسابوري درباره روایت فوق ميگوید: «این حدیث - علي شرط الشیخین (یعني بر مبناي شرط بخاري و مسلم)- صحیح است.» (مستدرك حاكم، ج3/153).
ابن ابيالحدید در شرح نهجالبلاغه، ج9/193 پس از نقل این روایت چنین ميگوید: «و هذا من الاحادیث الصحیحه. و لیس من الاخبار المستضعفه»؛ یعني این روایت از احادیث صحیحه ميباشد و از جمله احادیث ضعیف نیست.
بعضي از مصادر این روایت در كتب عامه از این قرار است: معجم كبیر طبراني، ج1/ 108/ ح 180، مستدرك حاكم، ج3/153، 161، اسدالغابه، ج 5/523، تلخیص المستدرك، ج3/ 153، فرائد السمطین، ج 2/ 49/ ح 380، الصواعق المحرقه ص 289، كنزالعمال، ج 12/ ص 105، 106/ ح 34209- 34211، ص 108/ ح 34219، ص 109، 110/ ح 34229، ینابیع الموده ص 182، الاتحاف ص 46.
این روایت در كتب شیعه نیز موجود است كه از جمله ميتوان به مصادر ذیل مراجعه نمود: تفسیر الامام العسكري - ذیل تفسیر سوره البقره، آیه 93- ص 434، كنز الفوائد ص 253، 254، 355، 356، تفسیر فرات، ص437، 438/ ح 578. كساني كه مایل به بررسي بیشتر روایات شیعي در این باره هستند مراجعه بفرمایند به: بحارالانوار، ج7/ 336، ج 32/610، ج 37/ 70، ج 43/ 52، 53، 62، 64، 219، 220، 221، 223، 224، ج 68/ 59.
3- تفسیر فرات، ص 444- 447/ ح 587/ بحارالانوار ج 8/ 54، 43/ 227. این حدیث كه توسط امیرالمؤمنین از پیامبر اكرم(علیهماالسلام) نقل گردیده است نسبتا طویل است و در آن به بعضي از مناقب حضرت زهرا(علیهاالسلام)- خصوصا به موقف و مقام حضرت صدیقه در محشر - اشاره گردیده كه ما به دلیل اهمیت آن، متن كامل روایت را در تعلیق شماره 5 آوردهایم.
4ـ تفسیر فرات ص 299/ ح 403، بحارالانوار 8/ 52، 43/ 65. متن كامل این روایت در تعلیق شماره 6 آمده است.
تنظیم گروه دین و اندیشه تبیان، ویرایش هدهدی .