به گزارش «شیعه نیوز»، " ذوالفقار ضاهر" در ابتدای گزارش تحلیلی خود به مواضع گروهی از سیاستمداران لبنانی بویژه اعضای گروه 14 مارس لبنان درقبال تصمیم عربستان پرداخت و نوشت: شخصیت های سیاسی لبنانی که خود را هم پیمان سعودی می دانند، ازدرک کامل از تصمیم عربستان برای توقف حمایت از ارتش لبنان سخن گفتند و برخی دست گدایی دراز کرده و از سعودی خواستند که با لطف و مرحمت از این تصمیم صرف نظر کند. یکی از این شخصیت ها گفت: ما به رهبری عربستان درخصوص مشکلات لبنان به دیده برادر بزرگتر می نگریم و یکی از "بازهای" گروه 14 مارس نیز گفت: تصمیم عربستان درقبال لبنان اول کار است و آینده باید منتظر بزرگتر از اینها بود.
وی در این گزارش که در سایت شبکه تلویزیونی المنار منتشر شد، افزود: برخی نیز لبنانی های مقیم عربستان و برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس را تهدید کردند؛ به گونه ای که یکی از وزرای گروه 14 مارس گفت: بدترین خبر تصمیم عربستان برای بازنگری فراگیر در روابط خود با لبنان است و ما باید روابط عربی خود و منافع لبنانی های مقیم خارج از کشور را حفظ کنیم؛ زیرا آنها حامی اصلی اقتصاد لبنان هستند.
چرا می خواهند لبنان زیر سلطه عربستان باشد؟
حال این سوال مطرح است که همه اینها برای چیست؟ آیا باید لبنان به یک امارت تحت سلطه عربستان و آل سعود تبدیل شود تا سران سعودی از آن راضی باشند؟ آیا همه اقشار لبنان باید تن به اطاعت شاه و امرای سعودی و حوزه خلیج فارس بدهند تا لبنان کشوری دوست برای آنها باشد؟ حاکمیت لبنان چه می شود؟ کرامت و عزت نفس شهروند لبنانی چه می شود؟ آیا رهبر یا وزیر یا مسئول ارشدی که به این شیوه از عربستان دفاع می کند، می پذیرد که خانواده و فرزندانش به دلایل سیاسی تهدید به اخراج از کشوری شوند؟
چرا برخی طرف های سیاسی هم پیمان ریاض همواره می خواهند لبنانی های مقیم عربستان یا سایر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس را شهروند درجه دو یا سه یا دهم جلوه دهند؛ به گونه ای که انگار به آنها لطف می شود و حقوق پرداخت می گردد. درصورتی که لبنانی ها از نیروهای کارکشته و خبره و باسوادی هستند که در پیشرفت این کشورها سهیم هستند.
پروژه فتنه انگیزی عربستان و صلح داخلی در لبنان
بدور از همه اینها، بازتاب این تصمیم عربستان بر لبنان چه می شود؟ صلح و امنیت داخلی و همزیستی مشترک در لبنان چه می شود؟ چرا برخی مواضع سعودیها را طوطی وار تکرار می کنند؛ بدون اینکه به پیشینه و نتایج آن در سطح ملی لبنان توجه کنند. هم پیمانان عربستان در داخل لبنان می دانند که قصد عربستان فتنه انگیزی است اما با این حال مجبورند تا در این مسیر حرکت کرده و برای آن زمینه سازی کنند. آیا این وضعیت لبنان نیاز به درایت بیشتری در نگاه به مسائل ندارد؟ آیا "لبنان و توافقنامه طائف" که همواره بدنبال رسیدن به آن هستند، نیاز ندارد که رو در روی هر هم پیمان یا دوست –هرچند ولی نعمت برخی باشد- بایستند و درگوشی به او بگویند که منافع لبنان این و این را در راستای وحدت ملی ایجاب می کند و نه اینکه ضرورتا منافع لبنان همان منافع عربستان یا تصمیماتی باشد که این یا آن شاهزاده اعم از اینکه پیر یا جوان باشد، می گیرد.
درباره همه اینها، منابع آگاه به سایت شبکه تلویزیونی المنار گفتند: بحران شدید مالی عربستان به خاطر سیاست ها و جنگ ها و توطئه هایش در یمن و سوریه و سایر کشورها یکی از علل تصمیم عربستان برای توقف حمایت از لبنان است. از دیگر دلایل همان موضع عملی و واقعی ریاض در مبارزه نکردن با تروریسم است زیرا ارتش لبنان با تروریسم مبارزه می کند اما ریاض حمایت از آن را قطع می کند.این وضعیت تاکید می کند که عربستان خود حامی تروریسم است و با مبارزه با آن مخالفت می کند.
این منابع افزودند: عربستان تلاش می کند تا از تصمیم خود برای قطع کمک به ارتش لبنان برای ایجاد اقدام های تحریک آمیز علیه مقاومت و هم پیمانانش در سیاست داخلی لبنان و فتنه انگیزی بین لبنانی ها استفاده کند. عربستان همچنین درتلاش برای کسب دستاوردی با توجه به شکست های زیادش در منطقه از یمن گرفته تا سوریه است.
این منابع از عربستان خواستند که دوستی خود با لبنان را در عمل و نه حرف ثابت کند.
آنها تاکید کردند: امروز لبنان بیش از هر زمانی به سلاح برای مقابله با گروههای تروریستی نیاز دارد و هرکس دوستدار مردم لبنان است باید در کنارش برای از بین بردن خطر این گروهها بایستد.
این منابع افزودند: بیان واقعی دوستی به لبنان عملا با مسلح کردن ارتش و نیروهای امنیتی این کشور و نه تعلل بیش از دو ساله و سپس لغو تصمیم حمایت از آنها است. کسی که دوستدار لبنان است؛ از این کشور عملا و بدون پیش شرط سیاسی حمایت می کند.
در واقع، با این تصمیم عربستان جهان برای لبنان به پایان نرسیده است زیرا کشورهای زیادی هستند که به غیر از عربستان از لبنان حمایت می کنند و کشورهای دیگری هم هستند که حاضر به حمایت از لبنان بدون هرگونه پیش شرطی هستند.
انتهای پیام/654
