رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم:«ستدفن بضعه منى بخراسان ما زارها مكروب الا نفس الله كربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.»(1) پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هيچ گرفتار و گنهكارى اورا زيارت نكند جز اين كه خداوند گرفتارى او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشايد.
امام رضا عليه السلام:«ان لكل امام عهدا فى عنق اوليائه و شيعته و ان من تمامالوفاء بالعهد و حسن الاداء زيارة قبورهم. »(2) هر امام و رهبرى، عهد و ميثاقى بر پيروان و دوستدارانش داردو همانا يكى از اعمالى كه نمايانگر وفادارى و اداى ميثاق است،زيارت آرامگاه آنان است.
امام رضا عليه السلام:«اللهم انك تعلم انى مكره مضطر فلا تؤاخذنى كما لم تؤاخذ عبدكو نبيك يوسف حين وقع الى ولاية مصر.»(3) بار خدايا تو مىدانى كه من بر پذيرفتن ولايتعهدى مامون مجبورو ناچارم پس مرا مؤاخذه مكن همان گونه كه بنده و پيامبرت يوسفرا به هنگام پذيرفتن حكومت مصر مؤاخذه نكردى.
امام رضا عليه السلام:«قد علم الله كراهتى لذلك، فلما خيرت بين قبول ذلك و بينالقتل اخترت القبول على القتل.»(4) ريان گويد: به حضرت رضا عليه السلام عرض كردم مردم مىگويند شمابا اين كه اظهار بىرغبتى به دنيا مىكنيد ولايتعهدى راپذيرفتهايد؟ امام فرمود: خداوند خود مىداند كه من اين امر راناپسند مىداشتم ولى چون بين پذيرش آن و مرگ مخير شدم، قبول آنرا بر مرگ ترجيح دادم.
امام رضا عليه السلام:«من زارنى على بعد دارى و مزارى اتيته يوم القيامه فى ثلاثةمواطن حتى اخلصه من اهوالها اذا تطايرت الكتب يمينا و شمالا وعند الصراط و عند الميزان.»(5) كسى كه با دورى راه سرا و مزارم را زيارت كند، روز قيامت درسه جا [براى دستگيرى] نزد او خواهم آمد و او را از بيم وگرفتارى آن موقفها رهايى خواهم بخشيد: هنگامى كه نامهها [ىاعمال] به راست و چپ پراكنده شود، نزد صراط و نزد ميزان [هنگامسنجش اعمال].
امام رضا عليه السلام:«من زارنى و هو يعرف ما اوجب الله تعالى من حقى و طاعتى فاناو آبائى شفعائه يوم القيامة و من كنا شفعائه نجى.»(6) هر كه مرا زيارت كند در حالى كه حق و طاعت مرا كه خدا بر اوواجب كرده بشناسد، من و پدرانم در روز قيامتشفيع او هستيم وهر كه ما شفيع وى باشيم نجات يابد.
امام رضا عليه السلام:«انى ساقتل بالسم مظلوما فمن زارنى عارفا بحقى... غفر اللهما تقدم من ذنبه و ما تاخر.»(7) من به زودى مظلومانه با سم به قتل خواهم رسيد. پس هر كه باشناختحق من زيارتم كند خداوند گناهان گذشته و آينده او راببخشايد.
امام رضا عليه السلام:«... و هذه البقعة روضة من رياض الجنة و مختلف الملائكة لا يزالفوج ينزل من السماء و فوج يصعد الى ان ينفخ فى الصور.»(8) اين بارگاه بوستانى از بوستانهاى بهشت است، و محل آمد و شدفرشتگان آسمان، و همواره گروهى از ملائكه فرود مىآيند و گروهىبالا مىروند تا وقتى كه در صور دميده شود.
امام رضا عليه السلام:«و قد اكرهت و اضطررت كما اضطر يوسف و دانيال عليهما السلام اذقبل كل واحد منهما الولاية من طاغية زمانه، اللهم لا عهد الاعهدك و لا ولاية الا من قبلك فوفقنى لاقامة دينك و احياء سنةنبيك... .»(9) من [به اين كار] واداشته شدم و ناچار گشتم، چنان كه يوسف ودانيال عليهما السلام مجبور شدند چه هر يك از آن دو، ولايت رااز خودكامه زمان خويش پذيرفتند، خدايا پيمانى نيست مگر پيمانتو و ولايتى نيست مگر از سوى تو، پس مرا در برپا داشتن دينت وزنده كردن سنت پيامبرت توفيق رسان.
امام رضا عليه السلام:«قد نهانى الله عز و جل ان القى بيدى الى التهلكة فان كان الامرعلى هذا... اقبل ذلك على انى لا اولى احدا و لا اعزل احدا و لاانقض رسما و لا سنة.»(10)
خداوند مرا بازداشته از اين كه خويش را با دستخود به نابودىافكنم، پس اگر قرار چنين است آن را مىپذيرم به شرط آن كه نهكسى را به كار گمارم و نه كسى را از كار كنار گذارم و نه رسمو سنتى را نقض كنم.
پىنوشتها:
1- عيون اخبار الرضا، ج2، ص257.
2- بحار، ج100، ص116.
3- بحار، ج49، ص130.
4-عيون اخبار الرضا، ج2، ص139.
5- وسائل، ج10، ص433.
6- همان، ج5، ص436.
7-همان، ج10، ص438.
8- بحار، ج102، ص44.
9- عيون اخبار الرضا، ج1، ص19.
10- علل الشرايع، ج1، ص226.
--------------------------------------------------------------------------------
ماهنامه پاسدار اسلام شماره 10
خبرگزاری فارس
