به گزارش «شیعه نیوز»، زایر مصری در ادامه گفت: بعد از مرور زمان کوتاهی حس کردم چیزی پای مرا نیش می زند، با تلاش فراوان توانستم زنی را ببینم که در زیر پاها جان می داد اما با آخرین رمق مانده در وجودش پایم را با دندانش گاز گرفت تا متوجه اش شوم و او را نجات دهم، اما نمی توانستم، حتی اگر این زن مادرم بود نیز نمی توانستم کاری برایش بکنم.
«محمد جزار» از دیگر حجاج نجات یافته مصری نیز گفت: مردانی را دیدم که به دلیل کشته شدگان همسران و فرزندان شان با وجود اینکه می توانستند نجات یابند اما مرگ را ترجیح دادند، افرادی را دیدم که تلاش می کردند تا از نرده بالا روند و به خیمه ها برسند اما به دلیل شدت فشارها حجاج ان ها را پایان می آوردند و از آنان به عنوان پلی برای بالا رفتن خود استفاده می کردند.
« محفوظ الطویل » دیگر حاجی نجات یافته مصری گفت: زمانی که فشار جمعیت را مشاهده کردم، به سوی مقر مسوولین دفاعی رفتم و از آنان کمک خواستم، به آنان التماس کردم که در را باز کنند تا حجاج از مرگ نجات یابند اما آنان مانند همیشه گفتند ورود ممنوع است و مردم را به شدت دور کردند.
وی افزود: چاره ای نداشتم غیر از این که زیر اتومبیل آتش نشانی قرار بگیرم و همراه با آن وارد مقر نظامیان شوم، بعد از توقف اتومبیل به نظامیان التماس کردم که به مرکز فوریت ها زنگ بزنند و ماجرا را برای شان توضیح دهند، اما خودداری کردند ،و در همین حال یکی از درب ها با فشار مردم باز شد.
وی با بیان این که فاجعه در ساعت ۹ صبح آغاز شد اما اتومبیل های اورژانس سعودی ساعت ۱۰ و ۲۰ دقیقه رسیدند افزود: قبل از رسیدن اتومبیل های اورژانس ، این پزشکان بعثه حج الجزایر بودند که تلاش می کردند زخمی ها را نجات دهند
حاج محفوظ در پایان گفت: اگر عملیات نجات سریع تر انجام می شد و هیلکوپترها نیز در آن شرکت می کردند، همچنین اگر به جای سربازان کم سن و سال، نظامیان با تجربه وارد عملیات نجات می شدند، به طور حتم تعداد قربانیان از این اکنون هست کمتر می شد .
انتهای پیام/ 852
