به گزارش «شیعه نیوز»، محمدباقر بن محمد اکمل بهبهانی معروف به وحید بهبهانی شاگرد سیدصدرالدین رضوی قمی شارح وافیه و او شاگرد آقا جمال خوانساری است، وی در 29 شوال سال 1205 هجری قمری در کربلای معلی به جوار رحمت حق پیوست و در رواق حضرت امام حسین(علیه السلام) پایین پای شهدا مدفون شد.
درباره علت سکونت علامه بهبهانی در کربلا گفته شده است، پس از آنکه حوزه اصفهان بعد از انقراض صفویه از مرکزیت افتاد، برخی از علما و فقها از جمله سیدصدرالدین رضوی قمی و استاد بهبهانی در اثر فتنه افغان به عتبات عالیات مهاجرت کردند، علامه وحید بهبهانی کربلا را مرکز قرار داد و شاگردان بسیار مبرز تربیت کرد از آن جمله می‌توان به سیدمهدی بحرالعلوم، سیدعلی صاحب ریاض، میرزا مهدی شهرستانی، سیدمحمدباقر اصفهانی‌شفتی معروف به حجت‌الاسلام، میرزا مهدی شهید مشهدی، سیدجوادصاحب مفتاح الکرامه و سیدمحسن اعرجی نام برد.
وی در راه دفاع از اجتهاد و مبارزه با اخباری‌گری که در آن زمان سخت رواج یافته بود، مبارزه کرد، شکست دادن اخباریان و تربیت گروهی مجتهد مبرز سبب شد که او را استاد جامع بخوانند، نسب وحید بهبهانی به مجلسی اول می‌رسد، یعنی از نواده‌های دختری مجلسی اول (البته به چند واسطه) است.
درباره مقام علمی ایشان همین بس که شاگردانی چون علامه بحرالعلوم و صاحب ریاض او را علامه بهبهانی و صاحب جواهر و شیخ انصاری و دیگران همه جا او را استاد اکبر و استاد کل خوانده‌اند.
*ماجرای رد قرآن فاخر سلطان از سوی علامه
آقا محمدخان سلطان وقت دستور داد، قرآنی به خط میرزای تبریزی نوشته شد که جلد آن را با یاقوت و الماس، زبرجد و سنگ‌های گرانبها مرصع زینت دادند، سپس در قاب دُرّ ذی قیمتی قرار داده، به همراه چند نفر از بزرگان و درباریان به خدمت آن بزرگوار فرستاد، وقتی که آمدند، دق‌الباب کردند. آن بزرگوار خودش آمد در را باز کرد.
جمعیت سلام کردند و سپس گفتند: این قرآن را شاه برای شما فرستاده است، فرمود: این جواهرات چیست که به این قرآن صرف کرده‌اید؟ اینها را بکنید و برای فقرا و مساکین خرج کنید.
گفتند: قرآن را که به خط تبریزی است و قیمت زیادی دارد، بگیرید بخوانید، فرمود: هر کس قرآن را آورده، بردارد نزد خود نگه دارد و بخواند، این کلام را فرمود و در را بست و برگشت.
انتهای پیام/ 852