به گزارش «شیعه نیوز»، یکی از فرمایشات گوهر بار حضرت
امام علي ـ عليه السلام در نهج البلاغه اینکه غيرة المراةِ كفرٌ , و غيرةُ
الرجلِ ايمانٌ (حكمت/124) سوالی که مطرح است اینکه منظور از این فرمایش
چيست؟
پاسخ:
در نهج البلاغه ترجمة مرحوم دشتي چنين آمده: غيرت زن
كفرآور و غيرت مرد نشانة ايمان اوست.[1] با مراجعه به شرح و توضيح اين
عبارت در ترجمة نهج البلاغه ديگر نويسندگان، معناي آن روشن مي شود, مرحوم
فيض الاسلام چنين ترجمه كرده اند ؛ غيرت زن (بر مرد) كفر است زيرا مستلزم
حرام دانستن دو زن يا بيشتر براي يك مرد كه خدا آن را حلال نموده است مي
باشد و غيرت مرد (بر زن) ايمان است چون موجب حرام دانستن اشتراك دو مرد است
در يك زن كه خدا آن را حرام كرده است.[2]
در ترجمة محمد علي
انصاري چنين آمده است كه ؛ مرد به دستور خدا و شرع مي تواند چندين زن عقدي و
متعه داشته باشد و اگر زن راضي نباشد خلاف دستور خدا رفتار كرده است , لكن
زن در حال واحد نمي تواند بيش از يك شوهر اختيار كند , و اگر شوهر، مرد
ديگري را در فراش خود ديد و فرضاً آن شخص را كشت عين ايمان رفتار كرده
است.[3]
همان طور كه مرد حاضر نيست مرد ديگري همسرش را ببيند و
با او رابطه داشته باشد , زن هم از نظر روحي حاضر نيست شوهرش با زن ديگري
همبستر گردد و با او رابطه داشته باشد. به دنبال اين ناراحتي ها مرد براي
حفظ ناموس خود اقدام مي كند كه عملش از روي ايمان سرچشمه گرفته است ؛ اما
زن هم اقدام مي كند ولي اقدام او به كفر و بي ايماني منتهي مي گردد. هر دو
غيرت ناموس دارند , اما عمل زن بر خلاف دستور خداوند و برنامة مرد طبق
دستور الهي.[4]
پي نوشت ها:
[1] . نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتي، قم، انتشارات دفتر نشر مصطفي، چاب اول، 1379ش، ص652، حكمت 124.
[2] . نهج البلاغه، ترجمه سيد علينقي فيض الاسلام، تهران، 1351ش، ص1144، حكمت 119.
[3] . نهج البلاغه, ترجمه محمد علي انصاري, تهران, ص1072, حكمت 120.
[4] . نهج البلاغه, كلمات قصار, ترجمه و شرح مصطفي زماني, قم، انتشارات فاطمه الزهرا (س)، چاپ ششم, 1377ش، ص106, حكمت 119.
انتهای پیام/654