چنان که امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: «رجعت عمومی نیست بلکه تنها گروهی رجوع می‌کنند که ایمان خالص یا شرک خالص دارند»(1)، آنچه از روایات که رجعت را اثبات می‌کند استفاده می‌شود این است که سیر نظام دنیوی، رو به سوی روزی است که در آن روز آیات خدا به تمام معنا ظاهر می‌شود و در آن روز است که خداوند به مؤمنان عزت و نصرت و غلبه بر کافران و ظالمان را عنایت می‌کند و به گروه ستمگر طعم تلخ ذلت و خواری را می‌چشاند و آن‌ها را ذلیل می‌کند.
بنابراین رجعت و بر گرداندن گروهی از مؤمنان خالص برای مشاهده حکومت حق و یاری آن و برگرداندن برخی از کفار و ستمگران شرور برای پس دادن انتقام ظلم‌هایی که روا داشته‌اند، از معتقدات خاصه شیعه و از ضروریات مذهب شیعه است و امامیه بر آن اتفاق نظر دارد و روایات بسیاری بر این مطلب دلالت دارد، امّا اینکه چه کسانی رجعت دارند و آیا افرادی مانند حضرت ابوالفضل العباس(علیه السلام) رجعت خواهند داشت، مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم در این رابطه می‌نویسد:
روایات در زمینه رجعت مختلف است:
برخی
روایات نظیر روایتی که از امام صادق(علیه السلام) روایت شده دلالت دارد که مؤمن محض و
دارای ایمان خالص و مشرک محض در آستانه قیامت به این دنیا بر می‌گردند، در
این دسته روایات به همین مقدار اکتفا شده، ولی در روایات دیگر علاوه بر
رجعت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) که روایات متواتر و نیز بسیاری از زیارت نامه‌ها بر آن
دلالت دارد، به طور خاص از افراد دیگری نیز یا اسم برده شده است و یا گفته
شده که فلان صنف مردم نظیر شهدا، رجعت دارند به برخی از این نمونه روایات
اشاره می‌شود:
در بسیاری از روایات آمده است که قاتلان اباعبدالله الحسین و نیز یاران آن حضرت در آستانه قیامت به این دنیا بر می‌گردند.(2)
در روایت دیگری از امام صادق(علیه السلام) آمده است که حضرت فرموده است: «می‌بینم حمران بن اعین و مسیر بن عبد العزیز را که رجعت کرده و مردم را با شمشیر های خود بین صفا و مروه به عقب می‌رانند».(3)
و نیز از آن حضرت(علیه السلام) روایت شده که هنگام ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه و الشریف) 27 مرد رجعت می‌کنند که این‌ها از یاران و عمال حضرت به شمار می‌رود و از جمله آن‌ها است سلمان، ابادجّانه انصاری، مقداد و مالک اشتر.(4)
و در زیارت نامه عباس بن علی(علیه السلام) که از امام صادق(علیه السلام) صادر شده این گونه آمده است: «شهادت می‌دهم که مظلومانه کشته شدی و شهادت می‌دهم که خدا به وعده‌اش در مورد شما وفا خواهد کرد، ای فرزند امیرمؤمنان من تسلیم شما هستم ... و به رجعت شما ایمان دارم».(5)
مؤلف «الایقاظ من الهجعه بالبرهان علی الرجعه» می‌گوید کلمه «الإیاب» که در زیارت‌نامه آمده است، همان رجعت است که اشاره به رجعت امام حسین(علیه السلام) و شهدای کربلا است که با حضرت به شهادت نائل شده و اباالفضل العباس از جمله شهدا است.(6)
با توجه به آنچه بیان شد می‌توان گفت: حضرت اباالفضل العباس از جمله کسانی است که رجعت دارد، یعنی حضرت هم مشمول آن دسته احادیثی است که می‌گوید: مؤمن خالص رجعت می‌کند و هم مشمول روایات خاص است که در خصوص رجعت یاران امام حسین(علیه السلام) وارد شده است و نیز زیارت‌نامه آن حضرت که صادر از معصوم است، بر رجعت ایشان دلالت دارد.
*پی‌نوشت‌ها:
1.مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1374، ج 15، ص 560، و بحار الانوار، ج 53، ص 39.
2. طیب، سید عبد الحسین، کلم الطیب، تهران، بنیاد فرهنگ اسلامی، 1352، ص 594.
3. علامه مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، موسسه الوفا، 1403، ج 53، ص 40.
4. مرکز الرساله، الرجعه و العودة الی حیاه الدنیا بعد الموت، قم، اول، 1418، مرکز الرساله، ص 54.
5. قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، فاطمه الزهرا، سوم، 1376، ص 714.
6. شیخ حر عاملی، الایقاظ من الهجعه بالبرهان علی الرجعه، اول، 1422ق، ص293
انتهای پیام/ 852