به گزارش «شیعه نیوز»، نحوه تغذيه امامان چگونه بود؟ آيا از همه نعمتهاي الهي استفاد مي كردند يا خود را محدود مي كردند؟
كتابي است به نام « موسوعه الامام علي بن ابي طالب عليه السلام في الكتاب و
السنه » گردآوري محمد ري شهري و در دواز ده مجلد نوشته شده است . در اين
كتاب روايات مربوط به امام را از منابع مختلف شيعه و سني جمع اوري كرده است
. در جلد نهم در باره غذا خوردن امام روايات زيادي آورده است که براي
نمونه به برخي اشاره مي کنيم :
در حديث 4555 به نقل از کافي آورده است که امام فرمود : خداوند بر من واجب
کرده است که خوردني ؛ نوشيدني و پوشيدني خودم را مانند ضعيفان مردم قرار
بدهم . (1)
در حديث 4556 به نقل از کافي و نهج البلاغه آمده است: عاصم بن زياد ترک
دنيا کرد و برادرش از دست او به امام شکايت کرد . امام فرمود : او را نزد
من بياوريد . وقتي او را آوردند ؛ امام به او فرمود : آيا از زن و بچه ات
شرم نکردي ؟! آيا دلت به حال بچه هايت نسوخت ؟! تو خيال مي کني خدايي که
روزيهاي پاکيزه را بر تو حلال کرده از خوردن تو بدش مي آيد ؟!
عاصم به امام گفت : پس شما چرا از اين روزيهاي حلال نمي خوري ؟!
امام در جواب فرمود : خداوند بر امامان عادل واجب کرده که خودرا مانند ضعيفان مردم قرار بدهند .
در همين جلد نهم ص 348 به بعد ؛ بيست و شش حديث به نقل از منابع مختلف ذکر
کرده که در اينها غذاي حضرت علي عليه السلام نان جو ؛ نمک ؛ روغن ؛ خرما ؛
قارچ و سرکه معرفي شده است .
امامان ديگر نيز در زندگي خود همواره ساده زيست بوده اند و هيچ امامي
مانند مردم متعارف عاشق خوردن و نوشيدن نبودند . اين مطلب از روايات و
تاريخ به دست مي آيد. براي نمونه مي توانيد به روايات باب زهد مراجعه کنيد .
1- موسوعه الامام ج 9 ص 343 .
2-همان .
لنتهای پیام/ ا . ح