هدف از این اقدام دفاع از مسیحی‌ها و پشتیبانی از کُرد‌ها در جنگ علیه گروه تروریستی داعش است.
«دیوخ نوشا» چگونه گروهی است و چه کسانی به آن پیوسته‌اند؟
در دو سال اخیر، هزاران تن از اتباع خارجی به عراق سرازیر شدند. بسیاری از آن‌ها به گروه داعش پیوستند. اما مجموعه‌ای از غربی‌ها نیز به طرف دیگر جنگ می‌پیوندند. آن‌ها می‌گویند از این‌که دولت‌هایشان تلاش بیشتری از خود برای مقابله با تروریست‌های داعش و کاهش رنج‌های بی‌گناهان از خود نشان نمی‌دهند، ناخرسندند.
این افراد به گروهی شبه‌نظامی مسیحی در عراق پیوسته‌اند که «دیوخ نوشا» نام دارد. این نام به معنی «از جان گذشتگی» به زبان آرامی ابستانی است؛ زبانی که همچنان مسیحی‌های آشوری آن را به کار می‌برند. آن‌ها خود را ساکنان اصلی عراق می‌دانند.
در نقشه‌ای که در دفتر حزب آشوری مرتبط با گروه «دیوخ نوشا» قرار داده شده، شهرک‌های مسیحی شمال عراق که در اطراف شهر موصل قرار دارند، علامت گذاری شده‌اند. اکثر این شهرک‌ها هم اکنون در کنترل گروه داعش قرار دارند. این گروه که تابستان گذشته موصل را تصرف کرده، به مسیحی‌ها هشدار داد که یا باید مسلمان شوند، یا جزیه بپردازند یا کشته شوند. اکثر مسیحی‌ها از مناطق خود گریختند.
گروه «دیوخ نوشا» در کنار نیروهای پیشمرگه کُرد، برای حمایت از مناطق مسیحی در خطوط مقدم جنگ در استان نینوا تلاش می‌کند.
یکی از نیروهای این گروه که «پریت» نام دارد می‌گوید: «اینجا یکی از چند شهرک باقی مانده در نینوا است که صدای ناقوس کلیسا در آن شنیده می‌شود. صدای ناقوس در دیگر شهرک‌ها خاموش شده و این وضعیت قابل قبول نیست.»
همچون دیگر داوطلبان، پریت تنها به ذکر نام کوچک خود اکتفا می‌کند تا خانواده خود را از تهدیدهای احتمالی حفظ کند. هفته گذشته نیروهای امنیتی کردی شماری از این داوطلبان را به بهانه نداشتن مجوز رسمی، به کشورهای خود بازگرداند.
چرا غربی‌ها به دیوخ نوشا می‌پیوندند؟
«تیم» سال گذشته شرکت خود را در انگلیس تعطیل کرد و منزل خود را فروخت و دو بلیت برای سفر به عراق خرید؛ یکی برای خود و دیگری برای «اسکات» مهندس برنامه ریزی آمریکایی ۴۴ ساله‌ای که با او از راه اینترنت آشنا شد.
این دو مرد در فرودگاه دبی با یکدیگر
ملاقات کردند و از آن‌جا به شهر سلیمانیه در کُردستان عراق پرواز کردند. یک
تاکسی آن‌ها را به دهوک رساند.
تیم (۳۸ ساله) که در دستگاه زندان‌ها
کار می‌کرد می‌گوید: «به اینجا آمده‌ام تا تغییر ایجاد کنم. امیدوارم به
برخی از رفتارهای وحشیانه پایان دهم.» او می‌افزاید: «در حقیقت من مردی
معمولی از انگلیس هستم.»
اما اسکات در دهه نود قرن گذشته در ارتش آمریکا بود. او اما اکنون بیشتر وقت خود را روبروی مانیتور کامپیو‌تر در شمال کارولینا می‌گذراند.
تصاویر تروریست‌های داعش که اقلیت ایزدی را در عراق مورد حمله قرار می‌دهند، او را برآشفت. او ابتدا قصد داشت به واحدهای حمایت از خلق کُرد در شهر کوبانی (عین العرب) بپیوندد که به آن شماری از نیروهای خارجی پیوسته‌اند. او اما به دلیل روابط این واحد‌ها با حزب کارگران کُردستان ترکیه (پ. ک. ک) از این تصمیم منصرف شد.
اسکات و برخی دیگر از داوطلبان خارجی این نگرانی را پیدا کردند که در صورت ارتباط با پ. ک. ک دیگر نتوانند به کشور‌هایشان باز گردند. ایالات متحده و اروپا این گروه‌ها را در فهرست گروه‌های تروریستی خود قرار داده‌اند.
تنها زنی که تا کنون به «دیوخ نوشا» پیوسته می‌گوید که نقش زنان در واحدهای حمایت از خلق کُرد، الهام بخش او شد. او در عین حال خود را وابسته به ارزش‌های «سنتی» گروه مسیحی می‌بیند.