این دو چند سال قبل به اتهام عضویت در القاعده در عراق و انجام عملیات تروریستی علیه غیرنظامیان در اردن دستگیر و به اعدام محکوم شدند.
اعدام الریشاوی و الکربولی چیزی جز یک واکنش نبود
با اعدام این دو این سوال مطرح است که واکنش احتمالی داعش به این اقدام چگونه خواهد بود؟
فایز الدویری کارشناس نظامی اردنی در این باره گفت: اعدام الریشاوی و الکربولی درو اقع یک واکنش بود و این دو در اصل به اعدام محکوم شده بودند.
وی در توضیح بیشتر افزود: حکم اعدام این دو مدت ها پیش صادر شده بود، اما اردن از سال 2006 اجرای حکم اعدام را به تعلیق درآورد و یک ماه و نیم پیش با اعدام 11 مجرم این حکم بار دیگر اجرایی شد.
الدویری گفت: آنچه رخ داد در واقع تسریع اجرای مجازات الریشاوی و الکربولی بود، زیرا اجرای حکم مزبور پس از آنکه اردن احکام اعدام را بار دیگر به اجرا در آورد، نشان می دهد در این خصوص فقط موضوع زمان مطرح بود نه چیز دیگر.
آیا نبرد داعش به اردن منتقل می شود؟
همچنین در پی اعدام معاذ الکساسبه و انتشار اخبار مربوط به انتقال الریشاوی و الکربولی به زندان سواقه به منظور اجرای حکم اعدام، ابراهیم علوش کارشناس سیاسی اردنی در صفحه فیسبوک خود نوشت: اعدام شش تکفیری در زندان های اردن چند ساعت پس از اعدام معاذ از نظر سیاسی به معنی گشودن میدان نبرد در اردن است.
حسن أبو هنیة کارشناس مسائل گروههای اسلامگرا با علوش مخالف است و بعید می داند درگیری و نبرد به اردن منتقل شود.
وی گفت: داعش حتی اگر در داخل اردن اهدافی را در نظر داشته باشد، اکنون واکنش نشان نخواهد داد، زیرا در نقاط متعدد و گسترده در گیر است و گذشته از این کارشناسان راهبردی دارد که امور آن را مدیریت می کنند.
اما الدویری معتقد است، اردن پس از اعدام الریشاوی و الکربولی به اولویت داعش تبدیل نشد، بلکه از همان روزی که به ائتلاف بین المللی علیه داعش پیوست، در فهرست اولویت های این گروه قرار گرفت به این ترتیب که پیش از آن تقریبا اولویت شماره پنج بود اما بعد از آن به اولویت شماره 2 تبدیل شده است.
هسته‌های پنهان و عبور غیرقانونی از مرز، پتانسیل داعش در اردن
به گفته وی هسته های پنهان داعش در اردن و نفوذ غیر قانونی اعضای آن به داخل این کشور از مرز سوریه و عراق، در واقع پتانسیل های داعش در اردن به شمار می آیند.
الدویری معتقد است با وجود افزایش سطح آمادگی نیروهای امنیتی اما عبور غیرقانونی از مرزها ممکن است در هر کشوری رخ دهد.
اما نگاهی به خشم اردنی ها و پیگیری سمت و سوی آن نشان می دهد هر چند الکرک زادگاه الکساسبه و نیز دانشگاهها و کاخ دادگستری و اتحادیه و احزاب همه یکپارچه به صحنه خشم و محکومیت اعدام خلبان اردنی تبدیل شده است، اما در هیچ یک از این تجمع ها برنامه روشنی برای تحریم تفکر داعش در داخل اردن درخواست نشد.
در این میان جبهه العمل اسلامی اردن به محکوم کردن جنایت داعش در حق الکساسبه اکتفا کرده و آن را با اصول دین اسلام و حقوق اسارت در تعارض دانست.
محمد الشبلی «ابو سیاف» از اعضای ارشد جریان سلفی جهادی نیز با استفاده از واژه های تکراری اعدام الکساسبه را اقدامی وحشیانه دانست که هیچ ارتباطی با اسلام ندارد.
مجموعه شعارهای جوانان اردنی در دانشگاهها نیز در این عبارت خلاصه می شد: « این جنگ ما است» و این همان شعاری است که برخی مسئولان بلندپایه اردنی از لحظات نخست انتشار خبر اعدام الکساسبه در تلویزیون این کشور حضور پیدا کرده و آن را اعلام کردند.
تنها مورد استثنا در این خصوص بیانیه حزب وحدت مردمی دموکراتیک است به این معنی که این حزب بازنگری در مشارکت رسمی در ائتلاف بین المللی علیه داعش و نیز مقابله با تروریسم و سخنرانی های تکفیری را خواستار شده و این سخنرانی ها را از شتستشوی مغزی و دعوت به افراط گرایی وجنایت و کشتار دانست.
به هر حال اکنون راهی که اردن در پیش گرفته چندان روشن نبوده و باید منتظر ماند و دید پس از کنار رفتن هاله خشم و انتقام جویی چه خواهد شد؟
انتهای پیام/ ن . ش