به گزارش «شیعه نیوز»، شمار مسلمانان کنیا اندک نیست و تقریبا بیش از 14 درصد ساکنان این کشور یعنی حدود 6 میلیون نفر را تشکیل می دهند و این در حالی است که این جمعیت با اقدامات خطرناک دولت کنیا و نژادپرستی نیروهای امنیتی در رفتار با مسلمانان روبرو هستند که از جمله این اقدامات می توان به ربوده شدن یکی از ائمه جماعت و شیوخ مسلمانان این کشور توسط نیروهای امنیتی اشاره کرد که چند روز پس از آن نیز جنازه بی جان وی کشف شد. مسلمانان کنیا همچنین با مشکلاتی همچون حمله به مساجد و سلب آزادی عبادت روبرو هستند.
هتک حرمت مساجد
از دیگر مشکلات مسلمانان کنیا حمله نیروهای امنیتی به مساجد است به ویژه در شهر ساحلی مومباسا و در این زمینه مسلمانان کنیا از دولت خواسته اند به قانون احترام بگذارد و جلوی حمله به مساجد را بگیرد. مسلمانان حمله پلیس کنیا به مساجد شهر ساحلی مومباسا و بازداشت های دسته جمعی مسلمانان را محکوم کرده و آن را خلاف قانون دانسته اند و هشدار داده اند که این گونه اقدامات اوضاع را پر تنش کرده و بافت اجتماعی را تهدید می کند و علاوه بر این تهدیدی است برای آینده همزیستی مسالمت آمیز میان اقشار مختلف کنیا که می تواند کشور را به تنگنا بکشاند.
دولت کنیا نیز در مقابل مساجد را به نگهداری اسلحه و بمب متهم می کند و این را عامل حمله خود به مساجد معرفی می کند و جوزف لینکو وزیر کشور نیز به تازگی اعلام کرده که دولت کنیا اجازه نمی دهد افراد مسلح بر مساجد کنیا مسلط شوند.
اتهامت بی اساس
شهروندان مسلمان کنیایی بر این باورند که زبان تهدید وزیر کشور کنیا نمی تواند کمکی به تامین امنیت شهروندان بکند و اظهارات وی را نادرست خوانده و معتقدند: این پلیس کنیا است که بمب و مواد منفجره را در مساجد جاسازی می کند تا بهانه ای برای حمله به آنها بیابد به گونه ای که در اثر این اقدامات برخی مبلغان مومباسا به روش های غیر قانونی کشته شده اند و اوضاع بی ثبات شده است.
خالد خلیف رییس شورای حقوق بشر مسلمانان کنیا بر این باور است که این پلیس کنیا است که اسلحه را در مساجد جاسازی می کند تا بهانه ای برای بستن مساجد پیدا کند اما رابرت کیتور رییس پلیس کنیا چنین اعتقادی ندارد.
بدل محمد حسن، تحلیلگر مسایل امنیتی کنیا نیز در تحلیل حمله پلیس کنیا به مساجد این کشور می گوید: مسؤولان سیاسی به دنبال بهانه ای هستند تا دوره سلطه و قدرت خود را تمدید کنند و از طرفی از دادگاه جنایی بین المللی نیز در امان باشند.
وی در ادامه گفت که اقدامات پلیس کنیا در مومباسا چه فایده ای داشته و چه تاثیراتی بر امنیت ملی کنیا داشته است؟
حسن افزود: کنیا برای مواجهه با تروریسم از روش ها وارداتی بهره می برد و در این زمینه با روش های غیر قانونی به مقدسات مسلمانان حمله می کند. وی گفت انتظار می رود که این اقدامات دولت کنیا واکنش های سخت مسلمانان را در پی داشته باشد.
چالش های پیش رو
حسن ریشه ناامنی های کنیا را در این دانست که مسلمانان برنامه واحد سیاسی که بتواند از حقوق و کرامت آنها در برابر بیکاری و فقر و جهل محافظت کند ندارند و در عین حال مسؤولان سیاسی کنیا نیز از افزایش قدرت مسلمانان در کنیا به خاطر افزایش جمعیت آنها در هراسند.
وی افزود یکی دیگر از اسباب نا امنی های اخیر تاثیر دست های غربی است که هر از گاهی در مورد وقوع حملات قریب الوقوع در کنیا هشدار می دهند و به دنبال ساکن ساختن کنیایی های غیر مسلمان در مناطق مسلمان نشین ساحلی و ساخت و ساز هتل و مناطق گردشگری در این مناطق هستند.
وی افزود: جنبش جوانان مجاهد از عواملی که ذکر شد استفاده کرد و صدها گروه کنیایی را برای مبارزه با نیروهای متمرکز در سومالی آموزش داد و توانست معرکه خود را به عمق خاک کنیا انتقال دهد و توطئه خود را به مسلمانان کنیا صادر کند و در این راه هم موفق بود در حالی که کنیا برنامه روشنی برای مقابله با این جنبش نداشت.
حسن در ادامه در مورد ارسال نیروهای مسلح کنیایی به سومالی در سال 2011 و استفاده از قدرت علیه مسلمانان شهر مومباسا هشدار داد و گفت: این اقدامات می تواند منجر به ایجاد موجی از خشونت بشود که خشک و تر را در این کشور آفریقایی بسوزاند.
جنایت های در حق مسلمانان
در این هفته ادان واشو دبیر کل شورای عالی مسلمانان کنیا اعلام کرد که جسد یک روحانی اسلامی در شهر امبو پیدا شده است.
واشوا افزود: من با پلیس امبو و رییس شورای عالی مسلمانان کنیا در تماس هستم و هر دوی آنها تاکید کرده اند که جنازه پیدا شده متعلق به شیخ محمد علی خیر می باشد. وی یک روحانی اسلامی معروف در شهر غاریسا واقع در شرق کشور است.
روز پنج شنبه گذشته نیروهای امنیتی کنیا در شهر غاریسا شیخ خیر را بازداشت کردند و پس از آن جنازه بی جان وی پیداشد. واشو درباره اسباب بازداشت این روحانی اسلامی چیزی نگفت.
همچنین تا کنون مشخص نشده شیخ خیر به چه روش و انگیز ای کشته شده اما شخصیت های اسلامی غاریسا می گویند یکی از نیروهای پلیس مبارزه با تروریسم متهم به قتل شیخ خیر خارج از چهارچوب قانون می باشد.
شورای عالی مسلمانان کنیا یک مؤسسه رسمی است که نماینده 11 میلیون مسلمان در برابر دولت کنیا می باشد.
لازم به ذکر است که شماری از روحانیون اسلامی در سال های اخیر به دلایل نامعلوم و توسط افراد ناشناس در کنیا به قتل رسیده اند.
در سال 2014 نیز چهار نفر از روحانیون اسلامی کنیا به قتل رسیدند که سه نفر از آنها در مومباس کشته شدند؛ شهری که دومین شهر بزرگ کشور است. امام مارانجی در ماه نوامبر، شیخ محمد ادریس رییس شورای ائمه جماعات و وعاظ کنیا در جولای، شیخ ابوبکر شریف از روحانیون معروف در آوریل و با تازگی هم شیخ محمد علی خیر که روز شنبه جنازه او در شهر امبو پیدا شده است.
مسلمانان کنیا
اما درباره پیشینه اسلام در کنیا باید گفت که اسلام خیلی زود به کنیا رسید یعنی دهه آخر از قرن اول هجری، هنگامی که برخی دریانوردان عرب در جزایر مقابل واقع در ساحل شرقی آفریقا برای خود مرکزی ساختند و پس از آن بود که مسلمانان پس از بروز اختلافات در پایان عصر اموی به این ساحل هجرت کردند.
* هجرت اول، زمانی بود که گروهی از مسلمانان شام که با حجاج بن یوسف ثقفی اختلاف داشتند به این منطقه هجرت کردند.
* هجرت دوم از اهل عمان بود که از طایفه ازد عمان بودند.
و این گونه امارت اسلامی لامو در شمال مومباسا تشکیل شد
* سپس هجرت هایی از شیراز به این منطقه صورت گرفت که بر اثر این هجرت ها چند شهر اسلامی در ساحل شرقی آفریقا تشکیل شد که از این جمله می توان به شهرهای کاسو، وکلوا اشاره کرد و بدین ترتیب مهاجرت به این منطقه افزایش یافت.
* مهاجرت بنی نبهان از عمان به شهر باتا واقع در شمال شهر لامو.
و بدین ترتیب امارت های اسلامی در سواحل شرقی آفریقا پدید آمد مانند زنگبار و مسلمانان این منطقه ترکیبی شدند از آفریقایی ها و شیرازی ها و عرب ها که به همه آنها سواحلی می گفتند و رفته رفته واژه سواحلی برای آنها به کار برده شد.
با روی آوردن مسلمانان به تجارت و بازرگانی اسلام از ساحل به داخل منتقل شد و در آغاز قرن 16 امارات عربی در معرض یک جنگ صلیبی ویرانگر قرار گرفت. پرتغالی ها پس از کشف راه "راس الرجاء الصالح" این جنگ را آغاز کردند و حبشه نیز در این جنگ علیه اسلام به آنها کمک کرد. پرتغالی ها شهر زیلع و اغاروا را ویران کردند و درگیری همچنان ادامه یافت تا ممباسا را پنج بار به آتش کشیدند و شهر لامو و باتا را ویران ساختند و پیران و زنان و کودکان را کشتند و این جنگ دو قرن طول کشید. پس از آن نیروهای عمان در سواحل آفرقا توانستند نفوذ پرتغالی ها را در شرق آفریقا از بین ببرند و بار دیگر حکومتی اسلامی بر این مناطق مسلط شد و بار دیگر عرب ها به این منطقه مهاجرت کردند.
ارتباطات فرهنگی میان شبه جزیره عرب و ساحل شرقی آفریقا ادامه یافت و رنگ و بوی دینی هم به خود گرفت و گروه هایی از آفریقا به شهرهای عربی سفر کردند و پس از چندی برای آموزش اسلام و مبانی آن به سوی ملت های خود بازگشتند و شهرهای اسلامی مانند لامو و مومباسا و تانجا در ساحل آفریقا ایجاد شد و این شهرها به مرکزی برای تبلیغ اسلام تبدیل شدند.
اسلام رفته رفته به داخل آفریقا منتقل شد و به کنیا و تانگانیکا و موزامبیک و اوگاندا و زئیر راه یافت و تجارت نیز در ساحل و داخل آفریقا رونق یافت و اسلام از طریق تجارت به شرق آفریقا منتشر شد و عرب ها و سواحلی ها مراکزی نیز در داخل آفریقا برای خود تاسیس کردند مانند مرکز تجاری کیتوتو و سابای و ممباسا در داخل کنیا و مانند طابورة واجیجی در تانگانیکا.
اسلام از یک راه دیگر نیز به کنیا راه یافت و آن از طریق قبایل سومالی بود. اسلام از طریق آنها نیز به شمال کنیا راه یافت و میان قبایل شمال کنیا راه پیدا کرد و به حکومت آل بوسعید زنگبار تا شرق آفریقا نیز کشیده شد.
هنگامی که استعمار آلمان و انگلستان بر این منطقه مسلط شدند مانع انتشار اسلام شدند و مبلغان مسیحی را برای تبلیغ در این مناطق تشویق کردند اما مسلمانان کنیا از زمان انقلاب وینو در سال 1890میلادی و انقلاب الموزوری در سال 1895 میلادی در برابر استعمار و مسیحی سازی مقاومت کردند و این انقلاب ها به ساحل کنیا نیز کشیده شد.
مسلمانان کنونی
اکنون مسلمانان کنیا بیش از 14 درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند و در بخش ساحلی کنیا در شهرهای باتا و لامو و مالندی و ممباسا ساکن هستند. البته مسلمانان در داخل کنیا در شهرهایی مانند نایروبی و اطراف آن و بخش الکینی واقع در مرز سومالی و اوجادین ساکن هستند. بخشی از مسلمانان کنیا مهاجران هندی و پاکستانی و فارسی و همچنین عربی هستند. اسلام در گروه هایی که اکثریت ساکنان کنیا را تشکیل می دهند رایج است مانند البانتو و النیلین الحامیین و سومالیایی های شرق کنیا و همچنین قبیله جلور الاسلام واقع در نزدیکی شهر کسومو.
هیئت های اسلامی
مسلمانان کنیا هیئت ها و جمعیت های متعددی دارند که شمار آنها به بیش از پنجاه می رسد. به تازگی شورای عالی مسلمانان کنیا بر این هیئت ها نظارت می کند. استعمار نیز باعث شده در زمینه های اقتصادی و فرهنگی مشکلاتی برای مسلمانان پدید بیاید به گونه ای که تلاش کرده اند آموزش اسلامی در کنیا را تضعیف کنند تا نتواند در برابر تبلیغ مسیحیت در این کشور ایستادگی کند، اما همچنان زمینه برای گسترش اسلام در کنیا موجود است؛ چرا که نیمی از ساکنان کنیا هنوز بت پرست می باشند.
انتهای پیام/ ص . خ