به گزارش«شیعه نیوز»، به نقل از امت اسلامی، نقش بحرین در ثبات سیاسی حکام خلیج‌فارس بسیار تعیین‌کننده است. کشوری که پس از جدایی از ایران در عصر پهلوی دوم، به یک‌باره مرکزی برای تعیین سرنوشت ملت‌ها تبدیل گردید.
نظام پادشاهی حاکم بر آن یعنی آل خلیفه اداره می‌شود منجر شد تا این کشور را در دامن عربستان سعودی و دیگر جریانات استکباری حاضر در منطقه قرار دهد. قرار گرفتن ناوگان آمریکا در منطقه در سواحل بحرین خود نشان‌دهنده‌ی این مدعا است. در ذیل حوادث اخیر بحرین بررسی و اشاره می‌گردد.
الف) بحرین و بیداری اسلامی منطقه
حکومت آل خلیفه که با حمایت آمریکا و انگلیس و هزینه‌های اقتصادی آل سود توانست مستقر شود تنها دلیلش نزدیکی این کشور با مناطق نفت‌خیز و شیعه‌نشین عربستان سعودی است. بحرین با دارا بودن ۶۶۵ کیلومترمربع مساحت و یک میلیون و چهل و شش هزار نفر جمعیت جز کشورهای کوچک جهان به‌حساب می‌آید.
در همین راستا آل خلیفه پروژه تغییر بافت هویتی بحرین را در دستور کار خود قرارداد. مجوز اقامت به سی هزار پاکستانی و منتظر بودن ۵۰۰۰ تبعه ی دیگر این کشور خود گویای ماجراست تا جایی که ظرف مدت ۶ سال، جمعیت خارجی‌های بحرینی به ۴۹٫۲۵ درصدی کل جمعیت بحرین رسید و رشد ۱۱٫۶۵ درصدی را مشاهده نمود. آماری که گویاست از شمال آفریقا و یا دیگر کشورهای منطقه به سمت بحرین مهاجرت و بافت هویتی بحرین را تغییر دادند. اما هیچ‌کدام از این راهبردها نتوانست مسیر اسلام‌خواهی و مبارزه با ظلم آل خلیفه را در بحرین تغییر دهد.
درواقع با نگاه به مسیر انقلاب بحرین می‌توان ابراز داشت، انقلاب بحرین انقلابی فراگیر در میان اکثریت جمعیت بحرینی‌ها برای پایان دادن به فسادهای آل خلیفه و نفوذ بیگانگان در این کشور است. تا جایی که پس از این اعتراضات مردمی، حکومت آل سعود با همکاری نیروهای امنیتی فرا منطقه چند یگان ارتش خود را در این کشور مستقر و عملاً بحرین را اشغال نظامی نمود.
لذا با توجه به موقعیت سوق‌الجیشی بحرین و حضور ناوگان بزرگ آمریکا در این منطقه و ارتباط نزدیک این منطقه چه از لحاظ ایدئولوژی و چه از لحاظ مناطق نفت‌خیز عربستان می‌تواند بسیار مهم و تأثیرگذار بر معترضان و عدالت‌خواهان عربستانی داشته باشد و این کشور را در محاصره ی معترضان به سیاست‌های تفرقه‌انگیز آل سعود قرار می‌دهد.
ب) بحرین و مسیر بازگشت انگلیس
کاهش شدید بودجه نظامی ارتش آمریکا و تغییر راهبردهای آمریکا در جهان و سوق پیدا نمودن این کشور به جنوب شرق آسیا خود گویای آن است که آمریکا پس از شکست مفتضحانه خود در افغانستان و عراق که با شعار مبارزه با تروریسم وارد جنگ گردید نه تنها نتوانست تأثیرگذاری دقیق و منطقی نسبت به مبارزه با تروریست داشته باشد بلکه افزایش خشونت و در نهایت رشد روز افزون تروریست را دنبال نمود.
سرانجامی که خسارت‌های فراوانی به مسیر آزادی و عدالت‌خواهی ملت‌های منطقه وارد ساخت و توانست ایجاد بحران‌های فراوانی در عراق و سوریه شود. بر همین اساس خروج نظامیان آمریکایی از منطقه و کاهش بودجه نظامی ارتش آمریکا توسط دولت مرکزی و کنگره آمریکا، تغییر فعالیت این کشور استثمارگر را در منطقه برنامه‌ریزی نمود.
خروج ناوگان آمریکا از محل استقرار خود در بحرین به شدت به ضرر هم‌پیمانان این کشور در منطقه خواهد بود.
بر همین اساس بحرین به سراغ دیگر هم‌پیمان غربی خود رفت. آل خلیفه این بار سراغ کشوری رفت که در نابودی آزادی‌خواهی، پیر استعمار نامیده می‌شود و تمام تلاشش تفرقه‌انگیزی و منفعت‌طلبی است.
انعقاد توافق نظامی با انگلیس به منظور حضور و جایگزینی این کشور در بحرین به جای آمریکا خود گواه آن است اوضاع بیداری اسلامی در بحرین و خطر سقوط آل خلیفه چه میزان به واقعیت نزدیک بوده و اجرایی شدن آنچه خطراتی را به این رژیم و دیگر همسایگانش وارد می‌نماید.
آنچه که باید به‌عنوان نتیجه‌گیری بیان داشت، مسیر آزادی‌خواهی در بحرین کاملاً مدنی و دور از خشونت‌های سازمان‌یافته‌ی نظامی است.
مردم بحرین به دلیل کمی جمعیت و فقدان سازمان نظامی مردمی، گرداگرد مرجعیت دینی جمع شدند تا بدین‌وسیله ندای حق‌طلبانه خود را بیان نمایند.
شیخ عیسی قاسم مجاهد نستوه رهبری این حرکت عظیم مردمی را بر عهده دارد و خطبه‌های منطقی و عدالت‌خواهانه‌ی ایشان نشان از اسلام‌خواهی ملت بحرین در مبارزه با طاغوت است. تا جایی که این حرکت به مذاق حکومت آل خلیفه خوش نیامد و در نهایت منجر به هتک حرمت منزل این عالم فرزانه گردید. نارضایتی مردم پس از حمله به بیت ایشان افزایش دوباره یافت و به تحکیم مسیر بیداری اسلامی در بحرین کمک مؤثری نمود.
خروج ناوگان آمریکا و انعقاد قرارداد با انگلیس برای بازگشت به منطقه و اشغال نظامی بحرین توسط عربستان، همه و همه در راستای انحراف بیداری اسلامی مردم بحرین برنامه‌ریزی شد تا از شکل گرفتن کشوری اسلامی در نزدیکی مناطق شیعه‌نشین و نفت‌خیز عربستان جلوگیری به عمل آید. لذا باید گفت با توجه به گذشته مبارزه ملت بحرین علیه آل خلیفه و حوادث اخیر، حرکت مردمی بحرین به استمرار مسیر خود ادامه خواهد داد.
هرچند اشغال این کشور توسط عربستان این مسیر را فرسایشی کرده اما قرار گرفتن رهبری این بیداری بر دوش عالمان بحرین می‌تواند بسیار تعیین کننده باشد.
انتهای پیام/ ن . ش