بنا بر این گزارش، آمریکا حدود سه هزار نفر از نیروهای نظامی خود را به مناطقی از آفریقا که ویروس ابولا در آنها فراگیر شده است، اعزام کرده اما نکته جالب درباره این مناطق این است که چین در حال وارد کردن نفت این مناطق به کشورش است.
بر اساس این گزارش، هنوز مدت زمان اندکی از اعطای جایزه صلح نوبل به «باراک اوباما» رئیس‌جمهوری آمریکا نگذشته بود که وی از افرایش نیروهای آمریکایی در افغانستان و اعزام 30 هزار نظامی دیگر به منطقه خبر داد. به دنبال آن جنگ علیه قذافی در لیبی آغاز شد و بلافاصله آمریکا وارد نبردی برای سرنگونی «بشار اسد» رئیس‌جمهوری سوریه شد. هنوز مدت زیادی نگذشته بود که «نبرد اوباما برای برقراری دموکراسی در اوکراین» مطرح شد؛ نبردی که شاید بهتر باشد آن را تلاشی برای تحریک روسیه و کشاندن مسکو به جبهه‌ای جدید در مقابل ناتو با حمایت از جدایی‌طلبان اوکراینی خواند. و حالا در ماه جولای سال جاری میلادی یعنی حدود سه ماه پیش، همین رئیس‌جمهور آمریکا که برنده جایزه صلح نوبل شده بمباران سوریه را آغاز کرده است؛ بمبارانی به بهانه نابود کردن نیروهای داعش، گروهی از فرقه سنی‌های بنیادگرا که گفته می‌شد سرمایه‌گذاری مشترک نیروهای اطلاعاتی اسرائیل و سازمان سیا هستند.
و حالا مشاوران اوباما و بی شک به رهبری «سوزان رایس» مشاور امنیت ملی کاخ سفید که تشنه خون است به این نتیجه رسیده‌اند که واشنگتن باید جبهه‌ای جدید را برای نبرد با «ابولا» در آفریقا آغاز کند. اوباما در تاریخ 16 سپتامبر (حدود یک ماه پیش) رسما ورود آمریکا به این میدان نبرد جدید را اعلام کرد. همان زمان بود که وی در کمال تعجب شهروندان آمریکایی اعلام کرد فرمان اعزام 3 هزار نیروی نظامی آمریکایی به مناطقی از آفریقا را که درگیر ویروس ابولا شده‌اند صادر کرده است؛ اعزام 3 هزار نظامی برای جنگ با یک ویروس!
اوباما در متن سخنرانی خود اعزام این سه هزار نظامی به غرب آفریقا را «مهمترین واکنش بین‌المللی در تاریخ تأسیس مرکز آمریکایی کنترل بیماری‌های واگیردار» خواند، اما به صراحت اعلام نکرد که این نظامیان مسلح برای انجام چه مأموریتی به منطقه اعزام شده‌اند؛ هدف قرار دادن ویروس‌های ابولا هر کجا که خودی نشان دهند و یا شلیک به سمت آفریقایی‌های فقیر و بی‌پناهی که مظنون به ابتلا به ویروس ابولا هستند؟ شاید اصلا اهمیتی نداشته باشد که ارتش آمریکا اصلا نیروهایی ندارد که تحت آموزش کمک‌های پزشکی قرار گرفته باشند چه برسد به تعداد 3 هزار نفر نظامی.
«مارگارت چان» مدیر سازمان بهداشت جهانی در کنفرانسی مطبوعاتی در تاریخ 13 سپتامبر (درست 3 روز پیش از سخنرانی اوباما) درباره شیوع ویروس ابولا در غرب آفریقا هشداری جدی می‌دهد و با ارائه آماری قابل تأمل مدعی می‌شود که این ویروس در این منطقه از کنترل خارج شده است و به سرعت در حال پیشروی در مناطق دیگر است و حتی به زودی به یک فاجعه جهانی و فراگیر تبدیل می‌شود. آماری که وی در این کنفرانس مطبوعاتی ارائه کرد از آنجا مورد تردید قرار می‌گیرد که این ارقام توسط فردی اعلام شده که در سال 2009 نیز به دلیل ایجاد رعب و وحشتی جهانی درباره شیوع ویروس آنفولانزای مرغی و ارائه آمار اشتباهی که متعلق به آنفولانزای ساده و حتی سرماخوردگی ساده بود به جای آنفولانزای مرغی مقصر شناخته شد.
روزنامه «واشنگتن پست» در مقاله ای که اخیرا منتشر کرد، نوشت 69 درصد از تمام موارد ابتلا به ابولا در لیبریا که توسط سازمان بهداشت جهانی به ثبت رسیده با استفاده از آزمایش خون مورد تأیید آزمایشگاهی قرار نگرفته است و غیرقابل استناد است. منطقه لیبریا به عنوان مرکز اصلی شیوع ویروس ابولا در غرب آفریقا معرفی شده است. از طرف دیگر حتی سازمان غذا و داروی آمریکا نیز از تأیید صحت آزمایشات انجام شده درباره به ظاهر مبتلایان به این ویروس در این منطقه خودداری کرده است و این به این معنا است که از 31 درصد موارد تأییدشده ابتلا به ابولا در لیبریا نیز بخشی احتمالا صحت ندارد.
از سوی دیگر هنوز هیچ کس به طور دقیق نمی‌داند یکهزار و 224 مورد مرگ اعلام شده بر اثر ابولا در حقیقت به چه دلیل بوده است. سازمان بهداشت جهانی مدعی شده که این تعداد در این منطقه به دلیل ابتلا به ویروس ابولا جان باخته‌اند. باید توجه داشت که کشورهای درگیر ابولا جزء فقیرترین و جنگ زده ترین مناطق جهان به حساب می‌آیند. نبردهایی بر سر تصاحب الماس‌های منطقه و همچنین جنگ‌های قبیله‌ای جمعیت قابل توجهی از این منطقه را از بین برده است.
با وجود تمام اینها، در بیانیه رسمی سازمان بهداشت جهانی آمده است: «تشخیص ویروس ابولا از مالاریا، تب تیفوئید و مننژیت همچنان بسیار دشوار است». در این صورت چه طور ممکن است این امر درست تشخیص داده شده باشد که آن 69 درصد مرگ اعلام شده بر اثر ابتلا به ابولا که حتی مورد آزمایش نیز قرار نگرفته‌اند واقعا بر اثر ابتلا به این ویروس بوده باشد.
یکی از جنبه های مهم نگرانی جدید آمریکا در خصوص وضعیت لیبریا و دیگر مناطق غرب آفریقا، مناطقی که ادعا می‌شود به صورت گسترده درگیر ویروس کشنده ابولا شده باشند، می‌تواند وجود منابع نفتی بکر و دست نخورده در این مناطق باشد. به طرز شگفت‌آوری درست مناطقی که به عنوان مراکز اصلی شیوع ویروس ابولا معرفی شده‌اند، منابعی غنی از نفت و گاز دارند که هنوز مورد بهره‌برداری قرار نگرفته‌اند.
مسئله نفت در غرب آفریقا به ویژه در آبهای خلیج گینه به مسئله ای استراتژیک تبدیل شده است؛ هم برای چین که به شدت دنبال منابع مطمئن و تضمین شده واردات نفت در آینده است و هم برای آمریکا که ژئوپولتیک نفتی آن در جمله‌ای به نقل از «هنری کسینجر» در دهه 1970 خلاصه می‌شود که گفته بود «اگر شما نفت را کنترل کنید تمام ملت ها را کنترل خواهید کرد.
سیاست پنتاگون و دولت اوباما نیز درست همان سیاست دوره «جرج بوش» را در سال 2008 در پیش گرفته است؛ زمانی که دولت آمریکا فرماندهی ارتش آمریکا در آفریقا یا همان «آفریکام» را ایجاد کرد تا به مقابله با حضور اقتصادی به سرعت رو به افزایش چین در کشورهای نفت خیر آفریقا بپردازد. غرب آفریقا به یک خزانه نفتی به سرعت رو به رشد تبدیل شده است. پژوهشی که توسط وزارت انرژی آمریکا منتشر شده نشان می‌دهد تولید نفت آفریقا در سال های 2002 تا 2025 به میزان 91 درصد افزایش خواهد داشت و بسیار جالب است که مناطق مهم و نفت خیز آفریقا در این پژوهش درست همان مناطقی اعلام شده بودند که هم اکنون به نظر می‌رسد درگیر ویروس ابولا باشند.
از سوی دیگر شرکت های نفتی چین در سراسر آفریقا فعال هستند و فعالیت آنها در غرب آفریقا به ویژه در آنگولا، سودان و گینه به سرعت رو به افزایش است؛ منطقه ای که به عنوان مرکز اپیدمی در نبرد جدید اوباما علیه ویروس ابولا معرفی شده است.
منبع: فارس