از غزوه‌ی "تبوک" بین مسلمانان و لشگر روم تا مرگ جاسوس معروف انگلیس در عربستان + تصویر

به گزارش «شیعه نیوز»، امروز 29 اردیبهشت 1393 خورشیدی برابر با 19 رجب 1435 هجری و 19 می 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:

تولد "مالکوم ایکس" رهبر نهضت سیاهان امریکا (1925 م)

مالک شباز معروف به مالکوم ایکس، در 19 مه 1925 م در خانواده فقیر در امریکا به دنیا آمد. مالکوم در 21 سالگی به جرم سرقت به پنج سال زندان محکوم گردید. وی در زندان با بسیاری از زندانیان که غالباً سیاه‌پوست و از خانواده‌های مسلمان بودند آشنا شد و با عالیجاه محمد، رهبر جنبش مخفی سیاهان امریکا نیز ارتباط برقرار کرد. عضویت و همکاری مالکوم ایکس با این جنبش اسلامی او را به کلی متحول نمود. مالکوم ایکس از آن پس فراگیری علوم دینی و مطالعه کتاب‌های اسلامی را آغاز کرد و با کمک‌های مردم توانست دو مسجد در دیترویت و فیلادلفیای امریکا برای مسلمانان بنا نماید. او در مارس 1964 م با هدف تشکیل سازمان وحدت سیاهان افریقایی و امریکایی، از جنبش عالیجاه محمد جدا شد. مالکوم با تشکیل این سازمان و انجام سخنرانی‌های متعدد در مساجد و اماکن عمومی سیاهان توانست تشکیلات نسبتاً منسجمی از سیاه‌پوستان مقیم امریکا به وجود آورد.

مالکوم ایکس در برابر حرکت مسالمت‌آمیز مارتین لوترکینگ، کشیش سیاه‌پوست امریکایی برای کسب حقوقِ برابر اجتماعی برای سیاهان، اعتقاد به مبارزه گسترده سیاسی و لزوماً قهرآمیز داشت تا به وسیله آن بتوان نظام سرمایه‌داری امریکایی را که در تاریخ آن فقط قتل و غارت سرخ‌پوستان و سیاهان و مردمان امریکای لاتین، اسیا و افریقا در آن وجود داشت، مجبور به پذیرش حقوق سیاهان نمود. مالکوم درسال 1964 م به قاره افریقا و آسیا سفر کرد و با جهان اسلام از نزدیک آشنا شد، اما سه ماه پس از بازگشت به امریکا در 21 فوریه 1965 م در شهر نیویورک مورد سوء قصد قرار گرفت و در چهل سالگی به شهادت رسید. ماجرای شهادت او مانند تمام ترورهای سیاسی امریکا، همچنان در پرده‌ای از ابهام فرو رفت اما شواهد بسیاری حکایت از دخالت سازمان امنیت داخلی امریکا یعنی (F.B.I) و سازمان ضد جاسوسی آن کشور موسوم به (C.I.A) در این امر دارد.

کشته شدن "یپرم خان اَرمنی" از قاتلان شیخ "فضل‌اللَّه نوری" (1291 ش)

یپرم خان ارمنی، که فردی قسی‌القلب و بی‌رحم بود در حدود سال 1244 ش در توابع گنجه در ارمنستان به دنیا آمد. در 22 سالگی قصد عزیمت به عثمانی را داشت اما دستگیر و به سیبری تبعید شد. سه سال بعد، از سیبری فرار کرد و به ارمنستان بازگشت. در 1280 ش به تبریز و سپس گیلان رفت و به همراه سپاهیان محمد ولی خان تنکابنی، سپهدار اعظم، برای فتح تهران حرکت کرد. یپرم خان پس از فتح تهران به ریاست شهربانی رسید و در این منصب و به نام آزادی‌خواهی، جنایت‌های متعددی را مرتکب گردید. یپرم از جمله عوامل مؤثر در محاکمه و شهادت آیت‌اللَّه شیخ فضل اللَّه نوری بود و در این راه تلاش زیادی نمود. او همچنین مخالفان خود را به زندان انداخته و یا اعدام می‌کرد. سرانجام یپرم خان ارمنی در جریان نبرد با سالارالدوله، از شاهزادگان قاجار، که در غرب کشور ادعای سلطنت کرده بود، کشته شد و زندگی ننگین او در 47 سالگی خاتمه یافت.

درگذشت "ابن خلف مالکی" عالم و فقیه (474 ق)

ابوالولید سلیمان بن خلف مالکی حافظ و مفسر قرآن، ادیب و شاعری چیره دست بود و از دانشمندان برجسته‌ی آندلس به شمار می‌رفت. وی در ابتدا در آندلسِ اسپانیا و سپس در مکه و بغداد به تدریس فقه و نشر احادیث پیامبر اکرم پرداخت. تفسیر القرآن، الناسخ و المنسوخ و الاشاره از جمله آثار ابوالولید است.

دستگیری گسترده اعضای خانواده "آیت اللَّه حکیم" توسط رژیم بعث عراق (1362 ش)

در راستای سرکوب هرگونه مقاومت علیه نظام دیکتاتوری بغداد، رژیم بعث عراق، 90 تن از اعضای خاندان آیت‌اللَّه سیدمحسن حکیم را دستگیر و چند روز بعد 6 تن از آن‌ها را اعدام کرد. مدتی پس از آن نیز، 10 تن دیگر از اعضای این خانواده، اعدام شدند. آیت‌اللَّه العظمی حکیم از مراجع بزرگ تقلید در عراق بود که در سال 1348 ش وفات یافت. فرزندان و بسیاری دیگر از اعضای خانواده وی اهل علم و دانش هستند. به همین دلیل، رژیم عراق که از نفوذ خاندان حکیم در میان مردم این کشور بیمناک بود، در راه مبارزه با دین، روحانیت و حوزه‌های علمی دینی، تعداد زیادی از اعضای این خانواده را از بین برد یا زندانی کرد.

درگذشت علامه بزرگ "محمد تقی شوشتری" عالم بزرگ اسلام (1374 ش)

علامه شیخ محمدتقی شوشتری (تستری) در سال 1281 ش در نجف اشرف متولد شد. علامه شوشتری در سال 1314 شمسی به عتبات عالیات مشرف شد و تا سقوط رضاخان پهلوی در آنجا به تألیف و تدریس مشغول بود. زندگی وی نشانه‌ای از زندگی علمای گذشته و زهد و تقوی و ورع او یادآور ایمان و تقوای صحابه امامان بود. قناعت بسیار و دل نبستن به زخارف دنیا، عشق به ائمه اطهار (ع)، شوق به مطالعه و نگارش و تَقید به نوافل یومیه و نماز شب، خلق خوش و زبان نرم و روحیه کریمانه و انجام ورزش به‌طور مستمر از خصوصیات علامه شوشتری بود.
آثار و تألیفات ارزشمند این عالم بزرگ، نشانگر عمق علم و ژرفای اندیشه اوست. پاره‌ای از آثار او چون کتاب گرانقدر "قاموس الرجال فی تحقیق رواة الشّیعَه و مُحَدّیثِهم" در 14 جلد و کتاب "بَهج‌الصباغة فی شرح نهج‌البلاغه" در 14 جلد که تألیف آن حدود 50 سال به طول انجامید از دیگر تألیفات این دانشمند شیعی می‌باشد. هم چنین برخی از آثارشان عبارت‌اند از: النَّجعَة فی شرح اللمعه در 11 جلد، الاربعون حدیثا، قضاء امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) و البدیع و... می‌باشد. وفات علامه محمدتقی شوشتری در 29 اردیبهشت 1374 ش برابر با 19 ذی حجه سال 1415 ق در 93 سالگی اتفاق افتاد و پس از تشییعی با شکوه در شوشتر به خاک سپرده شد.

وقوع غزوه‌ی "تبوک" بین مسلمانان و لشگر روم (9 ق)

غزوه‌ی تبوک از آخرین غزوات پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) به شمار می‌رود. سبب وقوع غزوه‌ی تبوک آن بود که کاروان تجاری شام به پیامبر اسلام خبر داد که سلطان روم لشگری مجهز کرده و عازم مدینه است. از اینرو رسول خدا فرمان داد مسلمانان از دور و نزدیک آماده‌ی جنگ شوند. علی‌رغم دوری راه، فصل گرما، دوره‌ی برداشت محصول و سختی مسیر، اکثر مسلمانان، خود را جهت جنگ آماده کردند. در این میان گروهی از منافقین مدینه به بهانه‌هایی در این غزوه شرکت نکردند و دیگران را نیز از رفتن منع می‌نمودند. لذا چون پیامبر از نیت سوء آنان آگاه شد، علی (علیه السلام) را به جای خویش در مدینه گماشت و رهسپار تبوک گشت. سرانجام لشگر سی هزار نفری اسلام به محل جنگ رسیدند ولی از سپاه روم اثری نیافتند. در این غزوه هرچند جنگی رخ نداد ولی شوکت اسلام، فداکاری مسلمین و آمادگی آن‌ها در برابر کفر به نمایش درآمد. همچنین به این جنگ، غزوی "فاضِحِه" (به معنی رسوا کننده) نیز گفته می‌شود زیرا جمعی منافقِ مسلمان نما در این سفر رسوا شدند.

درگذشت "شاه اسماعیل صفوی" و جلوس "شاه طهماسب" (930 ق)

شاه اسماعیل صفوی در رجب سال 930 ق هنگامی که عازم قفقاز بود بیمار شد و در نوزدهم این ماه در نزدیکی سراب جان سپرد. در آن زمان او 38 ساله بود و 24 سال از پادشاهی وی می‌گذشت. جسد اسماعیل اوّل را به اردبیل آورده و در آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی به خاک سپردند. او محبوب مردم ایران بود. شاه اسماعیل به محض آنکه بر تخت سلطنت نشست، مذهب تشیع را در کشور، کیشِ رسمی قرار داد و دولتی نیرومند به وجود آورد. پس از مرگ شاه اسماعیل، پسرش طهماسب اول که یازده سال داشت بر اریکه‌ی قدرت تکیه زد.

رحلت عالم بزرگوار آیت اللَّه "شیخ محمد خالصی زاده" فقیه عالی قدر شیعه (1383 ق)

آیت اللَّه محمد خالصی معروف به خالصی زاده در سال 1308 ق در کاظمین به دنیا آمد و پس از پایان تحصیلات به اجتهاد دست یافت. ایشان در قیام سال 1920 میلادی مردم عراق علیه استعمار انگلستان، دوشادوش پدرش به صفوف مجاهدان پیوست تا این که او را به ایران تبعید کردند. پس از درگذشت پدر، در مشهد مقدس بر کرسی تدریس نشست و همزمان بر ضد مفاسد و ستمگری‌های رژیم طاغوت، مبارزه می‌کرد. رژیم نیز ایشان را به شهرهای مختلف از جمله قزوین تبعید نمود. سرانجام به زادگاه خود بازگشت و به تدریس و تألیف پرداخت. احیاء الشریعه، مظالم انگلیس در بین النهرین و هُدی و شفا از جمله آثار اوست. آیت اللَّه خالصی‌زاده سرانجام در سال 1383 در 75 سالگی درگذشت و به دیدار معبود شتافت.

وفات فقیه جلیل "سید دلدار علی نَقَوی" عالم بزرگ هندی (1235 ق)

سید دلدار علی بن سیدمحمد معین نقوی هندی نصیرآبادی در سال 1166 ق در نصیرآباد هند به دنیا آمد. نَسَب شریفش با 22 واسطه به امام دهم، حضرت علی النقی (علیه السلام) می‌رسد. وی از علمای بزرگ هند و نخستین شخصیتی است که توانست شریعت جعفری را در کشور هندوستان استوار سازد. سید دلدار علی نقوی از شاگردان برجسته‌ی آیات عظام: سیدمهدی بحرالعلوم، بهبهانی و میرزا مهدی شهرستانی بوده و آثار گرانقدری از او بر جای مانده است. اِحیاء السُّنَّه و امانَةُ البدعَة، اساسُ الاصول و عمادُ الاسلام از جمله تالیفات این عالم ربانی به شمار می‌روند. سید دلدار ریاست مذهبی هندوستان را برعهده داشت و در تعریف و شناسایی مقامات علمی او همین بس که شیخ محمدحسن نجفی صاحب جواهر و مرجع بزرگ تقلید، او را با عناوین علامه‌ی فائق و خاتَمُ المُجتَهد می‌ستاید. این عالم بزرگوار سرانجام در 69 سالگی در لکهنو در هندوستان رحلت کرد.

مرگ "توماس لورنْسْ" جاسوس معروف انگلستان در کشورهای عربی (1935 م)

توماس ادوارد لورنس (به انگلیسی: Thomas Edward Lawrence) (۱۶ اوت ۱۸۸۸ - ۱۹ مه ۱۹۳۵) طی جنگ جهانی اول به عنوان رایزن نظامی انگلستان برای رهبران عرب حجاز کار می‌کرد. حجاز در آن زمان تحت تسلط ترک‌های عثمانی بود. ترکیه در جنگ جهانی اول متحد آلمان بود و به همین دلیل دشمن انگلستان محسوب می‌شد. در این دوران پادشاهی و امارت حجاز در دست شریف حسین بود و سرهنگ «لورنس» نماینده دولت انگلیس در دربار وی بود.

در عربستان، لورنس فرهنگ اعراب را مطالعه می‌کرد و نه تنها زبان عربی را به خوبی فرا گرفته بود، بلکه لهجه‌های قبایل مختلف را هم آموخت. او از پوشیدن لباس عربی و زندگی مثل مردان قبایل بیابانی احساس غرور می‌کرد و به همین دلیل هم لقب لورنس عربستان به او داده شد.

منبع: باشگاه خبرنگاران

انتهای پیام/ ح . ا