توبه چه کسی پذیرفته نمی شود؟

محضر مباركش عرض شد: يا رسول اللَّه چرا چنين مى‏ باشد؟
فرمودند: زيرا محبّت و وابستگى به بدعت در قلبش رسوخ كرده.

هشام بن حكم، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند:
در زمانهاى اوّل و پيش مردى بود كه دنيا را از راه حلال طلب نمود و بر آن دست نيافت سپس از طريق حرام پى‏گيرى كرد باز به آن نرسيد، شيطان نزدش آمد و به او گفت: فلانى دنيا را از راه حلال و حرام طلب كردى و به آن نرسيدى اكنون مى‏ خواهى تو را به چيزى راهنمايى كنم كه دنياى تو آباد و فراوان شود؟
آن مرد گفت: آرى.
شيطان گفت: دينى جديد اختراع كن و مردم را به آن دعوت نما.
آن مرد چنين كردو مردم دعوتش را پذيرفته و اطاعتش كردند، مدتى گذشت و دنياى آن مرد آباد و ثروت فراوان نصيبش گرديد ولى ناگهان به خود آمد و گفت:
اين دينى كه اختراع كرده و مردم را به آن دعوت كرده‏ ام توبه‏ اى برايش نمى‏ بينم مگر آنكه نزد كسانى كه منحرفشان كرده ‏ام رفته و آنان را از دينى كه به آنها دعوتشان كرده ‏ام برگردانم، لذا پيش ياران و اصحابش رفت و گفت:
آنچه شما را به آن دعوت كرده ‏ام و شما نيز آن را پذيرفتيد باطل بوده و از ساخته‏ هاى خود من است نه دين خدا.
آنها گفتند: دروغ مى‏ گويى و حق همان است و تو در دينت شك و ترديد كرده و از آن برگشته‏ اى.

وقتى آن مرد چنين ديد زنجيرى تهيه نمود و ميخى به آن نصب كرد و زنجير را به گردنش انداخته و ميخ را به زمين كوبيد و گفت: زنجير را از گردنم نمى ‏گشايم تا حق تعالى توبه مرا بپذيرد.حق تعالى به پيامبرى از پيامبران آن عصر وحى فرمود كه به فلانى بگو:سوگند به عزّت و بزرگى خود اگر آنقدر مرا بخوانى كه مفاصل استخوانهايت از هم جدا شوند جوابت را نداده مگر تمام آنان كه به دين تو از دنيا رفته‏ اند را زنده كنى و از دين باطل و اختراعى خود آنان را برگردانى.

علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى، ج‏۲، ص578و579.

منبع: افکار

انتهای پیام/ ز.ح