SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز»، ايام فاطميه فرصت مناسبي است تا با سجاياي بيكران مادر شيعه بيشتر آشنا شويم. ضمن تسليت ايام شهادت مظلومانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) توجه كاربران ارجمند را به روايتي در خصوص اولين كلام حضرت در بهشت جلب مي‌كنيم. مرحوم علامه مجلسي در جلد۵ بحارالانوار روايتي نقل مي‌كند كه مضمون آن اين است: سلمان فارسي از پيامبر اسلام صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم چنين روايت كرده است: هنگامىكه فاطمه داخل بهشت مي‌شود و آن‌چه خداوند برايش مهيا كرده مىبيند، اين آيه را تلاوت مي‌كند:
(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ الَّذِي أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا يَمَسُّنا فِي‌ها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا فِي‌ها لُغُوبٌ؛ الَّذي أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا يَمَسُّنا في‌ها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا في‌ها لُغُوبٌ) (سوره فاطر، آيه ۳۴و۳۵)
آن‌ها مىگويند: «حمد و ستايش براى خداوندى است كه اندوه را از ما برطرف ساخت؛ پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است! همان كسى كه با فضل خود ما را در اين سراى اقامت جاويدان جاى داد كه نه در آن رنجى به ما مىرسد و نه سستى و واماندگى!
نوراني شدن بهشت از نور فاطمه سلام‌الله‌علي‌ها
ابن شهرآشوب مىنويسد: در بسياري از كتاب‌ها، از جمله كشف ثعلبي و فضائل ابوالسعادات، در معناي اين آيه (مُتَّكِئينَ في‌ها عَلَى الْأَرائِكِ لا يَرَوْنَ في‌ها شَمْساً وَ لا زَمْهَريراً)؛ (انسان، آيه۱۳)
اين در حالى است كه در بهشت بر تختهاى زيبا تكيه كردهاند، نه آفتاب را در آنجا مىبينند و نه سرما را!
(ونمىبينند در بهشت نه آفتاب و نه سرمايي را.)
آوردهاند كه ابن عباس گفت: چنانكه بهشتيان در بهشت هستند، ناگاه نوري مىبينند كه باغهاي بهشت را نوراني كرد. اهل بهشت اظهار مىدارند: خدايا! تو در كتابي كه بر پيامبرت فرستادي، فرمودي: (لايرون في‌ها شمسا) (بهشتيان در بهشتخورشيدي نخواهند ديد.) ندا مىرسد: اين، نور آفتاب و ماه نيست، بلكه علي و فاطمه از چيزي تعجب كرده و خنديدند و از نور آن دو، بهشت روشن گرديد. (مناقبالابىطالب، ج۳، ص۳۲۹)
زيارت انبيا از فاطمه (سلام اللع علیها) در بهشت
آن‌گاه كه همه انبيا و اولياي خدا وارد بهشتشدند، آهنگ ديدار دختر پيامبر خدا مىكنند. رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به فاطمه فرمود: هرگاه اولياي خدا در بهشت مستقر گرديدند، از آدم گرفته تا ساير انبيا همه به ديدارت مىشتابند. - بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۲۷
منبع: حج
انتهای پیام/ ح . ا