به گزارش «شیعه نیوز»، مدیرکل سابق بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس و مسئول انجمن جانبازان شیمیایی استان مرکزی گفت: هم اینک سه هزار جانباز شیمیایی با درصدهای جانبازی مختلف در این استان زندگی می کنند که 60 تن از این افراد دارای جانبازی شیمیایی 0 درصد به بالا هستند.
علیرضا جلالی فراهانی در گفت و گو با شهدای ایران، افزود: درصد جانبازی این افراد از پنج تا 70 درصد است ولی با توجه به اینکه مواد شیمیایی بر قوای جسمانی و نیز توان افراد اثرات نامطلوب بسیاری دارد، بسیاری از جانبازان با وجود درصد جانبازی و مسمومیت 30 تا 40 درصدی خود، با درد و رنجی مشابه جانبازان 70 درصد رو به رو هستند که این وضعیت مشکلات عدیده ای را برای آنان ایجاد کرده است.
وی با بیان این موضوع که نمی شود بسیاری از مشکلات جانبازان شیمیایی را در جامعه مطرح کرد، گفت: اعضای خانواده جانبازان شیمیایی نیز با تبعات منفی ناشی از مسمومیت ایجاد شده درگیر هستند و از آن رنج می برند به گونه ای که آنان را نیز می توان جانبازان خاموش جامعه دانست.
عراق از گاز خردل خالص در جبهه ها استفاده نکرد
مدیرکل سابق بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس استان مرکزی و جانباز 70 درصد شیمیایی در ادامه با اشاره به اینکه در دوران دفاع مقدس، عراق در حملات شیمیایی خود از گاز خردل خالص استفاده نکرده است، افزود: بر اساس پژوهش های اخیر صورت گرفته از سوی کارشناسان مشخص شد ارتش عراق برای استفاده بیشتر از مواد شیمیایی که از سوی غرب در اختیار وی قرار گرفته بود با مخلوط کردن خردل با موادی چون کودهای کشاورزی، وایتکس، جوهر نمک، حشره کش، اسید و موادی مانند آن، تلاش کرده بود تا از مواد شیمیایی در اختیار خود به میزان بیشتری در جبهه ها استفاده کند.
وی ادامه داد: با مخلوط شدن این مواد، برخی راهکارهای درمانی استفاده شده برای کاهش تبعات و درمان بیماری های ناشی از خردل، بر روی بیماران پاسخ نداده و حتی استفاده از این روش ها منجر به وخامت بیشتر وضعیت جانبازان شیمیایی شده است چرا که در درمان های انجام گرفته، صرفا به موضوع رفع مشکلات ناشی از گاز خردل توجه شد و به عوارض ایجاد شده از ناخالصی ها دقت نشد
جلالی جانبازان شیمیایی را سرداران بی نشان دوران دفاع مقدس خواند و گفت: سایر جانبازان در جامعه به دلیل عیان بودن جانبازی خود، مورد حمایت بیشتری قرار می گیرند و در سازمان ها و ارگان های مختلف و در خانواده حمایت می شوند ولی، جانبازان شیمیایی به دلیل نهان بودن بیماری و جانبازیشان، صرفا با این چهره در میان مردم و در فیلم های سینمایی شناخته شده اند که در حال سرفه هستند و کپسول های اکسیژن با خود به همراه دارند در حالی که این رویه تنها بخشی از واقعیت های موجود از جانبازان است و توجهی به فعالیت های آنان در جامعه و بیرون از منزل نشده است.
هیچ مرکز تخصصی برای جانبازان شیمیایی در استان ها وجود ندارد
این پژوهشگر در ادامه با بیان اینکه درصد بالایی از جانبازان شیمیایی کشور در استان ها و مناطقی به غیر از پایتخت زندگی می کنند، از نبود مرکز تخصصی برای درمان آنان خبر داد و گفت: هیچ بیمارستان تخصصی در استان ها برای رسیدگی به وضعیت جانبازان شیمیایی وجود ندارد و تنها بیمارستان ساسان در تهران و دو مرکز دیگر در این شهر هستند که گفته می شود به جانباران شیمیایی خدمات درمانی ارایه می کند که این موضوع سبب شده است دسترسی جانبازان به خدمات درمانی مورد نیاز آنان به شدت کاهش یابد.
به گفته جلالی، شاهد این هستیم که اگر جانباز شیمیایی با 40 درصد جانبازی به خدمات درمانی و پزشکی تخصصی نیاز پیدا کند و در شهرستان ساکن باشد، هیچ بیمارستانی نمی تواند خدمات تخصصی مورد نیاز وی را ارایه کند و این فرد ناچار است برای استفاده از خدمات به بیمارستان ساسان در تهران مراجعه کند که در صورت پذیرش از این امکان بهره مند شود.
مدیرکل سابق بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس، با اشاره به اینکه در گذشته بنیاد شهید نسبت به اعزام جانبازان شیمیایی برای استفاده ازخدمات بیمارستانی تخصصی مورد نیاز این دسته از جانبازان به تهران اقدام می کرد ولی اینک، اقدامی برای اعزام افراد انجام نمی دهد، افزود: برای کاهش مشکلات جانبازان شیمیای می طلبد مسئولان بنیاد شهید نسبت به انعقاد قرارداد با پزشکان متخصص و فوق تخصص در هر استان اقدام کرده و به گونه ای عمل کنند که جانباز برای دریافت خدمت پزشکی ناچار به حضور در تهران و صرف هزینه های گزاف این انتقال نباشد و بتواند در شهر خود درمان شود.
جانبازان شیمیایی در روستاها رها شده اند
وی با تشریح روند استفاده از خدمات درمانی و دارویی مورد نیاز جانبازان شیمیایی استان مرکزی گفت: هم اینک قیمت کپسول های اکسیژن و اسپری مورد نیاز جانبازان به 152 هزار تومان رسیده است که دربنیاد شهید اعلام کرده اند هزینه های دارویی جانبازان با رقم بالاتر از 50 هزار تومان باید تایید شود که برای تایید آن، باید نسخه دارویی به مرکزی که از سوی بنیاد شهید در هر شهر اعلام شده است برده شده و تایید شود.
جلالی که خود این روند کاری را طی کرده است، افزود: پس از مراجعه به این مرکز، پزشک مربوطه که از سوی بنیاد شهید به این مسئولیت گمارده شده است به جانبازان می گوید که برای بررسی مدارک دارویی باید به بنیاد شهید برود و مدارک جانبازی شیمیایی خود را تهیه و برای تایید صحت اینکه آیا فرد جانباز است یا نه! آن را در اختیار پزشک بررسی کننده قرار دهد که این موضوع رویه ای است که همواره در بنیاد شهید به چشم می خورد.
وی تاکید کرد: در حالی که مسئولان مستمرا از اجرای دولت الکترونیک خبر می دهند، چرا مرکز تایید اسناد دارویی پزشکان یک دستگاه رایانه ندارد و چرا باید جانباز برای اثبات خود از این اداره به اداره ای دیگر مراجعه و پرونده تکمیل کند در حالی که نماینده بنیاد شهید به راحتی به مدارک جانبازان با استفاده از روش های جدید الکترونیکی دسترسی دارد و نیازی به رفت و آمد مکرر جانباز برای تهیه سند و مدرک نیست.
به گفته این جانباز شیمیایی، پس از تایید شدن مدارک، باید 45 روز انتظار کشید تا وجه پرداخت شده از سوی جانباز به حساب وی واریز شود در حالی که، برخی جانبازان در روستاها زندگی و منبع درآمد کمی دارند و به دارو احتیاج بالایی دارند و نمی توانند با این تاخیر و بروکراسی اداری و رفت و آمدهای زائد، هزینه های دارویی خود را به موقع تامین کنند که این موضوع مشکلاتی را برای آنان ایجاد کره است.
خدمات بنیاد به جانبازان شیمیایی در حال کاهش است
به گفته جلالی، به نظر می رسد خدمات ارایه شده از سوی بنیاد شهید به جانبازران شیمیایی رو به کاهش دارد چرا که در گذشته، شاهد آن بودیم گروه های پزشکی شامل چشم پزشک، متخصص پوست، متخصص ریه و کارشناسان دیگر به صورت تیمی به استان ها اعزام و به صورت تخصصی نسبت به ویزیت و بررسی وضعیت جانبازان شیمیایی بر اساس تخصص و تجربه خویش اقدام می کردند که این خدمات هم اینک سال ها است قطع و تعطیل شده است به گونه ای که می توان ادعا کرد خدمات بنیاد شهید به جانبازان شیمیایی در حال کاهش است.
وی گفت: به نظر نمی رسد دولت در حمایت از جانبازان شیمیایی حرف داشته باشد و موافق این موضوع است ولی، به دلیل واگذار شدن رسیدگی به مشکلات جانبازان شیمیایی به بنیاد شهید، این بنیاد صرفا در قالب دستورالعمل ها و چارچوب های تعریف شده خود عمل می کند که این دستورالعمل ها نمی تواند نیازهای جانبازان شیبمیایی را تامین و برآورده کند.
نامه نگاری می کنند و وعده می دهند اما از عمل خبری نیست
وی در پاسخ به این سوال که به عنوان مسئول انجمن جانبازان شیمیایی استان مرکزی برای حل مشکلات جانبازان، نامه نگاری های صورت گرفته با مسئولان جوابگو بوده است با نه، خاطرنشان کرد: برخی مدیران دلسوزند و خود در دوران دفاع مقدسی دستی بر آتش داشته اند و کمک می کنند ولی، عمدتا مسئولان شعار می دهند و می گویند چشم و وعده و وعید می دهند که مسئله طرح شده را حل کنند ولی در نهایت مشکلی برطرف نمی شود و به جای اول خود باز می گردیم.
پزشکان آلمانی مورد اعتماد جانبازان نیستند
رییس انجمن جانبازان شیمیایی استان مرکزی به حضور برخی پزشکان آلمانی به منظور ویزیت جانبازان شیمیایی اشاره کرد و گفت: این پزشکان برای درمان جانبازان شیمیایی به کشور سفر نمی کنند بلکه، آمده اند تا نتایج تولیدات خود را بر روی جانبازان کشور که قربانی شرکت های آلمانی در تولید سلاح های شیمایی بودند را مورد ارزیابی قرار دهند و نتایج این ارزیابی را در اختیار مسئولان خویش قرار دهند و از این رو، اعتمادی به این پزشکان و تیم های درمانی خارجی وارد شده به ایران برای ویزیت جانبازان شیمیایی نداریم.
جلالی تاکید کرد: در کشور هستند پزشکانی که دارای تجربه و تخصص در رسیدگی به وضعیت بیماران شیمایی شده اند و باید از این نیروها استفاده کرد چرا که هم زبان با آن ها هستیم ور این پزشکان نیز جانبازان شیمیایی را درک می کنند و دست کم اعتماد به فرزندان این کشور داریم و حاضریم خود را در اختیار آنان قرار دهیم تا روند درمانی را سپری کنیم.
انتهای پیام/ ز.ح