SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از مهر، راستي چگونه مي توان خواهران و برادران را از درگير شدن در بحث هاي آتشين درباره اين كه چه كسي بهتر است و يا سهم بيشتري دارد بر حذر داشت؟ چگونه مي توانيم بدون جانبداري، از مشاجره و نزاع فرزندان خويش جلوگيري كنيم؟
بحث و مشاجره فرزندان خانواده ابعاد خاصي دارد و ما براي كنترل مشاجراتشات با مشكلات خاصي روبرو مي شويم. وقتي بچه ها با يكديگر نزاع مي كنند، والدين بايد از تعداد موارد وموضوع هايي كه در نزاع دخيل است آگاه باشند. انگيزه هايي كه اغلب موجب مشاجره خواهرها وبرادرها مي شود به شرح زير است؛
-رقابت براي استفاده از يك موقعيت خاص. فرزندان شما ممكن است به خاطر استفاده از يك سري نوشت افزار، بازي هاي كامپيوتري و حق استفاده از يك اتاق به طور خصوصي و يا تلاش براي پيوستن به بازي يكديگر با هم جرو بحث كنند.
-تلاش براي كسب قدرت در ميان خانواده، هر يك از بچه ها مي خواهد در محيط خانواده صاحب نفوذ باشد؛ با قدرت درباره آنچه انجام مي دهد سخن بگويد؛ به اسباب و اشيايش احترام گذارند و مراقبش باشند تا آلت دست نشوند و يا دشنام و ناسزا نشنود.برادرها و خواهرها اغلب هنگام نزاع با يكديگر مي خواهند والدينشان را بيازمايند و ببينند كه آنان از كدام بچه بيشتر جانبداري مي كنند.
-عصبانيت از خواهر و يا برادر كه از يك سلسله تجربه هاي ناخوشايند ناشي شده است؛ فرزندان خانواده داراي رابطه دراز مدت هستند. به همين دليل تجربه هاي نامطلوب و گزنده شان ممكن است به تدريج بر روي هم تلنبار شده و به حد انفجار برسد. به علاوه برادري كه مي بيند خواهرش نمره هاي بهتري كسب مي كند و جوائز ارزنده تري دريافت مي دارد ممكن است در دام حسادت فرو افتد و هنگام اختلاف بر سر چيزي ديگر نظير؛ چه كسي در فلان جاي اتومبيل بنشيند و يا چه كسي اول از بازي جديد كامپيوتر استفاده كند حسادت خود را به شكل مشاجره تخليه كند.خواهري كه برادرش مدام او را از بازي هاي خويش محروم مي كند،ممكن است براي نگهداري مداد رنگي هاي جديدش در نزد خود، به شدت با برادرش بگو و مگو كند.
دخالت والدين در مشاجره فرزندانشان ممكن است به كينه و حسادت آنان دامن بزند و در چنين شرايطي بهتر است كه بچه ها را راهنمايي كنيم تا خود مسائلشان را حل كنند. با پيروي از رهنمودهاي زير مي توانيد فرزندتان را براي جلوگيري از نزاع و مشاجره ياري كنيد؛
-ريشه اصلي مشاجره را بشناسيد و نخست ياري شان كنيد تا علت نزاع را به روشني تعريف كنند.
-پيشنهادهايشان را براي حل و فصل مسايل خاص جويا شويد. به مجرد اين كه علت نزاع شناخته شد،مي توانيد پيشنهادات فرزندانتان را براي حل و فصل مساله يك به يك گوش كنيد. شايد لازم باشد كه نخست متقاعدشان كنيد كه به صلاح شان است كه از يكدنگي و چسبيدن به نقطه نظرهاي خويش دست بردارند و به مذاكره تن در دهند.براي مثال بگوييد"اگر اسباب بازي يا كامپيوتر يا ويدئو قرار است استفاده شود،تو بايد تصميم بگيري كه چه كسي نخست از آن استفاده كند."
به محض اينكه آنان درك كردند با حل مساله اوضاع بر وفق مرادشان خواهد بود، دستور العمل هايي را براي به توافق رسيدن ارائه كنيد. اين راه حل بايد منافع دو طرف را در بر داشته و در واقع يك بده بستان خانوادگي باشد. در غير اين صورت يكي از بچه ها خود را ضعيف و بچه ديگر خودش را نيرومند حس مي كند و اين نابرابري نسبي، به خصومت و كينه توزي بيشتر منجر مي شود. ممكن است بپرسيد؛ مي تواني بپذيري كه دست كم خواهرت را در حضور دوستش اذيت نكني؟در عوض وقتي تو هم تنها هستي او مزاحمت نخواهد شد. به اين ترتيب بچه اي كه قراراست از انجام كاري خودداري كند تحقير نمي شود و بر چسب مزاحم به او تعلق نمي گيرد.
والدين مي توانند به فرزندشان پيشنهاد كنند كه طي قرار دادي با يكديگر به توافق برسند و ديگر درباره آن موضوع خاص هيچ مباحثه و مشاجره اي نكنند. به اين ترتيب هر بچه در قبال حفظ صلح و آرامش مسئول شناخته مي شود.
-بچه هاي درگير در نزاع را به يك اندازه مقصر بدانيد
-تا حد ممكن تمام فرزندانتان را به يك چشم ببينيد و فراموش نكنيد كه عدل و انصاف در اين زمينه ضامن صلح و آرامش شماست.
-از طرفداري و قضاوت خودداري كنيد داوري و جانبداري شما را بي انصاف جلوه مي دهد و احساسات بچه ها را بيشتر آشفته و مشوش مي كند به طوري كه نهايتا يكي از بچه ها به ديگري خواهد گفت ببين مامان از من طرفداري كرد.
-احساسات بچه ها را هنگام نزاع بررسي كنيد.
-وقتي بچه در معرض آسيب جسماني است فورا دخالت كنيد گرچه براي احساسات بچه احترام قائليد اما ناگزير نيستيد رفتار ناهنجارش را بپذيريد. ضربه هاي مشت و لگد كه گاه بين بچه ها رد و بدل مي شود بايد متوقف گردد. پس در صورت مشاهده خشونت جسماني ازهر نوع، اصل عدم دخالت را ناديده گيريد.
-از احساسات مثبت بين فرزندانتان استفاده كنيد. وقتي بچه خواهر يا برادر مورد علاقه اش را اذيت و سرزنش مي كند و مورد حمله اش قرار مي دهد و يا هنگامي كه از سوي برادر يا خواهري كه برايش احترام و اهميت قايل است مورد بي توجهي قرار مي گيرد عزت نفسش به مخاطره مي افتد و آسيب مي بيند.
روابط و همبستگي خوب بين فرزندان خانواده تنها در پرتو ارزشمندي نفس و فقدان ترس و اضطراب در دوران كودكي و نوجواني ميسر مي شود. بچه هايي كه با روحيه يكديگر آشنايند ريتم و آهنگ اشتياق يا اضطراب يكديگر را به خوبي مي شناسند خاطراتشات را تبادل مي كنند و يكديگر را هنگام پيش رفتن در مسير پرپيچ و خم روابط متقابل خانوادگي ياري مي رسانند مي توانند فارغ از هر گونه رقابت و هم چشمي، پيوندي محكم بين يكديگر برقرار سازند.
انتهای پیام/ ز.ح