امام معصوم جانشين خود را مشخص كرده
بود
روز جمعه، هشتم ربيع الاول سال ۲۶۰ ه. ق، امام حسن عسكري (علیه السلام) پس
از اين كه نماز صبح را خواندند، بر اثر زهري كه هشت روز قبل معتمد به ايشان
خورانده بود، به شهادت رسيد. اين حادثه در شرايطي روي داد كه امام يازدهم افزون بر
اين كه مانند پدران خود زمينه را براي غيبت آماده كرده بود، شب پيش از شهادت شان،
دور از چشم مأموران خليفه، نامه‌هاي بسياري به شهرهاي شيعه نشين فرستادند. خبر
شهادت امام در سراسر شهر سامرا پيچيد و مردم به احترام او عزاداري كردند. به گفته
مورخان، در روز شهادت امام، سامرا به صحراي قيامت تبديل شده بود.
امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) بر
پيكر مطهر پدر نماز خواندند
براساس روايات و منابع تاريخي امام
عصر (علیه السلام) در زمان شهادت پدرشان ۵سال
داشتند. مسأله ى اقامه ى نماز بر پيكر مطهر
امام عسكرى (عليه السلام) توسط حضرت مهدى (عليه السلام)، سبب روشنگرى مردم شد و از
انحراف هاى بعدى در مسأله ى امامت جلوگيرى كرد. اين كار بر همه ى شيعيان آشكار ساخت
كه پس از امام عسكرى (علیه السلام)، فرزند ايشان عهده دار منصب امامت هستند. بدين
ترتيب توطئه ى خطرناكى كه خلفاى عباسى، براى نابودى اساس مكتب تشيع طرح ريزى كرده
بودند، خنثى شد. بنابراين عثمان بن سعيد عمري، به نمايندگي از حضرت حجت بن‌الحسن عليه‌السلام
متصدي غسل و كفن و دفن حضرت شد و بر اساس گفته شيخ صدوق، خود امام زمان عليه‌السلام
با كنار زدن عمويش جعفر كه قصد نمازگزاردن داشت، بر بدن پدر بزرگوارش نماز خواند.
امامت حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه
پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله
وسلم) و ائمه ى اطهار (عليهم السلام)، با تعابير گوناگون به مسأله ى امامت حضرت
مهدى (عجل الله تعالی فرجه) اشاره كرده و تقريباً اطلاعات لازم را در باره ى
چگونگى تولد، وقايع زندگى و ويژگى هاى حكومت آن حضرت در اختيار مردم قرار داده
بودند. براى مثال، در يك مورد، پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) خطاب به
امام على (عليه السلام) فرمودند: «امامان پس از من دوازده نفرند كه اولى آنها تو
هستى و آخر آنها قائمى است كه خداوند به دست او، شرق و غرب عالم را خواهد گشود».
يا در جاى ديگر مى فرمايند:
«… نهمين نفر از امامان، قائم اهل بيت من
و مهدى اين امت است كه در رفتار و گفتار و كردار، شبيه‌ترين مردم به من است. او پس
از يك غيبت طولانى و حيرت و سرگردانى ظهور خواهد كرد و دين خدا را در سرتاسر عالم،
حاكميت خواهد بخشيد. او با نصرت و تأييدهاى پى در پى خداوند متعال، زمين را پر از
عدل و داد خواهد ساخت همان گونه كه پيش از آن، از ظلم و ستم پر شده است».
تلاش حكومت طاغوت عباسي براي از بين
بردن امام عصر (عجل الله تعالی فرجه)
حكومت عباسي از مدت‌ها پيش بر اساس
سخن رسول‌الله صلي‌الله عليه و آله و امامان معصوم عليهم السلام مبني بر اين كه
مهدي فرزند امام حسن عسكري عليه السلام است، امام يازدهم را زير نظر داشت و مراقب
بود تا فرزندي از ايشان نماند، ولي امام يازدهم با پنهان نگه داشتن خبر ولادت
فرزندش اين نقشه را باطل كرده بود. پس از شهادت امام كم كم خبر فرزندي به نام مهدي
عليه‌السلام پخش شد و تلاش چند باره خليفه عباسي براي يافتن امام مهدي عليه‌السلام
به نتيجه نرسيد.
غيبت صغري مصادف با آغاز امامت امام
مهدي (عجل الله تعالی فرجه)
عثمان بن سعيد، نائب اول امام بود و
با آغاز غيبت ولي عصر عليه السلام توقيعات حضرت را به شيعيان مي‌رساند. از همين
زمان بود كه شيعيان براي نخستين بار طعم غيبت را چشيدند. آغاز غيبت صغرا مصادف با
آغاز امامت حضرت مهدي (عجل الله تعالی فرجه) بود
تا مردم آرام آرام با مفهوم تلخ و دردناك غيبت آشنا شده، بتوانند تا آن زمان كه به
اشتباه خود پي مي‌برند و به وظايف خود در برابر امامان آگاه مي‌شوند، همچنان
ديندار بمانند. در دوران غيبت صغرا چهار نايب خاص، امر وساطت ميان امام عليه
السلام و شيعيان را به عهده داشته و چنان‌كه خواهيم ديد، همه آنها معروف و سرشناس
بوده‌اند. آنان احكام دين را از وجود اقدس امام زمان عليه السلام گرفته و در
اختيار شيعيان مي‌گذاشتند. سؤالات [كتبي و شفاهي] ايشان را به حضور امام زمان عليه
السلام برده و سپس پاسخ را به شيعيان مي‌رسانيدند و همچنين، وجوه شرعي شيعيان را
با وكالتي، كه از امام داشتند، مي‌گرفتند [و به حضرت تحويل مي‌دادند يا با اجازة
ايشان مصرف مي‌كردند] آنان جمعي بودند كه امام حسن عسكري عليه السلام در زمان حيات
خود عدالتشان را تأييد فرمود و همه را به عنوان امين امام زمان عليه السلام معرفي
كرد و بعد از خود، ناظر املاك و متصدي كارهاي خويش گردانيد، و آنها را با نام و
نسب به مردم معرفي نمود.
وظايف خود در دوران غيبت را بشناسيم
رهنمودهاى بسيار مهمى از سوى پيامبر
اكرم (صلی الله علیه واله) وائمه ى اطهار (علیهم السلام) تحت عنوان «وظايف دوران
غيبت»، ارايه شده است كه رعايت اين موارد، سبب در امان ماندن از خطر انواع گمراهي
و انحراف در زمان غيبت است زيرا پاى بند نبودن به احكام الهى و از دست دادن ثبات
فكرى و اعتقادى صحيح، سبب آلودگى به فتنه هاى آخر الزمان خواهد شد.
انتهای پیام/ ز.ح.