SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به
گزارش «شیعه نیوز» به نقل از مشرق، امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام در
خطبه‌ای که پس از حادثه جنگ نهروان ایراد کردند می‌فرمایند: امّا بعد، اي
مردم، من چشم فتنه را در آوردم و آن را ريشه كن كردم، و جز من هيچ كس جرأت
چنين كاري را نداشت، در آن روزگار كه تاريكي و موج فتنه همه گير شده و
بيماري واگير آن به اوج رسيده بود.اينك پيش از آنكه مرا از دست دهيد، از
علوم و اطّلاعاتم بهره بريد و پرسش كنيد.
سوگند به آن كه جانم در
قبضه قدرت اوست، از هر رخدادي تا روز رستاخيز با خبرم و از هر گروهي كه دست
كم يك صد نفر را رهبري كند و يا صد نفر را به گمراهي كشانَد، مطّلعم و شما
را خبر دهم، و از سخنگو و پيشوا و پيشگامش با خبرم، و نيز ميدانم كه در
كجا فرود آيند و بار گشايند و كدام يك از آنان كشته شوند و كدامين
بميرند...
....
آري، آنگاه كه فتنهها روي آورند، حقّ و باطل درهم
آميزند و شبهه و سردرگمي ايجاد كنند، و هنگامي كه پشت كردند، شناخته شوند.
فتنهها چون بادها در گردشند، گاهي به شهري رسند و آنجا را مورد تاخت و
تاز قرار دهند و زماني به شهر ديگر هجوم آورند.
بهوش باشيد كه
خطرناک ترينِ فتنهها از نظر من فتنه بني اميّه است كه فتنهاي كور و
تاريك، و بلاي آن همهگير است. ولي گروهي خاص قربانيان آن خواهند شد.
آري،
آن كه نيك بنگرد و حقيقت را دريابد، بپا خيزد و به رنج و بلا افتد، و آن
كه چشم و گوش بسته بماند و تسليم امواج باطل گردد، سر در آخور كند و زنده
بماند.....
متن حدیث:
أَمَّا بَعْدَ أَيُّهَا النَّاسُ
فَأَنَاَ فَقَأْتُ عَيْنَ الْفِتْنَةِ وَ لَمْ يَكُنْ لِيَجْتَرِئَ
عَلَيْهَا أَحَدٌ غَيْرِي بَعْدَ أَنْ مَاجَ غَيْهَبُهَا وَ اشْتَدَّ
كَلَبُهَا فَاسْأَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي فَوَ الَّذِي نَفْسِي
بِيَدِهِ لَا تَسْأَلُونِي عَنْ شَيْءٍ فِيمَا بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ
السَّاعَةِ وَ لَا عَنْ فِئَةٍ تَهْدِي مِائَةً وَ تُضِلُّ مِائَةً إِلَّا
أَنْبَأْتُكُمْ بِنَاعِقِهَا وَ قَائِدِهَا وَ سَائِقِهَا وَ مُنَاخِ
رِكَابِهَا وَ مَحَطِّ رِحَالِهَا وَ مَنْ يُقْتَلُ مِنْ أَهْلِهَا قَتْلًا
وَ مَنْ يَمُوتُ مِنْهُمْ مَوْتاً وَ لَوْ قَدْ فَقَدْتُمُونِي وَ
نَزَلَتْ بِكُمْ كَرَائِهُ الْأُمُورِ وَ حَوَازِبُ الْخُطُوبِ لَأَطْرَقَ
كَثِيرٌ مِنَ السَّائِلِينَ وَ فَشِلَ كَثِيرٌ مِنَ الْمَسْئُولِينَ وَ
ذَلِكَ إِذَا قَلَّصَتْ حَرْبُكُمْ وَ شَمَّرَتْ عَنْ سَاقٍ وَ ضَاقَتِ
الدُّنْيَا عَلَيْكُمْ ضِيقاً تَسْتَطِيلُونَ أَيَّامَ الْبَلَاءِ
عَلَيْكُمْ حَتَّى يَفْتَحَ اللَّهُ لِبَقِيَّةِ الْأَبْرَارِ مِنْكُمْ
إِنَّ الْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ
يُنْكَرْنَ مُقْبِلَاتٍ وَ يُعْرَفْنَ مُدْبِرَاتٍ يَحُمْنَ حَوْمَ
الرِّيَاحِ يُصِبْنَ بَلَداً وَ يُخْطِئْنَ بَلَداً أَلَا إِنَّ أَخْوَفَ
الْفِتَنِ عِنْدِي عَلَيْكُمْ فِتْنَةُ بَنِي أُمَيَّةَ فَإِنَّهَا
فِتْنَةٌ عَمْيَاءُ مُظْلِمَةٌ عَمَّتْ خُطَّتُهَا وَ خُصَّتْ بَلِيَّتُهَا
وَ أَصَابَ الْبَلَاءُ مَنْ أَبْصَرَ فِيهَا وَ أَخْطَأَ الْبَلَاءُ مَنْ
عَمِيَ عَنْهَا وَ ايْمُ اللَّهِ لَتَجِدُنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَكُمْ
أَرْبَابَ سَوْءٍ بَعْدِي....
«نهج‌البلاغه، خطبه 92»
انتهای پیام/ ز.ح