SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز»، پایگاه خبری العهد در مقاله ای به قلم عبدالحسین شبیب نوشت:
به نظر می‌رسد عربستان طرفی است که بیشترین ضرر را از پیشنهاد سوریه مبنی بر مهار اقدام احتمالی آمریکا در حمله به سوریه متحمل شد. عربستان به سختی -هر چند بطور موقت– می‌تواند این شکست که در پی عقب‌نشینی آمریکا به وجود آمد را جبران نماید. گفته می‌شود عربستان و رژیم صهیونیستی بیش از همه واشنگتن را برای حمله به سوریه تحریک کردند. عربستان و رژیم صهیونیستی به ترتیب با اتخاذ سیاست چماق و هویج بسیار سعی کردند در اینباره به آمریکا فشار وارد کنند. در این راستا رژیم صهیونیستی (با سیاست نرم) رهبران آمریکا را اغوا کرد تا هزینه نبرد را بپردازند و پاداش آن را متقبل شد.
بسیاری از رسانه‌ها در اینباره سخن گفته و از تلاش‌های پنهانی باراک اوباما برای اقناع اعضای کنگره در خصوص حمایت از حمله به سوریه و اینکه این اقدام هیچ بار مالی برای کنگره نخواهد داشت، پرده برداشتند. دلیل اوباما این بود که برخی از کشورهای حوزه خلیج فارس و در رأس آنها عربستان و قطر پرداخت هزینه این حمله را متقبل خواهند شد.
ابتکار مسکو از سوی ایران تهیه شد
اوباما بارها به اطرافیان خود گفت که دو سال و اندی است که آتش جنگ در سوریه شعله‌ور شده و کشورهای حوزه خلیج فارس، تأمین نیرو، ایجاد اردوگاه، اتاق‌های عملیات و نیز مسلح کردن شورشیان را متقبل شده‌اند. وی همچنین گفت کشورهای مذکور برای تشکیل ائتلاف ضد سوری، شبکه‌های امنیت اقتصادی را برای اعضای این ائتلاف ایجاد کرده‌اند.
بدین ترتیب می‌توان گفت ریاض در چهار موضع متحمل خسارت‌هایی هنگفت شد:
نخست چگونگی تعامل حرفه‌ای آمریکا با همپیمانان خود در منطقه از جمله ریاض. عربستان، آخرین کشوری بود که از فرایند پیشنهادها و شور و مشورت‌ها که وقت زیادی را به خود اختصاص داد، با خبر شد. ایالات متحده همزمان با تشویق هم‌پیمانانش برای اتخاذ مواضع سرسختانه، بر سر میز گفتگو با افرادی که اطلاعی از مجریات امور نداشتند، به گفتگو می‌نشست.
این در حالی بود که از اعلام آمادگی عربستان به عنوان یکی از طرف‌های منطقه‌ای هم پیمان خود برای تأمین بار مالی حمله به سوریه خبر داشت. با این حال عربستان کاملا خارج از صحنه مذاکرات قرار گرفت. شاهد این امر، سکوت این کشور در قبال پیشنهاد مسکو و عدم اعلام نظر خود در این باره است. آنچه بسیار ریاض را نگران می‌سازد این است که طرف دیگر و بخصوص دشمن سرسخت آن یعنی ایران کاملاً از آنچه در جریان است، خبر دارد. گفته می‌شود پیشنهاد مذکور توسط ایران مطرح و در اختیار روس‌ها گذاشته شده تا آن را بر روی میز مذاکرات بگذارند.
همزمانی دیدار ولید معلم وزیر امورخارجه سوریه و حسین امیر عبداللهیان معاون وزیر خارجه ایران از مسکو و دیدارهای این دو با مقامات روس در اثنای طرح از پیشنهاد، بر این موضوع صحه می‌گذارد. این موضوع تقویت اعتماد بین محورهای مقاومت را در پی داشت اما در مقابل باعث تضعیف اعتماد همپیمانان آمریکا شد.
وحشت عربستان از توافق ایران و آمریکا
شکست دوم عربستان، افزایش نگرانی این کشور از احتمال سازش آمریکا و ایران در آینده است. این نگرانی همیشه در اذهان سعودی‌ها در شرایطی که اوضاع بحرانی می‌شود، وجود دارد. در این راستا بعد از سفر سلطان قابوس پادشاه عمان به تهران و ایجاد کانالی غیر مستقیم برای گفتگوهای ایران و آمریکا، نگرانی سعودی‌ها بیشتر شد. واقعیت آن است که ایالات متحده سعی دارد با گشودن این کانال، الگوی نوینی را در فرایند مذاکرات دو طرف ایجاد کند.
صرفنظر از ایجاد کانال عُمان، جفری فلتمن معاون سیاسی دبیرکل سازمان ملل در سفر اخیر خود به تهران پیشنهادهای آمریکا را به ایران انتقال داد. این امر پشت سعودی‌ها را به لرزه انداخت. بنا به گفته منابع آگاه، جفری فلتمن سفیر پیشین آمریکا به ایرانی‌ها پیشنهاد داد در صورتیکه این کشور موضع خود در قبال سوریه را تغییر دهد، ایالات متحده تحریم‌ها را برخواهد داشت و تلاش خواهد کرد بحران بحرین حل شود. در مقابل ایران به شدت با درخواست آمریکا مخالفت کرد، چرا که این درخواست نشان می‌داد که آمریکا همیشه منافع خود را بر منافع هم‌پیمانانش ترجیح می‌دهد. گفته می شود عربستان نیروهای خود را به بحرین اعزام کرد تا در صورت سازش احتمالی، شرایط خود را تحمیل کند. این در حالی است که خود می‌داند آغاز و انتهای بحران مقامات بحرین به دست آمریکائیهاست. چرا که این جزیره کوچک محل استقرار ناوگان پنجم دریایی آنهاست. ایالات متحده به جای آنکه در این شرایط سخت، پیام اطمینان برای ریاض ارسال کند، به آن هشدار داد.
شکست بندر بن سلطان در مدیریت بحران سوریه
شکست سوم، ناکامی سعودی‌ها در خاتمه دادن به پرونده سوریه است. بندر بن سلطان رئیس سازمان جاسوسی عربستان از زمانی که شخصاً مسئولیت این پرونده را برعهده گرفت، متحمل شکست شد. وی با هدف حمایت از تروریستها به پایتخت‌های کشورهای غربی سفر کرد و در مسکو سعی کرد با ترتیب معاملات اغواگرانه تسلیحاتی، گاز و… موضع روس‌ها را تغیر دهد، ولی موفق نشد. وی همچنین تلاش نمود در عرصه میدانی، تروریستها را بر برخی از روستاهای لاذقیه مسلط گرداند، اما به سرعت شکست خورد چرا که ارتش خسارت‌های سنگینی را بر پیکره شورشیان مسلح وارد کرد.
از همین رو بندر بن سلطان به آمریکائیها پناه برد و از آنها خواست با حمله به سوریه، زمینه را برای پیشروی شورشیان فراهم کند. وی در صورت موفقیت می‌توانست ادعا کند که موازنه قدرت را به نفع نیروهای مسلح خود در سوریه تغییر داده است. از همین رو بعد از آنکه ریاض با به حاشیه راندن قطر و عربستان، این پرونده را به دست گرفت، به شدت نیازمند این موضوع (حمله آمریکا) بود.
بندر بن سلطان که اولین کسی بود که جورج بوش وی را از طرح حمله به عراق باخبر ساخت، این بار آخرین کسی بود که ایالات متحده او را از موافقت با طرح سوریه مطلع می‌کرد. از این گذشته، باراک اوباما تمام تلاش‌های دیگر وی را به باد فنا داد. وی امید داشت در زمان رسیدگی به پرونده سوریه، نشست سیاسی ژنو ۲، دستاوردهایی میدانی برایش رقم بزند و در نبرد با ملک عبدالله که چند مدتی در خفا صحنه را دنبال می‌کرد، به دستاورهایی دست یابد. بدین ترتیب این مقوله که بندر بن سلطان بعد از به دست گرفتن پرونده سوریه زمینه شکست سیاسی خود را فراهم خواهد کرد، علنی شد و تجربه دو امیر قطر تکرار شد.
این موضوع با گفته اخیر روزنامه الاخبار لبنان متفاوت است. این روزنامه اعلام کرد که علی عواض العسیری سفیر عربستان در لبنان به وائل ابو فاعور وزیر امور اجتماعی لبنان در دیدار اخیرش به عربستان به نمایندگی از ولید جنبلاط برای دیدار با عبدالعزیز بن عبدالله معاون وزیر خارجه گوشزد نمود که رویکرد مقامات عربستان بر خلاف آن چیزی است که بندر انجام می‌دهد.
هزینه ۸ میلیارد دلاری عربستان در مصر بر باد رفت
چهارمین شکست عربستان، موضع مصر در خصوص حمله به سوریه است. چرا که ارتش، وزارت امور خارجه و نیروهای مردمی( پایگاه مردمی ارتش) که جنبش ۳۰ ژوئن را بوجود آوردند، مخالف حمله نظامی به سوریه هستند و آن را محکوم کردند. بنا به گفته روزنامه النهار، ارتش موضعی فراتر از این را اتخاذ کرد و عبدالفتاح السیسی فرمانده کل ارتش اعلام کرد که مخالف عبور ناوهای آمریکایی از کانال سوئز برای حمله به سوریه است. وی با بیان اینکه قاهره به پیمان نامه دفاع مشترک خود با سوریه متعهد است، تأکید نمود که مصر اشتباه حمله به عراق را تکرار نمی‌کند و گذرگاه حمله به هیچ یک از کشورهای عربی نخواهد بود.
صرف نظر از این امر، اعلان رسمی مخالفت مصری‌ها با حمله نظامی به سوریه، به مثابه ضربه‌ای سهمگین بر مقامات سعودی بود که پیشگام براندازی حکومت اخوان‌المسلمین شدند و هشت میلیارد دلار برای شکل‌گیری دولت جدید اختصاص دادند. تمامی این تلاش‌های عربستان در اولین موضع مصر در قبال سوریه به باد فنا رفت. سعودی‌ها فکر می کردند، مصر موضعی هماهنگ با آنها اتخاذ می‌کند و آنها می‌توانند در سوریه به اهداف خود دست یابند.
بدین شکل در پی عقب‌نشینی آمریکائیها و یا تصمیم آنها مبنی بر به تأخیر انداختن حمله، عربستان بیشترین ضرر را متحمل شد و بدون آنکه به هدفی دست یابد، چهره‌اش تخریب و مدیریت پرونده مهمی همچون سوریه را از دست داد. از این مهمتر، معلوم شد که این کشور در دیدگاه واشنگتن تنها جیب پر پولی است که فقط در زمان پیدایش جنگ کاریرد دارد و منافع آن هیچ اهمیتی برای واشنگتن ندارد.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/ ز.ح