SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز» به از مهر، موضوع ميزان اعمال در قيامت از جمله مطالبي است كه احتمالات زيادي درآن رفته و به طور كامل حقيقت آن مشخص نشده است. از تصور ميزان هم مطلب واحدي استفاده نمي شود. ممكن است گفته شود همان طور كه در دنيا ميزان و سنجش ها مختلف است گاهي سنجش به وسيله ترازو تحقق مي يابد، و گاه به وسيله متر و گاهي به سبب ميزان الحراره و چيز ديگر، و زماني سنجش معنوي است، چنانكه از حضرت علي(علیه السلام) روايت شده كه به فرزند خود امام مجتبي(علیه السلام) فرمود: فرزندم! نفس خود را ميان خود و ديگران ميزان قرار ده، پس آنچه را كه براي نفس خودت دوست داري براي غير خودت دوست بدار.
محاسبه بدون ميزان معنا ندارد، زيرا هدف از محاسبه مجازات و پاداش است و مجازات و پاداش هم بايد بر اساس الگو و معياري صورت گيرد كه با موضوع پاداش يعني كمالات انساني،سنخيت داشته باشد. براي روشن شدن اين مطلب مثالي مي زنيم؛ ما مي خواهيم يك مقدار برنجي را بين چند نفر تقسيم كنيم افراد مورد تقسيم از لحاظ قابليت و استحقاق با هم برابر نيستند. به فرض مثال، بالاترين سقف قابليت دريافت يك كيلو برنج باشد. در اينجا اساس تقسيم را بر ميزان يك كيلوگرم قرار مي دهيم و هر كس به اندازه قابليتش از يگ گرم تا هزار گرم يك كيلوگرم برنج دريافت مي كند. كساني كه برنج دريافت مي كنند، حتما بايد همان قابليتي كه در نفر اول يعني يك كيلوگرمي وجود دارد داشته باشد، حال يك گرم و يا ... بنابراين ملاك تقسيم وزنه يك كيلويي و ترازويي است كه با برنج و وزنه يك كيلويي سنخيت دارد. اين اندازه استاندارد را "ميزان" مي گوييم. همان طور كه ملاحظه مي كنيم اين ميزان با چيزي كه مورد سنجش قرار مي گيرد سنخيت دارد. و هدف از وضع موازين، چيزي جز دادن حق به حق دار نيست،منتها بايد قبلا اندازه حق مشخص شده باشد.
اعمال و كردار انسان چون اختياري بوده و منشا آثار خوب و بد مي شود، پاداش و مكافاتي را مي طلبد. اين اعمال و رفتار انساني براي اندازه گيري و در نهايت دريافت پاداش و مجازات، ميزان و وسيله سنجش مي خواهد، منتها چون اين رفتار و كردار از سنخ مادي نيستند لذا ابزار ووسائل اندازه گيري اش نيز مادي نخواهند بود. فرض كنيم ما مي خواهيم مقدار محبت خودمان را نسبت به شخص خاصی اندازه گيري كنيم و بر اساس اين اندازه گيري پاداشي داده شود. با چه وسيله اي اين محبت را بسنجيم. اينجاست كه ميزان را بايد از نوع خود موزون جستجو كنيم. در اندازه گيري محبت خود انسان ملاك قرار مي گيرد فردي كه از همه افراد به شخص مورد نظر نزديكتر و به او علاقه مندتر است ميزان قرار مي گيردو مقدار محبت ديگران با او سنجيده مي شود.
تمام اعمال ما در قيامت بر اساس اعمال رسول خدا(صلی الله علیه واله) و اميرالمومنين(علیه السلام) و ائمه معصومين(علیه السلام) اندازه گيري مي شود. نماز ما را با نماز اميرالمومنين مي سنجند، به هر اندازه اي كه در وجود ما از نماز امیرالمومنین (علیه السلام) وجود داشت، به همان اندازه به خدا نزديكتر بوده ومشمول رحمت و انعام او قرار مي گيريم و همين طور ساير اعمال. پس بنابراين، اعمال ما ميزان و وسيله سنجش دارد و در حق كسي ظلم نمي شود.
اكنون با چند آيه درباره ميزان آشنا مي شويم. آيات مباركه 8 و 9 سوره اعراف مي فرمايد: ميزان و وسيله سنجش در اين روز قيامت حق است پس كساني كه كفه ترازوي اعمال خوبشان سبك شد پس آنها كساني هستند كه بر خود زيان وارد كردند بر اساس ظلمي كه به آيات ما مرتكب شدند.همچنین درآيات 6 تا 11 سوره القارعه مي فرمايد: اما كسي كه كفه ترازوي عملش "عمل خوبش" سنگين ترآمد پس او در يك زندگي رضايت مندانه خواهد زيست و اما كسي كه كفه ترازوي عملش سبك آمد پس جايگاهش هاويه خواهد بود و تو چه مي داني كه هاويه چيست؟ آتشي است سوزان و داغ.
آيات فوق مبين اين مطلب هستند كه اعمال انسان بعد وجودي داشته و سبك و سنگين مي شوند، سبك است يعني نورانيت ندارد و از كمال و آثار وجودي خالي است، سنگين است يعني نوراني است و منشا آثاري لذت بخش از نوع خودش.این روايت ماهيت ميزان را بيان مي دارد. رسول خدا(صلی الله علیه واله)فرمود: محبت به من و محبت به اهل بيت من آن سنگ ترازو و وزنه اي است كه كفه اعمال حسنه را مي چرباند و در روايت ديگر حسن خلق نيز يكي از وزنه هاست.
انتهای پیام/ ز.ح