سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

هدایت را از خود شروع کنیم

انسان هدایت یافته بعد از چنین هدایتی که از سرِ معرفت نفس و خودشناسی باشد دیگر در برابر گمراهیِ گمراهان مصون خواهد شد.
کد خبر: ۵۶۵۸۸
۱۵:۵۵ - ۱۴ خرداد ۱۳۹۲
SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از افکارنیوز، «ای انسان، چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته است؟ همان خدایی که تو را آفرید و سامان داد و منظم کرد و به هر صورتی که خواست تو را ترکیب کرد.»

نکته تفسیری: در این آیات شریفه، خداوند ابتدا انسان را به سبب غرور و کفرانش توبیخ کرده و سپس او را در برابر خداوند قرار داده که هم ربّ اوست و هم به او کریم و بزرگوار است: با ربوبیتش، پیوسته انسان را در تحت حمایت خود قرار می دهد و امور مادی و معنوی او را عهده دار است و با کرم و بزرگواری اش بی آنکه پاداشی بخواهد و عوضی طلب کند او را بر سر خوان نعمتهای ظاهری و باطنی و معنوی و مادی خویش نشانده است؛ و انسان در برابر این سوال و توبیخ هیچ جوابی ندارد. اگر بخواهد بگوید: پروردگارا، کرمت مرا مغرور کرد؛ از او پذیرفته نیست، زیرا قبلا خداوند فرموده: «لَئِن شَکَرتُم لَاَزیدَنَّکُم وَ لَئِن کَفَرتُم اِنَّ عَذابی لَشَدیدٌ.»

علاوه بر این اگر گفتن این جمله که «کَرَم تو مرا مغرور کرد.»۳ عذاب را از او برگرداند، باید در مورد همه کفار و معاندان هم مؤثر باشد که قطعا چنین نیست.

انسان دروازه معنویت خویش
انسان همیشه برای خود دروازه ورود معنویت و کمال بوده؛ یعنی از طریق خودش می تواند عالم معنویت و عرصه کمال خویش را کشف کند و به آن دست یابد.

«سَنُریهِم ایاتِنا فِی الافاقی وَ فی اَنفُسِهِم حَتّی یَتَبَیَّنَ لَهُم اَنَّهُ الحَقُّ؛ به زودی نشانه های خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آنها نشان می دهیم تا برای آنان آشکار شود که او حق است.»

یعنی اگر اسنان دائما به خود و در خود بیندیشد آشکاری حقانیت حق در وجود او مستمر و دایمی خواهد بود. این حدیث علوی و نبوی معروف است که «من عرف نفسه فقد عرف ربّه؛ کسی که خود را بشناسد پروردگار خود را شناخته است.»

و از اینها صریح تر و گویا تر این آیه کریمه است:
«یا ایها الذین امنوا علیکم انفسکم لا یضرکم من ضل اذا اهتدیتم الی الله مرجعکم جمیعا فینبئکم بما کنتم تعملون؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، مراقب خود باشید. اگر شما هدایت یافته اید، گمراهی کسانی که گمراه شده اند به شما زیانی نمی رساند. بازگشت همه شما به سوی خداست؛ و شما را از آنچه عمل می کردید آگاه می سازد.»

آری، راه هدایت پرداختن به خویشتن و خودگرایی و درون نگری و خودکاوی است. در این صورت، انسان هدایت یافته بعد از چنین هدایتی که از سرِ معرفت نفس و خودشناسی باشد دیگر در برابر گمراهیِ گمراهان مصون خواهد شد.

انتهای پیام/ ز.ح
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: