SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
شیعه نیوز: انسان برای دستیابی به اهداف مادی و معنوی خود به اسباب و وسایلی نیازدارد. در تقسیم بندی این ابزارها می توان آنها را به دو گونه ایجابی و ثبوتی یا سلبی و عدمی تقسیم کرد. بدیهی است در بیشتر اوقات برای نیل به مقصود، انجام برخی از کارها ضروری است. برای مثال، انسان گرسنهای که میخواهد خود را سیر کند، باید مقدمات غذا خوردن را مهیا کند و یا شخص ناآگاهی که میخواهد آگاه شود، باید مقدمات آن را فراهم آورد، اما به ندرت اتفاق میافتد که ما انسانها برای رسیدن به هدفی، خود را مجبور به «ترک» فعلی نماییم.
به عبارت دیگر، اسباب سلبی و شرایط عدمی در مقایسه با امور ایجابی و ثبوتی، در نزد ما از اهمیت کمتری برای رسیدن به هدف برخوردارند. مثلاً برای دستیابی به کمالات معنوی، بیشتر به واجبات و مستحبات مبادرت میکنیم تا ترک مکروهات و محرمات.
دربین ادیان و مذاهب و گرایشهای مختلفی هم که در دنیا وجود دارد نحلههایی که اهداف غیرمادی ارایه میدهند و برنامههایی را برای رسیدن به کمالات معنوی پیشنهاد میکنند معمولاً همین گونهاند. مثلاً برخی از بوداییها عنوان عارف یا صوفی را بر خود اطلاق میکنند، برای رسیدن به کمالات معنوی، ریاضتهای سختی را متحمل میشوند.
برای دستیابی به اهداف، فقط انجام دادن برخی از کارها کافی نیست بلکه پرهیز و خودداری از بعضی کارها مانند خوردن بعضی غذاها لازم است، شیوهای که بیشتر اطبای قدیمی روی آن تأکید میورزیدند. و در برخی از موارد نیز لازم است که داروهای خاصی مصرف شود. در امور معنوی هم این مطلب صدق میکند. مثلاً در همین جامعه اسلامی افراد متدین بیشتر به اسباب ایجابی، مانند خواندن چندین رکعت نماز در روز، ختم قرآن، دعاهای گوناگون و .... توجه میکنند و از برنامههای سلبی برای رسیدن به اهداف معنوی غافلاند.
اگر انسان روز و شب هم عبادت کند، اما در کنارش مرتکب معصیت شود، مثل این میماند که داخل کیف سوراخی پول بریزد. یعنی زحمت میکشد و پول به دست میآورد، اما هنگامی که به آنها نیاز دارد متوجه میشود که پولی داخل کیف نیست. لذا هم باید کارهایی که در شرع به عنوان واجب تعیین شده، انجام داد و هم باید کارهای حرام را ترک کرد. البته کسانی که همتشان بلند است و میخواهند به مقامات عالیتری برسند، نباید به این حد واجب و حرام اکتفا کنند در کنار واجبات باید مستحبات را انجام دهند و در کنار ترک حرام از مکروهات هم اجتناب ورزند.
انسان اگر میخواهد به کمالات معنوی و مقامات عالی برسد، باید با خواهشهای نفسانی خود مبارزه کند؛ یعنی به دنبال هوسها و تمایلات حیوانی و شیطانی نرود. البته افراط در این زمینه درست نیست چون برخی نیز تصور میکنند راه رسیدن به خدا، فقط مخالفت با نفس است، یعنی به عوامل ایجابی خیلی توجه نمیکنند و همواره به این فکر هستند که ببینند دلشان چه چیزی میخواهد تا آن را سرکوب نمایند و تمام توجهشان به این است که با خودشان بجنگند. البته این حالت در کل صحیح است، اما باید توجه داشت که همه اینها در حد اعتدال خوب است. انسان نباید با فشار زیاد بر نفس و ریاضت شدید، موجبات بیماری جسمی و ناراحتیهای عصبی و روانی خود را فراهم آورد و در نتیجه از تکالیف واجب خود نیز باز بماند.
منبع: مهر
انتهای خبر/ ز.ح