سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

دیده بان شیعیان

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

بازخوانی حدیثی گهربار از امیر المومنین علی(علیه السلام)

نعمت‏های بهشت چنان است که هیچ گاه بهشتیان تغییر و تبدیل آن را خواستار نباشند. یعنی این تفاوت میان نعمت‎های آخرت و این دنیا هست که در این دنیا انسان طالب تحول و تغییر است، اما در آخرت طالب تغییر و تحول و نوشدن و عوض شدن نیست.
کد خبر: ۵۱۷۸۹
۱۴:۰۷ - ۱۹ بهمن ۱۳۹۱
SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

شیعه نیوز: انسان حالتی دارد که از یکنواختی ملول می‎شود، طالب تجدد و تنوع است. تجدد و نوخواهی، احتیاجی است در وجود بشر، اما اینکه رمز این کار چیست، چرا بشر در کمال اشتیاق چیزی را طلب می‎کند و همین که به او رسید از شدت و هیجانش کاسته می‎شود، کم کم به سردی و خستگی و احیاناً به تنفر و انزجار منتهی می‏شود.بعضی گمان می‎کنند که این خصیصه، ذاتی بشر است، بشر همیشه مشتاق و آرزومند چیزهایی است که ندارد، داشتن، مدفن عشق و علاقه و خواستن است. اما بعضی دیگر نظر دقیقتری دارند می‎گویند اگر واقعاً چیزی مطلوب غریزی و ذاتی بشر باشد، ممکن نیست که وصال او را سرد و افسرده کند.

در نهاد و غریزه بشر معشوق و محبوبی کاملتر و عالیتر است؛ محبوبی که کمال لایتناهی است. به دنبال هر محبوبی که می‏رود در حقیقت، نشانی از محبوب اصلی و واقعی خود در او می‎بیند و به گمان محبوب اصلی به سراغ او می‎رود، اما پس از وصال چون خاصیت آن محبوب اصلی را در او نمی‎بیند و احساس می‎کند که این موجود قادر نیست خلأ وجودی او را پر کند، به سراغ محبوبی دیگر می‎رود و همین طور...مگر آنکه روزی به محبوب اصلی و حقیقی خود نائل گردد، آن وقت کمال واقعی خود که اتصال به کمال لایتناهی است، خواهد رسید و در بهجت و سعادت کامل غرق می‎گردد و برای همیشه آرام می‎گیرد و دیگر خستگی و افسردگی و کسالت در او راه نمی‏یابد؛ الا بذکر الله تطمئن القلوب؛ آری با یاد خدا دلها آرامش گیرد. (سوره رعد آیه 28).

قرآن کریم درباره بهشت می‎فرماید: لا یبغون عنها حولاً(سوره کهف آیه 108) نعمت‏های بهشت چنان است که هیچ گاه بهشتیان تغییر و تبدیل آن را خواستار نباشند. یعنی این تفاوت میان نعمت‎های آخرت و این دنیا هست که در این دنیا انسان طالب تحول و تغییر است، اما در آخرت طالب تغییر و تحول و نوشدن و عوض شدن نیست.

به هر حال، مسلماً انسان در این دنیا طالب تجدد و تنوع است. تجدد موجب انبساط و شگفتگی خاطر می‎گردد، خصوصاً اگر آن تجدد و تنوع در جهت حیات و تازگی زندگی باشد. تجدد و تنوع، کدورت و ملال را از خاطر می‎زداید.در تشریع نیز این نکته رعایت شده، در هفته و سال، زمانی برای عبادت اختصاص داده شده است، یعنی تشریع به بدرقه تکوین رفته است. روز جمعه در هفته و ماه رمضان در سال، اوقات تجدید حیات معنوی و زدودن خاطر از ملالها و کدورت‎های مادی است. در حدیث است: هر چیزی بهار و فصل تجدید حیاتی دارد؛ بهار و فصل تجدید حیات قرآن در دل اهل ایمان، ماه رمضان است.

امیر المومنین علی(علیه السلام) می‎فرماید: قرآن را بیاموزید که بهار دلها قرآن است. بهار طبیعی را خورشید به وجود می‏آورد که پس از مدتی دوری و فاصله، با اشعه گرم خود طبیعت مرده را زنده و زمین خفته را بیدار می‎کند، و بهار معنوی را خورشید تابنده قرآن در دلهای مرده و روح‎های افسرده ایجاد می‎کند. هم از فرصت بهار معنوی باید استفاده کرد و هم از فرصت بهار طبیعی .

قرآن و دگرگونی عالم

قرآن کریم در یکی از مواردی که به این درس آموزنده اشاره می‎کند می‎فرماید: زمین را می‎بینی جامد و افسرده و بی روح و بی جنبش، اما همین که آب باران بر آن می‎پاشیم به جنبش و حرکت در می‎آید و فزونی می‎گیرد و انواع گیاههای بهجت افزا می‏رویاند، این از آن جهت است که خدا حق مطلق است و نظام زنده کردن مرده‏ها در قبضه قدرت اوست، و اوست که بر هر چیزی تواناست، قادر مطلق و توانای مطلق است.

در همه عالم وجود - چه در موجودات جاندار چه در موجودات بی جان- یک نظم و حساب و تألیف و هماهنگی بین موجودات هست که تمام عالم به منزله یک پیکره دیده می‎شود بین اجزا و اعضای این پیکر ارتباط و اتصال و هماهنگی است و نمودار می‎سازد که یک مشیت و یک تدبیر کلی در همه عالم هست که به عالم وحدت و هماهنگی می‎دهد اثبات می کند که اجزای این عالم به خود واگذاشته نیست که هر جزئی و هر ذره‏ای بدون آنکه هدفی در ضمن این مجموعه و وظیفه‏ای در داخل این دستگاه داشته باشد کاری انجام دهد.

 بلکه به عکس، وضع عالم و جهان دلالت دارد که هر ذره‏ای و هر جزئی مانند یک پیچ یا مهره یا چرخ یا میله یا لوله‏ای است که در یک کارخانه گذاشته شده که در عین اینکه یک کاری به تنهایی انجام می‎دهد، کار او با کار سایر اجزای این کارخانه مربوط و وابسته است و به تعبیری که در قرآن مجید آمده همه موجودات عالم با همه قوا و نیروهایی که دارند از راه نظم و انتظامی که در کار عالم است به وجود ناظم و نظم دهنده اعتراف می‎کنند، انسان از این راه خداوند را در جلوه نظم و صنع و اتقان می‎بیند.

منبع: مهر

انتهای خبر/ ز.ح

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: