SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
شیعه نیوز: روشن است که هر فردی به تناسب استعدادها و تواناییهای ذاتی خویش و یا به اقتضای شرایط اجتماعی و محیطی، برای تامین معیشت خویش شغل خاصی را انتخاب می کند وهر شغلی نیز اخلاقیات خاص خود را می طلبد. مسایل اخلاقی مورد نیاز یک کارمند بانک با مسایل اخلاقی مورد حاجت یک آموزگار یا استاد دانشگاه در بسیاری از موارد متفاوت است. مسایل اخلاقی یک کارگر ساختمانی با مسایل اخلاقی یک مدیر فرودگاه متفاوتند. با وجود این، تامین معاش به طور کلی وصرف نظر ازاینکه در قالب چه شغل یا تخصصی باشد یکی از مهم ترین وپایدارترین مسایل بشری است.
هیچ کسی نیست که به نوعی دغدغه معیشت را نداشته باشد.این مسیله، مخصوصا برای قشر جوان جامعه، یکی از اساسی ترین مسایل است. داشتن شغلی آبرومند و درآمدی مناسب، شرط لازم داشتن یک زندگی خوب و موفق است. افراد بیکار، هرچند از نظر اقتصادی نیازمند نباشند، باز هم انسانهایی موفق تلقی نمی شود. با کار وتلاش است که زندگی انسانی شکوفا می شود ودر سایه کارو تلاش است که سعادت دنیا وآخرت فرد و جامعه تامین می گردد. کارکردن و داشتن شغلی آبرومند، نه تنها وسیله ای برای امرار معاش وتامین مایحتاج مادی زندگی است؛ بلکه از عوامل بسیار مهم در احساس شخصیت،عزت،استقلال واعتماد به نفس است
افرادی که با حاصل دسترنج خود امرار معاش می کنند، در باطن، احساس افتخار و عزت و سربلندی دارند. خود را یک عضو فعال و تاثیرگذار در جامعه می دانند. در مقابل، بیکاری موجب یاس وسرخوردگی واحساس ضعف وبی شخصیتی می شود. فرد بیکار از نظر دیگران یک عضو بی فایده ی جامعه تلقی می شود. خود او نیز به خود اجازه نمی دهد که در تصمیم گیریهای اجتماعی مشارکت جدی و فعال داشته باشد. به علاوه، کار یک وظیفه و مسیولیت و اجتماعی هم هست. یعنی حتی اگر ما شخصا هیچ احتاجی نداشته باشیم بازهم وظیفه ی اجتماعی ومسیولیت اخلاقی ما اقتضا می کند که بیکار نمانیم.
اسلام نیز اهمیت فوق العاده ای به کار داده است. قرآن کریم در بیش از پانصد آیه به ابعاد مختلف کار و فعالیت اشاره است. بهره مندی از حیات پاکیزه وبرخورداری از نیکوترین پاداش را مرهون کار وتلاش دانسته ومی فرماید: هرکس از زن ومرد کار شایسته کند ومومن باشد، قطعا او را زندگی پاکیزه ای بخشیم ومسلما به آنان بهتر از آنچه انجام می دادند پاداش خواهیم داد.
به هر حال، می توان گفت مومنان شاغل محبوب خداوندند. اسلام عزیز، پاداش کسانی را که در راه تامین معاش خود وخانواده شان تلاش می کنند، همسنگ پاداش مجاهدان و رزمندگان راه خدا، بلکه بالاتر از اجر آنان قرار داده است. پیامبراکرم در حدیثی می فرماید: عبادت و پرستش خداوند هفتاد جز دارد که بالاترین و برترین جز آن "طلب روزی حلال))است. امام باقر(علیه السلام) می فرماید:کسی که برای بی نیازی از مردم و رفاه خانواده و کمک به همسایگانش در طلب روزی حلال باشد، در روز قیامت خداوند را در حالی ملاقات می کند که چهره اش مانند ماه شب چهارده می درخشد.
نتیجه آنکه، اسلام هرگز کارکردن وتلاش برای تامین معاش را جدای از عبادت وپرستش نمی داند. در مقابل، انسانهای بیکار و کسانی که بار زندگی خود را بر دوش دیگران می اندازند و از زیرکار و فعالیت شانه خالی می کنند مورد لعن ونفرین اسلام و اولیای اسلام واقع شده اند. پیامبر اکرم می فرماید: کسی که بار زندگی خود را بر دوش مردم بیاندازد مورد لعن است.امام باقر(علیه السلام) می فرماید: حضرت موسی از خداوند سوال کرد که خدایا مبغوض ترین بندگان در نزد تو چه کسانی هستند؟ خداوند در پاسخ فرمود: کسانی که شب تا صبح همچون جسد مرده ای می خوابند وروز خود را به بطالت وبیکاری می گذارنند.
همه پیامبران وامامان برای تامین مخارج زندگی خود وخانواده شان کار می کردند. هیچ یک از آنان علی رغم وجود افرادی که حاضر بودند با افتخار، برای آنان و به جای آنان کار کنند وعلی رغم وجود امکانات و داشتن منابع مالی لازم، خود را از کار و تلاش مستغنی نمی دیدند. یکی از یاران امام صادق (علیه السلام) می فرماید: امام را دیدم در حالی که بیلی در دست و جامه ای خشن برتن داشت وعرق از پیشانی اش می ریخت. به حضرت عرض کردم اجازه دهید من به شما کمک کنم کنم. در پاسخ فرمود: من دوست دارم که انسان برای تامین معاش ودر طلب معیشت سختی و آزار آفتاب گرم را تحمل کند.
منبع:مهر
انتهای خبر/ ز.ح