SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از مهر، در تصویر پایین قبری که به صورت تکی قرار دارد، مزار حکیمه خاتون و سه قبر دیگر به ترتیب از چپ به راست یا پایین به بالا متعلق به امام علی النقی (علیه السلام)، امام حسن عسکری (علیه السلام) و نرجس خاتون، مادر امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) است؛ در حقیقت جهت قبله از راست به چپ بوده و مرقد مطهر امام بزرگتر رو به قبله و در ابتدا قرار گرفته، پشت سر ایشان امام بعدی؛ امام حسن عسکری (علیه السلام)، در پایین پای ایشان حکیمه خاتون، دختر امام جواد (علیه السلام)، خواهر امام هادی (علیه السلام) و عمه امام حسن عسکری (علیه السلام) و بعد از قبر امام دهم، مزار همسر گرامی ایشان نرجس خاتون قرار دارد.
نرجس خاتون
نرجس خاتون، مادر بزرگوار حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه)، در 260 ق از دنیا رفت و در کنار قبر دو امام بزرگوار، داخل ضریح آن‌ها، به خاک سپرده شد. این بانوی بزرگوار فرزند شیوعا، پسر قیصر روم، بود که به عنوان کنیز به سامراء آمد و حکیمه خاتون او را به امام حسن عسکری بخشید. نام این بانو در روم « ملیکا » بود و از نسب مادری به شمعون و همچنین حواریین حضرت مسیح می‌رسید. پس از پذیرش اسلام نام وی به « نرجس » تغییر یافت اما به نام‌های دیگری چون ریحانه، سوسن و صیقل نیز نامیده می‌شد. این بزرگوار پس از فوت، در خانه امام حسن عسکری علیه السلام در محل سکونت خویش، کنار امام دفن شد که اکنون داخل ضریح مطهر امامین و پشت سر آن‌ها قرار دارد.
حکیمه خاتون
حکیمه خاتون، دختر بزرگوار امام جواد(علیه السلام) و عمه امام حسن عسکری(علیه السلام)، در دوران غیبت صغری به عنوان وکیل و نماینده حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) بود. به هنگام رحلت امام جواد(علیه السلام)، او که کودکی بیش نبود، تحت سرپرستی امام هادی(علیه السلام) قرارگرفت و در زهد و تقوا سرآمد زنان عصر خود شد. از افتخارات این بانوی بزرگوار تربیت و سرپرستی نرجس خاتون، مادر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه)، بود. وی در 274ق وفات یافت و داخل خانه امام هادی(علیه السلام) دفن شد. این بانو را در سمت پایین پای امام عسکری (علیه السلام) و امام هادی (علیه السلام) به خاک سپردند .
حدیثه، ام العسکری
مادر حضرت امام حسن عسکری(علیه السلام) را به سبب آن که جده امام زمان است به « جدّه » یاد کرده‌اند. نام‌های این زن با تقوا و زاهد، حدیث، حدیثه، سوسن، سلیل و ریحانه بوده است. در متون از وی با عنوان « وکیل » یا « نماینده حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) » یاد شده است. زیرا شیعیان از حکیمه خاتون، عمه امام حسن عسکری(علیه السلام)، در زمان غیبت صغری سؤال کردند که اینک به چه کسی رجوع کنند. ایشان گفت: « به جدّه » ؛ یعنی مادر ابی محمد(علیه السلام). مادر امام حسن(علیه السلام) تا 262 ق زنده بود. او را پس از فوت در آستان عسکریین، در خانه مسکونی خود، به خاک سپردند.
حسین بن علی
حسین فرزند امام هادی(علیه السلام) و برادر امام حسن عسکری(علیه السلام) است. او و امام حسن عسکری را « سبطین » می‌خواندند. حسین به امامت برادر خود، امام حسن عسکری(علیه السلام)، ایمان داشت و از پیروان او بود. وی را از عابدان و زاهدان زمان خود دانسته‌اند. گویند صدای حضرت حجت شبیه صدای عمویش حسین بود. این بزرگوار در پایین پای مبارک امام هادی(علیه السلام) و عسکری(علیه السلام) دفن شده است.
ابوعبدالله جعفر بن علی
ابو عبدالله جعفر فرزند امام علی النقی(علیه السلام) است. او را پس از فوت، در خانه پدرش، همان جا که امام هادی دفن است، به خاک سپردند.
سمانه بنت علی
سمانه یا سمانه مغربیه، مادر امام هادی(علیه السلام)، ملقب به « ام الفضل » و « سیده »، از زنان فاضل و زاهد روزگار بود که بیشتر روزها را روزه داشت و شب‌ها به نیایش می‌پرداخت. او در خانه امام هادی(علیه السلام) از دنیا رفت و درهمان جا، کنار فرزندش، دفن شد.
ابوهاشم جعفری
داوود بن قاسم فرزند اسحاق بن عبدالله بن جعفر بن ابی طالب و از نواده‌های جعفر طیار است. قبر او در داخل ضریح و آستان عسکریین قرار دارد. این بزرگوار از مادر به محمد بن ابی بکر نسب می‌برد زیرا مادرش، ام حکیم، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر است. او محضر پنج امام را درک کرد و از یاران امام رضا(علیه السلام)، امام جواد(علیه السلام)، امام هادی(علیه السلام) و امام عسکری(علیه السلام) شمرده شده است.
به گفته «تقویم شیعه» حرم شریف امامان هادی و عسکری علیهما السلام در سامرا، قریب 13 بار در طول تاریخ به دست ناصبی‌ها تخریب شده و توسط محبان اهل بیت(علیهم السلام) تجدید بنا شده است.
انتهای خبر/ ز.ح