SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش«شیعه نیوز» به نقل از جام، همان طور که اشاره کردیم؛ کارشناس شبکه وهابی «کلمه»، مدعی شد: «نص داشتن امامت و منصوب بودن حضرت علی، در میان مردم مورد قبول نبود. خود علی[امیر المومنین علی (علیه السلام) ] چنین ادعایی نداشت؛ بلکه بارها برای استدلال بر خلافت خود، به شورا و بیعت، اشاره کرد.»
مجری برنامه نیز در تأئید سخنان این کارشناس وهابی افزود: «یعنی علی[امیر المومنین علی (علیه السلام)] می گفت همان طور که مشروعیت حکومت ابوبکر و عمر با بیعت مهاجرین و انصار بود، حکومت من هم هست.»
این سخن کارشناس وهابی به این بخش از سخنان امیر المومنین علی (علیه السلام) در نامه 6 نهج البلاغه، اشاره می کند: «من با قومي بيعت كرده‌ام كه با ابوبكر و عمر و عثمان بيعت كرده‌اند و مفاد بيعت من با آن ها همان است كه با سه خليفه قبلي بوده است. نه آنان كه در اين جا حاضرند و نه آنان كه غايبند، حق انتخاب خليفه‌اي جز خليفه منتخب مردم را ندارند و حق تشكيل شوراي منحصر براي مهاجرين و انصار است. و اگر بر هر شخصي اتفاق نظر حاصل كردند و او را امام خواندند، آن شخص مورد پسند و رضاي خداوند نيز هست. و اگر كسي كار آنان را عيب گيرد و يا بدعتي ايجاد كند شورا وي را به عدالت و بازگشت به مسير حق و پيروي از راه مؤمنان خدا خواه توصيه مي‌كند، و در صورت بازنگشتن به راه صحيح، با وي مبارزه مي‌كنند و خداوند نيز وي را به سرپرستاني ديگر غير از خود وامي‌گذارد.اما نکته ای در خصوص این نامه وجود دارد که کارشناسان وهابی، از گفتن آن خودداری می کنند.
امیر المومنین علی (علیه السلام) این نامه را بعد از جنگ جمل برای معاویه نوشت. این نامه و سخن امام، روش استدلال و مناظره بر اساس باورهای دشمن است؛ زیرا معاویه به ولایت و امامت امام علی علیه السلام و نصب الهی و ابلاغ رسول خدا(صلی الله علیه واله) اعتقاد ندارد و تنها در شعارهای خود بیعت مردم و شورای مسلمین را مطرح می کند. امام در استدلال با معاویه ناچار معیارهای مورد قبول او را طرح می فرماید که اگر بیعت را قبول داری، مردم با من بیعت کردند و اگر شورا را قبول داری، شورای مهاجر و انصار مرا برگزیدند.
با این سخن، امیر المومنین علی (علیه السلام) بهانه های معاویه را زیر سؤال می برد؛ یعنی دیگر چه بهانه ای می توانی داشته باشی؟ در صورتی که امیر المومنین علی (علیه السلام) باور و اعتقادات خود را نسبت به امامت و رهبری عترت در خطبه های 1، 2، 144، 97، 93و120مشروحا بیان داشته است
انتهای خبر/ ز.ح