SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز»، «زکی» یک مهندس عراقی است که شغلی متناسب با تحصیلات خود در کشورش نیافته است و ویزای اقامت در یکی از کشورهای اروپایی را دریافت کرده است. او خانه ی پدری خود را فروخته وآماده ی مهاجرت به اروپاست. اما حالا که اسم خود و خانواده اش را در فهرست خانواده های عراقی دیپورت شده می بیند بین دوراهی ماندن و رفتن سرگردان شده است.
وی- که دوهفته است وارد سی سالگی شده و آماده ی ازدواج با نامزد مهندسش می باشد- به گزارشگر الجزیره گفت: واقعا نمی دانم چکار کنم، احساس می کنم که بی وطن شده ام. چندین بار به وزارت مهاجرت و موسسات پناهندگی سازمان ملل متحد مراجعه کرده ام اما نتیجه ای نگرفته ام.
وی افزود: همه می گویند میان پافشاری کشورهای اروپایی برای بازگرداندن مهاجران عراقی به کشورشان و عدم اعطای حق پناهندگی به آنان با دولت عراق رابطه ای قوی وجود دارد.
اما«عبدالغنی مبارک» که یکی از مدیران وزارت مهاجرت عراق می باشد می گوید: ما دخالتی در تصمیمات کشورهای اروپایی مبنی بر بازگرداندن مهاجرین عراقی به کشور نداریم، این تصمیمات مرتبط با قوانین خاص آنهاست و ما در این میان بی تقصیر هستیم.
وی افزود: چیزی که میان مردم شایعه شده است و می گویند عراق برای برقراری روابط با کشورهای اروپایی شرط بازگرداندن پناهندگان عراقی به وطن را قرار داده است کاملا بی اساس است. برعکس ما از اکثر کشورهای اروپایی خواسته ایم که پیش از اخراج تبعه های عراقی در این تصمیم تجدید نظر کنند و زمان بیشتری به آنها بدهند.
مشاغل دولتی
نگرانی و سردرگمی نسبت به آینده فقط محدود به زکی نمی شود بلکه یافتن کار مناسب به مشغله ی ذهنی اکثر جوانان عراقی بدل شده است. آنان این روزها از ورود قاچاقی و غیر قانونی به کشورهای پیشرفته سخن می گویند. بازاری که توسط واسطه های قاچاق رونق بسیار خوبی یافته است.
یک از این جوانان می گوید: قاچاقچیان انسان برای هر کشوری قیمتی مشخص تعیین کرده اند که بین 10 هزار تا 15 هزار دلار برای یک نفر نسبت به وضعیت کشور مقصد در نوسان است. او گفت: پس از رسیدن به کشور مقصد باید پول را به واسطه تحویل داد.
نوری عواد جوان دیگر عراقی نسبت به این عمل ناشایست و فوق العاده خطرناک جبهه ی تندی می گیرد و می گوید: چرا ما باید این پول را بپردازیم؟ همین مبلغ را می توانیم سرمایه ای بکنیم تا شغلی آزاد را در کشور برای خودمان ایجاد کنیم. از این گذشته دوران درخشان اروپا به پایان رسیده و وضعیت به گونه ای شده است که مهاجرین خارجی را اخراج می کنند، پس چرا ما باید مبلغی هنگفت را بابت تحمل غربت و آینده ای نامعلوم بپردازیم.
عباس حمید در جواب او می گوید: ماندن در عراق و زندگی در سرزمین مادری زیاترین چیز در دنیاست اما متاسفانه کاری در کشور پیدا نمی شود اگر هم پیدا شود شما باید در آغاز پول زیادی را بپردازی تا موفق شوی مثلا به عنوان مامور پلیس یا نگهبانی ساده مشغول کار شوی، شغلهایی از این دست را می توان با این روش به دست آورد. اما بین ما و مشاغل دولتی دیواری پولادین وجود دارد و هرگز راهی برای دستیابی به آن نمی یابیم. این کارها مخصوص اعضای احزاب حاکم و نزدیکان آنها می باشد.
آمار رسمی بیکاری در عراق:
از سویی دیگر خانم «سمیره ذیاب»- یکی از مدیران وزارت کار و مسئول برنامه ریزی شغلی- افراد بیکار را اینگونه فهرست بندی می کند: بسیاری از انان اعضای ارتش و دستگاه های امنیتی رژیم سابق هستند. برخی نیز فارغ التحصیلان جدید دانشگاهها می باشند و هزاران نفر هم افرادی هستند که نه در شغل مشخصی مهارت دارند و نه تحصیلات بالایی دارند.
وی گفت : به همین دلیل ما برنامه هایی را برای پرداخت وام به طرح های کوچک خود اشتغالی سازماندهی کرده ایم و در نظر داریم تا برای آموزش حرفه های گوناگون آموزشگاه هایی را بنا کنیم.
بر اساس آخرین گزارش سازمان آمار و برنامه ریزی عراق، میانگین بیکاری این کشور در نیمه ی اول سال 2012 به 12% رسیده است و دولت همچنان به حمایت خود از برخی بخشهای تولیدی و طرح ها و شرکت های بزرگ ادامه می دهد. دولت نوید آن را می دهد که با حضور شرکتهای بزرگ سرمایه گذاری خارجی در خاک عراق بیکاری در این کشور ریشه کن شود.
اما همچنان در مقابل جوان عراقی بین بیکاری و مهاجرت به خارج دوراهی سردرگمی و سرگردانی وجود دارد. این در حالی است که احزاب و نهادهای دولتی سرگرم جدل و اختلاف و اتهام زدن به یکدیگر می باشند و روز به روز گزارشهای فساد دولتی ابعادی تازه به خود می گیرد و در میان این همه هیاهو درمانی برای سرگشتگی نسلی که آینده را جستجو می کند وجود ندارد.
منبع: شفقنا به نقل از الجزیره
انتهای خبر/ ز.ح