SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:آشنایی دختر و پسر پیش از عقد مهمترین و اصلی ترین بخش در فرایند ازدواج
است. بدیهی است که این دوره ی آشنایی دختر و پسر را متقاعد می کند که آیا
در مسیر طولانی ازدواج و زندگی می توانند همسر و همراه یکدیگر باشند یا
خیر؟
اما متأسفانه به خاطر عدم آگاهی کافی از چگونگی روند آشنایی؛
یک سری ملاحظات غیر منطقی و فرهنگی؛ هیجان و شتاب خود یا اطرافیان؛ شرم یا
نبود صراحت این آشنایی فرایند درست و بایسته ی خود را طی نمی کند و ممکن
است منجر به قضاوت عجولانه ی مثبت یا منفی و عجله در تصمیم قبول یا رد شود.
آگاهی
از چگونه آشنا شدن و پرسش های لازم و ابعادی که باید شناخته شود می تواند
درصد زیادی از اطلاعات را به فرد بدهد و او را قادر به تصمیم گیری بیش از
50 درصد کند و او را دست کم از پشیمانی نسبت به کم کاری یا عجله ی خود باز
دارد.
البته این به این معنی نیست که پس از این آشنایی استاندارد
زندگی بدون هیچ مشکلی پیش خواهد رفت... این صرفا ابتدای مسیر است و قطعا
عوامل گوناگون شناخته و ناشناخته ی دیگر نیز در این امر دخیل هستند.
مواردی
که در زیر به آن ها اشاره می شود از جمله اشتباهات رایجی است که در فرایند
آشنایی پیش می آید و موجب تصمیم گیری اشتباه دختر و پسر نسبت به هم می
گردد. در آینده به استانداردهای آشنایی پیش از عقد نیز پرداخته خواهد شد.
عدم
پرسش سؤالات كافي به خاطر مقررات غلط: گويا بين دختر و پسر يك قرارداد
نانوشته وجود دارد كه سؤالات درست و به درد بخور را مطرح نكنند! گويا دختر و
پسر از فرصت خود براي هر چيزي استفاده مي كنند غير از پرسش هاي هدفمند.
ناديده
گرفتن نشانه هاي هشدار دهنده: وقتي نشانه اي وجود دارد مبني بر اينكه يك
طرف قضيه يك جاي كارش مي لنگد طرف دوم بي خيال موضوع مي شود و با ناديده
گرفتنش به رابطه با همان شيوه ي قديم ادامه مي دهد. مثل بچه ننه بودن یا
عدم توانايي در گرفتن تصميم.
سازش زودهنگام و عجولانه: يعني طول دوره ي به اصطلاح نامزدي خيلي كوتاه است و دو نفر له له مي زنند به هم برسند.
تسليم نياز جنسي شدن: به خاطر تحريك جنسي دوست دارد زودتر ازدواج كند.
تسليم زرق و برق هاي مادي و ظاهري شدن
تعهد
را مقدم بر تفاهم دانستن: چون از اول قرار گذاشته اند باهم ازدواج كنند يا
لااقل يكي از دو نفر چنين قولي داده باشند حتما مي خواهند تا آخرش بروند
حتي اگر وسط راه بفهمند كه باهم جور نيستند.
ناديده گرفتن ترديدها:
يعني هنوز حتي با خودمان دلمان يكي نباشد كه مي خواهيم با اين شخص ازدواج
كنيم يا نه ولي در عمل تا آخر ماجرا برويم.
مقدم دانستن تفاهم بر
علاقه و محبت: سؤال اينجاست: آيا همه ي آدم هاي شبيه هم بايد باهم ازدواج
كنند؟ علاقه موتور محركه ي زندگي است و بدون آن حتي اگر دو نفر عينا مثل هم
در مورد زندگي فكر كنند الزاما زندگي مشترك موفقي نخواهند داشت.
فكر
مي كنيم كه مي توانيم تغييرش دهيم: گاهي اوقات زن ها به اين اميد ازدواج
مي كنند كه شوهرانشان را تغيير دهند و مردها به اين اميد ازدواج مي كنند كه
تغيير نكنند! شخصيت آدم ها معمولا تا 18 سال اول زندگي شكل نسبي خودش را
پيدا كرده است و تغيير دادن به ویژه وقتی طرف مقابل نخواهد! بسيار سخت است.
فكر مي كنيم بعد از ازدواج مشكلات كمتر مي شود: دقيقا برعكس است! يعني اگر مشكلي قبل از ازدواج وجود داشته باشد بعدش تشديد خواهد شد.
هاجر یادگاری: کارشناس ارشد مشاوره وراهنمایی
انتهای خبر/ ه . ی