سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

دیده بان شیعیان

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

فضیلت مرثیه‌سرایی برای امام حسین (علیه السلام)

ای باد صبا سلام ما را به قبر حسین برسان و به او بگو که اشک هایمان در فراقش جاری است و با آب دیدگانمان اجساد مطهرشان را سیراب می کنیم…
کد خبر: ۴۶۹۱۰
۱۱:۴۰ - ۳۰ آبان ۱۳۹۱
SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش«شیعه نیوز»، مرثیه‌سرایی و سرودن اشعار حزین و سوزناک در رثای سید و سالار شهیدان، از دیرباز در بین علاقه‌مندان حضرتش ساری و جاری بوده و حربه‌ای سنگین در تبیین مظلومیت اهل‌بیت (علیه السلام) و رسوا کردن دستگاه ظلم و جور اموی بود.
سرویس علمی و فرهنگی خبرگزاری حوزه نمونه روایتی  از امام صادق(علیه السلام) در تشویق و تحریض شعرا برای شعرسرایی در سوز شهادت سید الشهدا علیه السلام  را منعکس می‌کند.

قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: يَا أَبَا هَارُونَ أَنْشِدْنِي فِي الْحُسَيْنِ ع قَالَ فَأَنْشَدْتُهُ فَبَكَى فَقَالَ أَنْشِدْنِي كَمَا تُنْشِدُونَ يَعْنِي بِالرَّقَّةِ قَالَ فَأَنْشَدْتُهُ‏
          امْرُرْ عَلَى جَدَثِ الْحُسَيْنِ             فَقُلْ لِأَعْظُمِهِ الزَّكِيَّةِ
فَبَكَى ثُمَّ قَالَ ع زِدْنِي ،فَأَنْشَدْتُهُ الْقَصِيدَةَ الْأُخْرَى ، فَبَكَى وَ سَمِعْتُ الْبُكَاءَ مِنْ خَلْفِ السِّتْرِ- فَلَمَّا فَرَغْتُ قَالَ ع لِي يَا بَا هَارُونَ مَنْ أَنْشَدَ فِي الْحُسَيْنِ ع شِعْراً فَبَكَى وَ أَبْكَى عَشْراً كُتِبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي الْحُسَيْنِ شِعْراً فَبَكَى وَ أَبْكَى خَمْسَةً كُتِبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي الْحُسَيْنِ شِعْراً فَبَكَى وَ أَبْكَى وَاحِداً كُتِبَتْ لَهُمَا الْجَنَّةُ وَ مَنْ ذُكِرَ الْحُسَيْنُ ع عِنْدَهُ فَخَرَجَ مِنْ عَيْنِهِ [عَيْنَيْهِ‏] مِنَ الدُّمُوعِ مِقْدَارُ جَنَاحِ ذُبَابٍ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللَّهِ وَ لَمْ يَرْضَ لَهُ بِدُونِ الْجَنَّه .
ابى هارون مكفوف نقل می کند که حضرت ابو عبد اللَّه عليه السّلام به من فرمودند:
اى ابا هارون آيا شعرى در مصيبت امام حسين عليه السّلام برايم مى‏خوانى؟
ابا هارون مى‏گويد: براى آن حضرت شعرى خواندم و آن جناب گريست.
سپس فرمودند: همان طورى كه برای خودتان  شعر و مرثيه مى‏خوانيد برايم بخوان يعنى با رقّت و لطافت، ابا هارون مى‏گويد:
پس اين بيت را براى آن جناب با رقّت و لطافت خواندم:
         امرر على جدث الحسين             فقل لاعظمه الزّكية(1[1])
 يعنى: گذر كن بر قبر حضرت حسين بن على عليهما السّلام، پس به استخوانهاى پاك و مطهّرش بگو.
ابا هارون مى‏گويد: امام عليه السّلام گريست، سپس فرمود: بيشتر برايم بخوان.
پس قصيده ديگر براى حضرتش خواندم.
ابا هارون مى‏گويد: امام عليه السّلام گريستند و صداى گريه اهل منزل را از پشت پرده شنيدم.
سپس ابا هارون مى‏گويد: وقتى از خواندن شعر فارغ شدم حضرت به من فرمودند: اى ابا هارون كسى كه در مرثيه حسين بن على عليهما السّلام شعرى بخواند و خود گريه کند و ده نفر ديگر را بگرياند بهشت بر آنها واجب مى‏گردد.
و كسى كه در مرثيه حسين عليه السّلام شعرى بخواند و خود گريه کند و يك نفر ديگر را بگرياند بهشت براى هر دو واجب مى‏شود.
و كسى که در نزدش امام حسين (علیه السلام) را ياد كنند و از چشمش به مقدار بال مگسی اشك بيايد ثواب و اجر او به عهده خداست و خداوند براى وى به كمتر از بهشت اجر و ثواب نمى‏دهد.
 
انتهای خبر/ ز.ح
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: