خطوط پوستی از لب‌های فوقانی و تحتانی انتشار می‌یابد. خطوط کم عمق روی چانه و فک تحتانی و صورت ظاهر می‌گردد و سبب لاغری و زرد رنگ شدن پوست می‌شود.
افراد سیگاری، 8 تا 20 سال پیرتر از سن واقعی خود به نظر می رسند.
10 دقیقه کشیدن سیگار باعث کاهش اکسیژن رسانی پوست به مدت یک ساعت می شود. اغلب سیگاری ها یک رنگ خاکستری روشن در پوست صورتشان دارند که بعد از ترک سیگار از بین می رود.
سیگار باعث کاهش سطح خونی مواد آنتی اکسیدان می شود. این مواد وظیفه محافظت از سلول های شبکیه چشم را بر عهده دارند.
سیگار باعث تخریب لایه محافظ مابین شبکیه و عروق خونی شده و منجر به کاهش خونرسانی، تحریک و ایجاد بافت اسکار (زخمی) می شود.
سیگار باعث می شود که بدن در معرض رادیکال های آزاد قرار گیرد که باعث آسیب سلولی و نرسیدن مواد مغذی به شبکیه و عدسی چشم می شود.
مونوکسیدکربن دود سیگار باعث کاهش اکسیژن رسانی و در نتیجه افت دید در شب می شود.
سیگار کشیدن تولید سیانید کرده که برای شبکیه سمی است و ممکن است منجر به مشکلی بنام آمبلوپی سمی (Toxic Amblyopia) شود. آمبلیوپی (تنبلی چشم) یعنی کاهش بینایی، بدون ارتباط با تغییرات ساختمانی قابل رویت در چشم. به گفته دیگر چشم از نظر ساختمان، ظاهری طبیعی دارد، اما فرد بینایی خوبی ندارد.
در افراد سیگاری و افرادی که با سیگاری ها زندگی می کنند، پوسیدگی لکه زرد شبکیه ناشی از سن، 2 تا 3 برابر بیشتر ایجاد می شود.
دهان و دندان و لثه
سیگار در مدت کوتاهی باعث زردشدن دندان ها می شود. خمیردندان های مخصوص افراد سیگاری در بازار وجود دارد که حاوی مواد ساینده بیشتری نسبت به خمیردندان های معمولی است. اما باید توجه داشت که اثر این خمیردندان ها موقتی بوده و درمان قطعی این بدرنگی دندان ها، ترک سیگار است.
دندان های افراد سیگاری نسبت به سایرین، استعداد بیشتری برای تشکیل جرم و پلاک میکروبی دارد که هردو ، عامل بیماری های لثه هستند.
به علت کاهش اکسیژن در جریان خون سیگاری ها، عفونت های لثه دیر ترمیم می شود. عفونت و بیماری های لثه از شایع ترین علل از دست رفتن زودهنگام دندان ها هستند.
از دیگر آثار سیگار بر دهان می توان به بوی بد دهان و ابتلا به سرطان دهان اشاره کرد.
بسیاری از سیگاری ها نسبت به بی حسی موضعی مقاوم هستند و با وجود تزریق ماده بی حسی دندانپزشکی، همچنان درد را حس می کنند.
سیگاری‌ها نسبت به غیرسیگاری‌ها احتمال بیشتری برای ابتلا به سرطان دهان، گلو و مری دارند
بیماری انسداد مزمن ریه
مواد محرک دود تنباکو (قطران و گاز سیانید) مسئول بروز برونشیت مزمن و آمفیزم هستند.
در ریه، موهای کوچکی بنام مژک وجود دارد که ریهها را از آلودگی ها پاک می‌کند. این محرک‌ها، عمل مژک ها را متوقف می‌کند و سبب، ترشح بیشتر موکوس توسط غدد ریه می‌شوند. وقتی‌که مژک‌ها غیرفعال می‌شوند، فرآیند پاک سازی ریهها از موکوس اضافی، قطران و سایر ناخالصی‌ها اجباراً باید توسط سرفه انجام شود. سیگاری‌ها، بیشتر از غیرسیگاری‌ها سرفه می‌کنند و خلط بیشتری تولید می‌کنند.
سایر علائم تنفسی شامل: نفس نفس زدن، سنگینی سینه، خس‌خس، دردسینه، سینوزیت و سرماخوردگی‌های مکرر است.
تقریباً تمام بیماران مبتلا به آمفیزم، سیگاری هستند. آمفیزم در اثر تخریب ریه به وجود می آید که می‌تواند به دلیل صدمه مستقیم دود سیگار، اکسیدان‌های القا شده و یا تولید مواد واسطه‌ای التهابی جدید به‌دلیل تماس با دود باشد.
سرطان ریه
ابتلا به سرطان ریه در سیگاری‌ها، 20 برابر غیر سیگاری‌هاست. ایجاد سرطان ریه مستقیماً با تعداد سیگارهای کشیده شده در روز، مدت سیگار کشیدن و محتوای قطران و نیکوتین سیگارهای کشیده ارتباط دارد.
سیگاری‌های افراطی 15 تا 25 بار احتمال بیشتر برای مرگ ناشی از سرطان ریه نسبت به غیرسیگاری‌ها دارند و تنها 15 تا 20 سال از سیگار کشیدن می‌گذرد تا سرطان ریه ایجاد شود و تعداد کمی از بیماران با این بیماری بیش از 5 سال زنده می‌مانند.
سایر سرطان ها
سیگاری‌ها نسبت به غیرسیگاری‌ها احتمال بیشتری برای ابتلا به سرطان دهان، گلو و مری دارند.